"Yenge, abim vuruldu. Durumu iyi değil hastaneye kaldırdık."Kulağımda duyulan tek şey Vural'ın bana söyledikleri. ' Yenge, abim vuruldu durumu iyi değildi olmuştu.'
Ne zaman hastane geldik ne zamandır Ameliyathane'nin önünde bekliyoruz bilmiyorum. Durumu çok kötüymüş. Çok kan kaybetmiş kan bulmuşlar ama yine de hayati tehlikesinin fazla olduğunu söylediler.
Bir duvarın köşesine çökmüş. Aras'tan bir umut iyi haber bekliyordum.
" Aras nasıl?" Diyen Kenan'ın sesini duyduğum gibi olduğum yerden kaldım.
" Nasıl oldu bu?" Diye bağırdım.
" Cevap ver Kenan bana nasıl oldu? Kim yaptı bunu Aras'a." Herkes bana bakıyordu ama umrumda bile değildi.
" Yenge sakin ol."
" Sakin felan olmuyorum. Aras'a ne oldu biri bana söylesin artık." Ayaklarım beni taşımıyordu yere çökeceğim an Kenan beni tutmuştu.
" Yenge iyi misin ?"
" Değilim." diye bağırdım.
" Aras'a ne oldu ?"
" Gittikleri mekanda çatışma çıkmış. Aras'ta dalgınmış artık neyi kafaya taktıysa o esnada da vurulmuş işte yenge tek bildiğim bu çocuklar öyle söyledi." Dalgın mı ? Benim yüzümden.. Aras içeri de benim yüzümden can çekişiyor.
" Benim yüzümden." dediğimde benim üzerimde olan gözler tüm dikkat beni dinliyordu.
" Ne diyorsun yenge ne senin yüzünden?"
" Benim yüzümden Aras can çekişiyor."
" Seninle ne alakası var yenge."
" Biz biraz tartıştık." Diyip sustum.
" Benim yanımdan gittikten sonra böyle oldu. Benim yüzümden dalgındı benim yüzümden vurdular onu."
" Esin kızım sakin ol. Olur mu öyle şey ?" Sena hanım yanıma çökmüş benimle konuşuyordu ama nafile benim yüzümden olmuştu.
" Özür dilerim Sena hanım benim yüzümden Aras'ın canı yandı."
" Şşt sakın öyle düşünme. Hem Aras çıkacak oradan ben inanıyorum sende inan olur mu ?"
" Ama durumu çok kötü dediler."
" Benim oğlum güçlüdür Esin. Çıkar oradan bırakmaz bizi."
" Bırakmaz demi bizi."
" Bırakmaz tabi. "
◇◇◇
Saatler geçmişti. Bilmem kaç saattir ameliyathanedeydi Aras. Ne kimse çıkıp bir şey diyordu ne de ameliyat bitiyordu. Artık çok yoruldum beklemekten. Annemler gelmişti gitmişti ama halen daha Aras çıkmadı ameliyattan.
" Esin kızım." Dedi Ayas bey.
Ona baktığımda kahverengi olan o gözleri sönmüştü rengini tarif bile edemediğim bir hal almıştı.
" Hadi sende daha fazla durma burada git dinlen kaç saattir buradasın."
" Hayır gitmiyecem Aras çıkmadan hiç bir yere gitmiyecem."
" Dinlenme odası ayarlayalım ister misin ?"
" Hayır buradan ayrılmayacam."
Ayas bey daha fazla zorlamadan Sena hanımın yanına geçti. Ne zaman çıkacaksın ? Beni bırakma Aras. Olduğum yerden kalktığımda herkes bana baktı. Ameliyathane'nin kapısının önüne geçip konuşmaya başladım belki Aras beni duyar diye.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTA Kİ KIZ
De Todoİş görüşmesine gitti yerde yerine kadro ile giren bir kadın yüzünden hayatı tamamen değişiyor. Kendini hiç olmayacak yerler de bulan kadın en sonunda kaderine teslim olmaya karar veriyor. Herkes bir şansı hak ederdi.