Chapter 22

103 7 2
                                    

PRESENT TIME

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


PRESENT TIME




Mabilis na lumipas ang buong maghapon nang hindi ko namamalayan, panay at paroon ako sa mga opisina upang gawin ang duty na naka assign sa'kin. Ni hindi kona kinailangan pa ang approval ni Liam dahil kabisado kona ang dapat gawin sa loob ng isang araw. At sa maghapon na yun ay hindi ako inutusan ni Liam, ni hindi kona nga ulit narinig ang boses niya matapos ang intriga na namagitan sa'ming dalawa.



"Why are you doing this to me, Miguel? Sino kaba talaga??"

Matapos ang lahat ng sinabi niya ay nanatili akong naguguluhan, naguguluhan dahil hindi ko maintindihan. Bakit niya nasabi ang mga 'yon? Dahil ba kapareho ko ang ex girlfriend niya? Dahil ba naiisip nya na sinasadya ko ang lahat para guluhin ang buhay niya? Is it my fault?

I don't know!

Even myself cannot understand these things going on with me. Basta ang alam ko lang, sobra akong nasaktan matapos marinig ang mga bagay na 'yon..

Sa totoo lang ay muling sumakit ang dibdib ko habang nandito ako sa opis. Pero pinilit kong sarilinin at balewalain dahil ayoko nang dumagdag pa sa problemang namagitan sa'min kanina. Ayaw ko ding mag alala sa'kin si Dad. Dobleng sakit ang naramdaman ko kanina, una ay dahil sa dibdib, pangalawa ay dahil natunghayan ko na naman ang luhaang si Liam.

May kung ano sa'kin na ayaw makitang umiiyak si Liam, hindi ko maipaliwanag ngunit kada makikita kk siyang luhaan ay gusto ko nalang agad siyang pasayahin. Pero sa sitwasyong nangyayari sa pagitan namin ay hindi ko magawa dahil hindi ko kaya..

Hindi ko kaya dahil apektado ako.

OO.

Sa lahat ng sakit na nararamdaman niya ay para bang konektado ang puso ko sa kanya. Kung anong sakit niya ay siya ko ring nararamdaman.

"Sabi ng guard ay hindi kapa lumalabas ng gusali, are you still at office?" timbre sa kabilang linya na hawak kong phone

"I'm still working for some documents, Sir. I'll go home when I finish this." tugon ko't nagpakawala ng malalim na paghinga.

Nakuha kopa munang lumingon sa gilid ko bago sumagot ang kausap sa phone.

"Continue that tomorrow-Bumaba kana diyan. According to your father, you didn't bring your car. So I'm gonna send you home."

"No, Liam. I can bring myself home."

"Insist all you want, you'll go down here or pupuntahan kita diyan at bubuhatin?"

"Sir Liam, it's not your duty to send me hom---"

"After what happened earlier, you think I can just let my conscience to think miserably because of what I told you earlier?" narinig ko siyang bumuntong hininga at muling binanggit ang pangalan ko. "Miguel, you go down from there, and we'll talk. Okay?"

Love after DeathTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon