Platonik

1.Bölüm-Umut

Multimedyada;Rana Asil&Yaren Bulut

"Kapşonlumdan anlıma yağmur damlası damlarken yürümeyi sürdürüyordum. Çantamı tek omzuma taktığımdan dolayı sol omzuma hafif bir ağrı girmişti ama önemsemedim. Ağrının hafiflemesi için diğer omuzuma taktım çantamı. Kestirmeden gitme imkanım varken sırf onun için yolumu uzattım. Belirlediğim sokaktan köşeyi döndüğümde gördüm onu. Yineledi engel olamadım gözlerimin dolmasına. Yine o sarı cadıyla birlikteydi. Elini tutuyordu onun. Gözlerimi elimin tersiyle silip aksi yöne doğru ilerledim. Hemen önümdeki sokaktan girip devam ettim yürümeye. Çorlu'ydu burası, her karışını bilirdim.. Hangi sokaktan girersem gireyim gitmek istediğim yere ulaşırdım. Doğduğumdan beri buradaydım, 17 yıldan beri. Cebimden kulaklığımı çıkartarak telefonumu elime aldım. Sokağın boş olduğunu farkedince kulaklığı boşverip telefonun sesini sonuna kadar açtım. Hüzünlü anlarımda "Pera-Sensiz Ben " dinlerdim. Şuan olduğu gibi. Kapı ziline bastığımda otomotikten "Buyrun, Mrs.Yaren 'in malikanesi " denildi. Küçük bir tebessüm kondurdum yüzüme. Yaren işte. Biliyordu o sokaktan geldiğimi, onları gördüğümü.. Beni azda olsa neşelendirmek için yapıyordu bunları. Başarıyordu da. Her ağladığımda onun kollarında bulurdum teselliyi. " Enes 'in takığıyım. " diyerek gülümsemeye çalıştım. Ama biliyordum zoraki gülümsediğiml bildiğini. Yaren, Enes'ten hoşlanıyordu ve Enes'te benim ağır kankamdı. Enes'te Yaren'den hoşlanıyordu ama çekiniyordu. İkiside birbirlerinden hoşlandıklarının farkındaydılar. Ama flört aşamasında kalmışlardı. "Çıkmıyoruz ama benimsin " gibi birşey yani. "Enes 'in takığımı!? Yüce Zeus! Ne kadarda ortak noktamız var böyle. Gel bir sarılalım. "
Küçük çaplı bir kahkaha çıktı ağzımdan. Ben olduğumu bilmese, nefes almaya üşenen Yaren gelir döverdi. Daha önce Enes için 1 kızı dövmüş, bir kızıda bıçaklamıştı. Ve bunları okul sınırları içerisinde yaptığından okuldan atılmıştı. Daha doğrusu atılmıştık. Bende ona yardım ettiğim için dolaylı olarak bende kaynamıştım araya. Sadece bunlarda değil. İkimizinde sicili bayağı bir kalabalıktı. Okuldan atıldıktan sonra Enesler 'in okulu "Aybüke Aydınlar Lisesi" ' ne geçmiştik.

"Yaren, hâlen kapıda olduğumu farkında olduğunu umuyorum. Artık bas şu düğmeye. "

"Pardon Rana, Enes'le konuşuyordum." deyip düğmeye bastı. Evleri 2.katta olduğundan asansöre gerek duymayarak merdivenlere yöneldim. Kapıya geldiğimde bana sarılarak sessizce "Gördün mü? " dedi. Biliyordu onları gördüğümü. "Evet " demekle yetindim sadece. Annesi ve babası akşam 9'a kadar işte oluyordu. Erkek kardeşi de okul gezisinde olduğundan dolayı bu gece burada kalacaktım. Yarında birlikte dershaneye geçecektik. Yaren'le 7. sınıftan beri birlikteydik. Şuan lise 3teydik ve hala ilk günkü gibiydik. Bazı farklılıklar dışında.

"Annemin aldığı şu geceliği bak." dedi yüzünü buruşturarak. Pempe, dantelli geceliği yere fırlatarak üstünde tepinde. Asla pembe giymezdi. Yaren kesilikle siyahların kızıydı, bunu herkes bilirdi.

Bende kıyafetlerimde ve benzeri şeylerde siyaha ağırlık vermeyi severdim ama Yaren çok...... abartıydı.

"Anneler böyledir." diyerek geçiştirdim. Benim annemde böyleydi çünkü. Karamsar ve karanlık olmamdan şikayetçiydi.

Pijamalarımızı giyerek yerlerimize kurulduk. Bu hafta film seçme sırası bendeydi. Yaren ,içinde bazı filmlerin olduğu kavanozu bana uzattı. Çıkan kağıt "Grinin elli tonu " olduğundan Yaren elleriyle yüzünü kapattı.
"Rana! Ben buna hazır değilim. " dedi ve en tiz sesiyle "Bu film +18 ve biz 17 yaşındayız." diye ekledi.
Gözlerimi devirdim.
"Geçen hafta mısırları ben yaptığıma göre bu hafta sıra sende. " onaylarcasına kafasını sallayıp zıplaya zıplaya mutfağa gitti. Arkasından "sakın iki hafta önce olduğu gibi yakma! " diye bağırdım ve "okey! " cevabını işittim. Yerime kurulup kumandanın düğmesine bastığmda kapı sesi duyuldu. Gözlerimi kapattım ve 5 senedir hayal ettiğim kişinin olmasını diledim, gelmeyeceğini bile bile..