Kim Taehyung, sıra dışı bir varlıktı. Bu onun bir arkadaşıyla beraber kendi içinde tuttuğu bir sırdı. Tâ ki dans öğretmeni Jeon Jungkook, bu sırrı öğrenene kadar...
Merhaba. Oylar az geldiği için bölümleri salyangoz yavaşlığında yazıyorum. Hevesim kaçıyor çünkü. Bu bölüm de böyle olacak ama diğer bölümden sonra sınır koymayı düşünüyorum.
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.
İyi okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_______________________
Heybetli evin kapısına doğru ilerledik. Göz alıcı gözüküyordu.
"Arkadaşının iyi parası var herhalde."
Konuşmamla Yeosang kıkırdadı ve başını onaylar şekilde salladı. Hayat çok adaletsizdi.
Evin geniş bahçesine adımladığımızda çoktan insanla dolduğunu fark ettim. Evin bahçesini de aşıp eve ulaştık ve sonuna kadar açık olan ikili ahşap kapıdan içeri girdik.
Ellerimi tulumumun ceplerine koyup etrafı inceleyerek yürümeye devam ettim.
"Çok sarhoş olmamaya dikkat et. Sarhoş olunca 5 yaşındaki velete dönüyorsun, çok uğraştırma beni lütfen Taetae."
"Sen de sarhoş olursan ne bok yiyeceğiz Sangie~"
Aegyo yaparak konuştuğumda hafif güldü.
"İşte o zaman sıçtık."
Cümlesiyle kıkırdadım. Buraya dağıtmaya gelmiştim. Elbette adımı unutacak dereceye gelene kadar sarhoş olmayı planlıyordum. Ayrıca bugüm cumaydı, yarın tatildi ve beni kimse tutamazdı. Tabii o da bunu çok iyi biliyordu.
Biraz daha ilerkedikten sonra yanımıza sırıtarak gelen saçlarının ucu kırmızı çocuğun bize doğru geldiğini gördüm. Sonunda yanımıza geldiğinde konuştu.
"Hey çocuklar! Geldiğinize sevindim. Umarım güzel zaman geçirirsiniz."
"Jongho! Uzun zamandır görüşmüyoruz be adamım.."
Jongho da kafasıyla onaylayıp üzgün bir yüz ifadesi yaptı.
"Senden n'aber Taehyung? Taehyung'du değil mi?"
Bana yönelttiği soruyla gülümseyip cevapladım.
"Evet Taehyung ve teşekkürler iyi gidiyor, senden n'aber?"
