ÇARPIŞMA

17.BÖLÜM

Herkesi izle.
Atilla'yı, Ediz'i, Druidleri, Barın'ı ve Giray'ı.
Her söze ve ayrıntıya kulak ver, sonra da bana bildir.
Hepsi faydalı olabilir.
Hala net bir şey söylemedin.
Sende potansiyel var Mirza.
Boşa harcayamayacağın kadar çok potansiyel.
Emma ile  olanlar için çok üzgünüm ama artık hayatına devam etmelisin. Belki bunlar şu anda sana bir şey ifade etmiyor ama daha sonra edecek. Güven bana.
Neredeyse Mirza için üzülecektim. Zeyd bir zamanlar bana da ona güvenmemi söylemişti ve bakın işler ne hale geldi.
İki Moroi içeri girdikten sonra bir dakika kadar daha bekledim. Salona döndüğümde Alp hala o ukala tavrıyla dikiliyordu ama döndüğümü görünce rahatladı.
Birkaç ayrıntı daha konuştuk ve beslenme planını yaptık. Beslenmeden ben sorumlu olacaktım Barın ve Giray'ı,
çünkü Giray, Barın'ı bir an olsun yalnız bırakmak istemiyordu. Atilla'nın evine arabayla ben götürüp getirecektim.
Sen besleyicilere nasıl ulaşacaksın? diye sordum Mirza'ya.
Konuşmalarını duyduğumdan, şimdi onun buradaki rolüyle ilgili daha fâzla merak içindeydim.
Mirza odanın öbür ucunda, duvara yaslanmıştı.
Kollarını kendini korumak istercesine bağlamıştı ve tembel gülümsemesine rağmen duruşunda bir gerginlik vardı.
Emin olamadım ama galiba Emma'dan bilerek en uzak yerde durmayı seçmişti. Koridorda yürüyerek.
Şaşkın bakışımı görünce Atilla açıklama ihtiyacı hissetti.
Mirza burada benimle kalacak. Bu eski duvarların arasında bir misafir ağırlamak güzel olacak.
Ya, dedim.
Tıpkı Gizli Bahçe, diye mırıldandım kendi kendime.
Hı? diye sordu Mirza başını bana doğru eğerek.
İrkildim.
Duyma yetileri çok iyiydi. Hiçbir şey.
Sadece okuduğum bir kitabı düşünüyordum.
Öyle mi, dedi Mirza ilgisizce uzaklara bakarak.
Bunu söyleyişinde bütün kitaplara karşı bir küçümseme vardı sanki. Beni unutma, dedi Ediz
babasına sırıtarak.
Ben de daha fâzla etrafta olacağımı söylemiştim.
Belki buradaki genç Mirza başını beladan uzak tutar o zaman, dedi Atilla.
Kimse bir şey demedi ama Mirza'nın arkadaşlarının birbirine keyifle baktıklarını gördüm.
Alp geldiğimizdeki kadar korkmuş görünmüyordu ama yüzünden nedenini anlamadığım yeni bir sabırsızlık ve sinirlilik hali okunuyordu.
Pekala, dedi boğazını temizledikten sonra.
Eve gidip bazı işlerimi halletmem lazım.
Almira, beni sen götüreceğine göre... Sözünün devamını getirmeyip bana anlamlı anlamlı baktı. Öğrendiklerimden sonra, Palm Springs’in en durgun vampir bölgelerinden biri olduğuna artık daha da emindim.
Alp'in halledecek ne işi olabilirdi ki? Ama er ya da geç buradan ayrılacaktık. Giray ile Barın valizlerini almaya gitti, Emma'da  bu fırsatı kullanıp beni kenara çekti.
Nasılsın? diye sordu alçak sesle. Gülümsemesi içtendi.
Senin için çok endişelendim. Şeyden.beri... Biliyorsun işte.
Kimse sana ne olduğunu söylemedi.
Onu son gördüğümde bir otelde gardiyanlar tarafından hapis tutuluyordum.
Moroi’lar da Emma'nın  kaçışında nasıl bir rol oynadığımı çözmeye çalışıyordu.
Önce başım biraz belaya girdi, dedim. Ama geçmişte kaldı.
Arkadaşlar arasında küçük bir yalanın sözü mü olur? Emma  o kadar güçlüydü ki onun yanında zayıf görünme düşüncesine dayanamıyordum. Hala Druidlerin korkusuyla yaşadığımı, yeniden gözlerine girmek için ne gerekiyorsa yaptığımı bilmesini istemiyordum. Sevindim, dedi.
Bana buraya kız kardeşinin geleceğini söylemişlerdi.
Bu sözler bana yine her an Eva'nın  yerimi alabileceğini hatırlattı.
Karışık bir durumdu.