*DÜZENLENDİ*
Aden Dönmez:
Her sabah olduğu gibi bu sabahta Hira'nın bağırmasıyla uyandım.
-"Öpülesi dudaklar!"
-"Siktir git başka yerde bağır ya uyuyorum burada! " Hira dediklerimi dinlemeyerek
-"Kalk gerizekalı! Bizimkiler yeni fotoğraf atmış," dediğinde yataktan ani bir şekilde kalktım. Ya da yataktan yuvarlanıp da düştüm denebilir. Hemen Hira'nın yanına gittim ve bilgisayarın monitörüne kafamı sokarcasına uzattım. O anda Hira'nın kafama vurmasıyla alnımı monitöre sert bir şekilde çarptım. Yavaşça başımı ovalayarak kaldırdım ve elimin tersiyle Hira'ya vurdum.
-"Senin elinin ağırlığını sikeyim!" Hira gülerek fotoğrafı gösterdi ve
-"Uraz'a bakar mısın? Namussuz, resmen yürüyen baklava! " dedi. Ardından diğer fotoğraflara geçecekken
-"Dur, Dur, Dur!" Hira beni duymamazlıktan gelerek diğer fotoğraflara bakmaya devam ederken hızla onu sandalyeden ittim.
-"Sana dur dedim!" Hızla sandalyeye oturdum ve mouseyi elime alıp ilk baktığımız fotoğrafa geri döndüm ve üzerindeki yazıyı okudum. Okumamla çığlık atarak yerde yatmaya devam eden Hira'nın üzerine atladım. Hira acıdan inleyerek
-"Ah! Kemiklerim!" dediğinde heyecanla
-"Akşam bağış yaptıkları derneğin toplantısına gidiyolarmış!" dedim. Hira tek kaşını kaldırarak
-"Ee ne var bunda ?" dedi. Gözlerimi devirerek
-"Sevgili malcığım. Bizim meteorlar iki sokak aşağıda olacaklar ve biz burada oturacağız öyle mi?" dedim. Hira beni üzerinden atarak bağıra bağıra koşmaya başladı.
-"İklim! Kalk lan, alışverişe gideceğiz!" Bende hızla İklim'in odasına koşmaya başladım. Odaya girdiğimde Hira yatağın üstünde zıplıyordu. Hemen bende yatağa çıktım ve zıplamaya başladım. İklim
-"Lan! Deprem oluyor lan!"diye bağırarak yatakta doğruldu. Biz zıplamayı bırakıp İklim'e gülmeye başladık. İklim yerde duran terliklerden birini bana , diğerini Hira'ya atarak
-"Siktirin gidin lan odamdan," dedi. Hira
-"Nö. Alışverişe gideceğiz. Bak normalde alışverişi hiç sevmem, biliyorsun,"dediğinde İklim sıkıntıyla nefesini dışarıya üfledi.
-"Of, tamam. Ama ilk önce benim kütüphaneye gitmem gerek." Onu onaylayarak mutfağa doğru giderken Hira son kez bağırdı .
"Çabuk geleceksin ama. Yoksa senin hazırlanmanı beklemeden giderim."
İklim Akşin :
Sağolsun Hira'nın hazırladığı kahvaltıyı yaptıktan hemen sonra üzerime sportif bir şeyler giyip evden çıktım. Kısa bir yürüyüşten sonra kütüphaneye gelmiştim. İçeriye girerken bir yandan yürüyor bir yandan da hırkamın fermuarını açmaya çalışıyordum. Ama lanet olasıca sıkışmış! Daha fazla zorlamaya başladım. Tam açmıştım ki birine çarptım. E tabi önüme bakmadan yürüyordum. Kafamı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Oha lan! Ben sana mı çarptım yıfrım?
-"Ö-Özür dilerim." Çocuk gözlerimin içine bakarak
-"Hiç önemli değil," dedi ve gülümsedi. Oha! Sen ne güzel gülüyorsun lan öyle! Bende ona gülümsedim ve geri çekilmeye çalıştım. Tekrar diyorum ÇALIŞTIM. Geri çekilmeye çalıştıkça o da bana doğru geliyordu. En sonunda beni belimden tutarak durdurdu.
-"Galiba hırkanın fermuarı gömleğime takıldı." dedi. Hemen gömleğini sıkışmış olan fermuarımdan çıkartmaya çalıştım. Bir süre daha çabaladıktan sonra elimi tutarak indirdi ve tişörtünün üzerine giydiği gömleğini çıkartıp bana uzattı.
-"Bir daha ki sefer karşılaşırsak bana gömleğimi vermek için kahve ısmarlayabilirsin," dedi ve göz kırparak yanımdan uzaklaştı. Ah! Allahım! Galiba geberiyorum!
