mentor ile hayal et

1.

Uyandigim ilk an gözlerim saati buldu, saat 23.30'du. Hızlıca yatağımdan kalktım ve giyindim ardından bavullarimi alıp evimden çıktım. Bugün benim icin önemli Bi gündü. Çünkü Türkiye ye dönüyordum. En iyi arkadaşlarım yanına yani emir ve omerin yanına gidiyordum. Ucagimin kalkmasına 5 dakika kalmıştı hızlıca havalı limanına varıp uçağa bindim.

9 saatlik uçuşun ardından türkiye ye varmıştim. Turkiyeyi çok özlemiştim. Hava alanından çıktım ve bir araba kiralayıp omerin evine doğru sürmeye başladım. Omerin benim gelicegimden haberi yoktu ona 24 haziranda gelicem demiştim. Ama bu gün 23 hazirandi.

Ömerin evine vardım. Zili çaldım bir kaç dakika sonra içeriden "geldim" diye seslendi Ömer ve kapıyı açtı

Ömer:y/n?

Ömer beni gördüğunde şok olmuştu. Hemen bana sarıldı ve içeri geçmem için beni davet etti. İçeri geçtim ve konuşmaya başladık.

Ömer:niye bana yalan söyledin hani yarın geliyodun.
Yn:bu gün gelmek istedim kötümü etmişim
Ömer:hayır o yüzden değil bugun arkadaşlarımdan birinin doğum günü onun doğum gününe gidicem.
Yn:tamam önemli değil git sen.
Ömer:olmaz öyle yalnız kalamazsın evde.
Yn:bişey olmaz git sen
Ömer:sende gel hem seni diğerleriyle tanistiririm.
Yn:diğerleri derken. Hurkan, Kaan, ali ve emirden başka kim var.
Ömer:emre ve umut. Hem bugün emre in doğum günü
Yn:tanımadığım Bi insanın doğum gününe gidemem.

Dedim ve omerin telefonu çalmaya başladı. Ömer telefonu açtı. "efendim ali" diye açtı telefonu. Kısa Bi konuşmasının ardından Ömer tekrar bana döndü.

Ömer:aliydi arayan nerdesin diye sordu. Bende evdeyim yn geldi dedim o da senin geldiğine şaşırdı falan seni çağırıyorlar.
Yn:çağırıyorlar?
Ömer:ali sesli tepki verince diğerleride duydu seni ozlemisler.
Yn:bende onları özledim.
Ömer:eeee geliyorsun demi?
Yn:evet, geliyorum ama önce arabadan valizlerimi indirmem lazım.
Ömer:bekle ben sana yardım edeyim.

Ömerle valizlerimi indirdik aslında omerde kalmak gibi bişey düşünmüyordum ama Ömer annen sana Bi ev ayarlayana kadar bende kal dedi. Bende kabul ettim. Annem zaten kolaylıkla bana Bi ev bulucakti. Annem çok zengin biri 10 tane şirkete sahip. Bu şirketlerin 3 Türkiyede geri 7 şirket ise yurt dışında. Neyse valizimden çıkardığım Bi kaç parça şeyleri üstüme giydim be günlük yaptığım makyajımı yaptım. Çantamı da alıp omerin yanına gittim o da hazırlanmisti. Evden çıktık be kiraladığım arabaya bindik ben sürücü koltuğuna o ise yan tarafa bindi. Arabayı çalıştırdım ve yola koyulduk. Yolda eskilerden konuştuk ben ona hayatının nasıl olduğunu ne gibi değişiklikler olduğunu sordum o da anlattı. Güzel muhabbetin ardından emre in evine vardık. Yolu bilmediğim için Ömer tarif etmişti. Arabayı park ettim ve binaya girdik.

Eve geldiğimizde Ömer zili çaldı. Kapıyı emir açtı. Beni görünce hemen bana sarıldı ve bişeyler sormaya başladı onun sorularını yanıtlarken salona geçtik. Salonda hurkan, Kaan, ali, mert ve Emre ve umut vardı. Hangisinin emre hangisinin umut olduğunu bilmiyordum. Kazanın beni fark edip "hadi gelin" demesiyle içeri geçtim ve alinin yanına oturdum. Hepsini çok özlemiştim. Bana hal hatır sormaya başladılar. Kısa ve güzel Bi muhabbetten sonra gözlük takan kahverengi ve uçları dalgalı bir saça sahip olan çocuk benimle konuşmaya başladı.

Cocuk: ben umut bu arada bu da emre.
Yn:bende yn tanıştığıma memnun oldum.
Umut:bende.

Umutun aslında çok samimi Bi insan olduğunu anladım çok iyi anlaştık. Emrede çok komik Bi insandı onlada iyi anlaşmıştık. Biz sohbet ederken zil çaldı ve Emre in diğer arkadaslarida geldi. Akşam olduğunda emre in doğum gününü kutladık ama ben hediye almamıştım. Ne yapacağımı bilmiyordum ve çok utanıyorum. Ömeryanima geldi ve sessizce.

Ömer:yn yine ellerinle oynuyorsun hani bırakmıştın bu alışkanlığını.
Yn:boş ver ellerimi benim hediyem yok.
Ömer:emre böyle şeylere takılmaz sonra verirsin.
Yn:ama ayıp olur-
Emir:ne ayıpmis? Sessiz sessiz konuşuyorsunuz.
Ömer:yn hediye almadım ayıp diyor.
Emir:olsun sonra verirsin.
Yn:herkes hediye verirken ben boş boş oturcam.
Ömer:bişey olmaz sonra konuşursun emreyle.
Yn:tamam

Doğum günü bitti. Bende emreyle hediye hakkında konuşmak için yanına gittim.

Yn:şey... emre kusura bakma benim Bi hediyem yok. Çünkü bugün geldim ve senin nasıl şeylerden hoşlandığını bilmiyorum.
Emre:önemli değil düşünmen yeterli. Dedi ve gülümsedi bende gülümsemesine karsilik verdim. Saat geç olunca Ömerle emrenin evinden  ayrıldık ve eve gittik.

Selam ben şevval. Bu benim ilk kitabım hiç kitap yazmadım. wattpadde mentor ile hayal et kitaplarinin çok az ve bazılarının kötü olduğunu fark ettim. Heveslendim ve kitap yazmaya karar verdim. Neyse umarım kitabım yarım kalmaz veya sıkılıp bırakmam. Her gün bir iki bölüm atmayı düşünüyorum boş oldukça veya sıkıldıkça yazıcam neyse bugünlük bu kadar yarın görüşürüz❤️