Bir gece yarısı geçerken göğün altından
Yalnız bir pencereden seyretmeyeyim seni.
Ruhumun semâlarında bir dalgalanma
Şiddetle çarpıyor kayalara, taşlara...
Bu sıkışmışlık zamandan kalma
Bir arafta zincirlendi
bizi baştan aşağı bürüyen duygular.
Hangi mevsimsizlik içimdeki, bu
Gölgeler izini kaybettirmiş
Ah şu belirsizlikler, ayaklarıma batan cam kırıkları.
Adımlar yavaş, kararsız, ürkek ve hâlâ
Ayakta durabilmenin şükrüyle sağlam
Yol bitmez değil, sonu görünmez
Başını kaldır bak
Turuncu bir gökyüzünden yanaklarıma
düşüp gözyaşım olan ne
Söyle
Muhayyilemde bu ses, bu ışık, renkler
Derinlerimdeki boşluğu örtmek için
gelen yarın olmalı...