Chapter Seven- EXOTICISM

234 11 65
                                    

..your reason in your scars... is she? All that tattoo that covered your scars? Because of her? Why?—

"Izar, hey! Gising! Ui!" I kept on trying to forget what I've heard. It's just so rude to eavesdrop. But even in my dreams.

Why? What's the reason? It's been a month, for goodness sake. I don't want to ask them. There's something inside me that is stopping me from asking. I don't know what it is, all I know is I don't want to make it as a big deal. It's not my story to tell after all.

I just hope that Aspen is and will be fine. She's one of the closest I got here aside from Amani.

"Erhmmm, wh-whaaat?" I finally woke up from my not-so-peaceful slumber. Amani's so loud, as usual.

"Tara na sa class ni Professor Verajuela. Natulog ka na naman. Kapag ayaw mo talaga yung klase e tinutulugan mo ano?" She said and asked me while I am still half asleep.

"Y-yeah, what's so interesting about ceramics theory? Urghhh. Five more minutes, hayaan mo yun si Ma'am" I lazily told 'em dahil antok na antok ako. Tinapos ko yung editing ng powerpoint sa activity namin kay Professor Verajuela.

"Hey! For a Sculpture major like me that's an insult, Izar" singit naman netong si Aspen. Kaya nagising ang diwa ko. Si Aspen iyon e. Can't help it. She's close to my heart. She's my knight kaya. Pinagtatanggol ako nyan lagi nung bata kami. At kaya naman payapa ako dito sa NoxU ay sya ang aking shield sa mga taong nagtatangka sa akin.

Anong nagtatangka? Ng buhay ko ba? Hindi! Nagtatangkang manligaw at kung ano pa. Di dahil sa di ako interesado ha. Lalaki kasi mostly ang mga nagtatangka, mas di ko gusto yon. Lapitin ako ng lalaki at babae pero wala akong balak. Kaya bahala kayo jan. Masaya na ko kay Aspen, Amani at kay— sino yung isa? Wala naman na. Silang dalawa nalang naman.

Sa loob ng isang buwan ay walang masyadong ganap. Iyon lang. Naging shield ko nga si Aspen dito sa school pero ang kanyang sizt na si Professor Verajuela;

Ginawa akong utusan. . .

Zervania! do this for me..

Please get this for me. .

Zervania, here and there.

Nakakaloka! Tinanong ko sya ng isang beses kung bakit ako ang trip nyang utusan, ay ang sabi lang nya,

"Because you already made me angry so there's no reason for you anymore to make it worst. Besides, you already adjusted with my kaartehan."

Bla bla bla.

Ayan lang yung napakagaling nyang rason. Kaloka diba? Galitin ko kaya iyon lalo?

Isip nga kayo paraan para magalit sya.

Pero wag nalang pala kasi untog, sampal, sakal at bato ng tinidor ang natamo ko doon. Ayoko na ngang dagdagan pa. Heh. Peace out Ma'am, di na po kita gagalitin pero pag sa kama— luh Izar umayos ka nga.

Isang kalabit ang gumising sa tulala kong kaluluwa. Whahahaha. Kasi naman kung ano ano iniisip ko, ano ba naman yan. "Tinatawa tawa mo dyan? Aspen o! Yung aso mo natawa"

"Aso?! Ako?! Ako ba pinaglololoko mo Amani? Bakit naman ako Aso nya?!" Asar kong sabi sa kanya.

"Cuz I'm guarding you, you litol hooman" pang-aasar nya ding bira.

"Ay cheret guarding. Ship ko na kayong dalawa ha. May guarding guarding nang nalalaman si Aspen Afrielle oh! Yie" iisa pa tong si Amani babatuhin ko na ito ng camera!

"Amani!" Sabay namin sigaw sakanya. Tumakbo naman sya, kaming dalawa ay hinabol sya. Alam kong patungo iyon sa library. Dapat lunch time namin ngayon pero dahil pinamove ni Ma'am ang schedule ay magka klase kami sa kanya ng ganitong oras.

Defending the Inevitable [On-Going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon