Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hyunjin
Yanaklarıma kondurulan sulu öpücükler ile gözlerimi açmaya çalıştığımda iki bebeğimin de kıkırdayarak yatakta oturduklarını farkettim.Tatlı feromonları Jisung ve benim kokumuza karışıp odayı doldurduğunda gülümseyerek içime çektim kokularını.
Kollarımı açtığımda kızım Sarang bir yanıma,oğlum Minjun diğer yanıma yatmış başlarını göğsüme koymuşlardı.
İkiside birkaç ay sonra 6 yaşına girecek alfa ikizlerimizdi.
"Benim güzel bebeklerim!" ikisininde yanaklarına birer öpücük kondurdum.
Sarang başını göğsümden ayırıp dizlerinin üzerine oturdu.
"Jisung babam ne zaman gelecek?Onu çok özledim baba."
"Yarın akşam bizimle olacak bebeğim merak etme,aramanı ister misiniz?" ikisine de bakış attığımda hızla başlarını salladılar. "O zaman siz aşağıya iniyorsunuz bende babanız müsait mi diye sorduktan sonra yanınıza geleceğim tamam mı?"
Yatakta doğrulduğumda Minjun çoktan yataktan inmiş yardım etmek için elini Sarang'a uzatmıştı.
İkiside el ele odadan çıktığında komodinin üzerinden telefonumu aldım ve Jisung'u aradım.
Birkaç çalış ardından açılan telefonla gülümsedim.
"Sevgilim?"
"Of sesini duydum günüm güzelleşti." dediğinde kıkırdadım.
"Müsait misin Jisungie?"
"Müsaitim güzelim,kötü birşey yok değil mi?"
"Bir sorun yok sevgilim,çocuklar seni özlediklerini söylediler o yüzden aradım."
"Bebeklerim benim,bende onları çok özledim."
Ayaklanıp yataktan çıktığımda boştaki elimle dağılmış saçlarımı düzelttim ve terliklerimi giyindim.Aşağıya inmek için odadan ayrıldım ve merdivenlere yöneldim.
"Beni özlemedin mi pislik herif?"
"Aşkım niye öyle diyorsun,sen bir saniye bile aklımdan çıkmıyorsun ki.Bu arada Sarang ve Minjun nerede?"
Kıkırdadım ve merdivenlerin sonuna geldiğimde bahçede yardımcımız Bayan Kang'ın hazırladığı masaya oturmuş sohbet ederken kahvaltılarını başlayan ikizlere baktım.
