𝐇𝐨𝐠𝐰𝐚𝐫𝐭𝐬 𝐋𝐢𝐟𝐞 | ɢᴏʟᴅᴇɴ ᴛʀɪᴏ

🍻|𝟏

Lumos!🍻

•Lisa•

Telefonumdan gelen alarm sesiyle sabah olduğunu anlamış ve ayılmak amacıyla uykulu uykulu banyoya gitmiştim.

Rutin işlerimi hallettikten sonra üstümü değiştirdim ve Astoria'yı uyandırmak için yatağına doğru ilerledim.

Lisa: Ria, hadi uyan artık bebeğim.

Astoria bir-iki mırıltıyla bana sırtını dönmüş ve uyumaya devam etmişti. Uyansana kardeşim!

Lisa: Lan uyansana!

Astoria: Üff! Lisa bir git de uyuyayım be!

Lisa: Oldu canım, derse de senin yerine ebem girsin o zaman.

Astoria: Girebilirse girsin valla, hiç sıkıntı değil.

Lisa: Ya dalga geçiyorum! Senin yerine derse niye ebem girsin amk? Kalk hadi!

Astoria: Off, tamam ya kalkıyorum.

Lisa: Heh, aferin kızıma.

Astoria oflayarak yatağından kalktığında ona gülmeden edememiştim. O banyoya girdiğinde ben de son eksiklerimi tamamladım.

Lisa: Ben ortak salona iniyorum Ria!

Duyabileceği kadar yükselttiğim sesimle aşağıya ineceğimi söylemiş ve ondan gelen onaylama seslerini duyduktan sonra ortak salona inmiştim.

Ortak salona indiğimde bizimkileri görmemle birlikte hızlıca yanlarına gittim.

Lisa: Günaydınlar efendim!

Hermione: Günaydın kuzum.

Ron: Günaydın Lis.

Ginny: Günaydın bebeğim.

Gözlerim ortak salonda kısaca Harry'i aradı ama yoktu. Zümrüt gözlüm neredeydi?

Lisa: Harry yok mu?

Ron: O gitti.

Lisa: Nereye gitti?

Ron: Sanırım Cho'nun yanına.

O an kal geldiğini hissettim. Zümrüt gözlümün ne işi olabilirdi ki onunla?

Lisa: Pardon? Harry'nin ne işi olabilir ki Cho ile?

Hermione: Tam olarak bilmiyoruz. Ama-

Lisa: Ama ne?!

Ginny: Söylentilere göre ikisi sevgiliymiş.

Lisa: Ne?

Vazgeçtim. Asıl şuan kal geldiğinden emindim. İkisi sevgili miydi yani? Bu imkansız değil miydi? Bunu yapmış mıydı gerçekten?

Neden bunu kabul etmemek için bu kadar kıvrandığımı merak ediyorsunuz değil mi? Açıklayayım hemen. Ben, Lisa Maria Black; kuzenine aşık genç bir kızım. Ben kuzenim Harry'e aşığım.

Ron: Lisa? Bir şey demeyecek misin?

Lisa: Ne diyebilirim ki Ron? Eğer o mutluysa, benim diyecek bir şeyim yok.

Aslında demek istediğim çok şey vardı. Ama bunları onlara karşı diyemezdim. Harry'e olan sinirimi arkadaşlarımdan çıkaramazdım. Bunu yapacak kadar iradesiz değildim.

Astoria: Günaydın millet!

Astoria'nın neşeli sesiyle gülümsedim. Ne yaşamış olursam olayım, ne zaman bu kızın sesini duysam mutlu olurdum. Onun bende düzeltemeyeceği tek bir duygu bile yok. Bu yüzden en değerlim oydu benim.