CÜRETKAR ~ SONSUZU YAŞAMAK | +18

41. BÖLÜM: ''ZENBAR'IN KRALLIĞI''

Beni wattpad üzerinden takibe almayı unutmayın! ❤

Arkadaşlarınıza da silah zoruyla okutmayı unutmayın (el sıkışma emojisi)

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM, CİMRİLİK YAPMAYIN. BİR DE 50. BÖLÜME KADAR HER HAFTA PAZAR GÜNÜ BÖLÜM GELECEKTİR <3 

İyi okumalar... <3

🌙

41. ZENBAR'IN KRALLIĞI

Evren sandığımız kadar boş değildi; karanlık madde, karanlık enerji, bulutsular...

Ve evren sandığımız kadar uysal değildi. Jüpiter bir gaz deviydi ve bin üçyüz derecenin üzerinde bir sıcaklığı vardı, eğer uranüse düşerseniz giderek kömürleşirdiniz. Magnetar çevresinde olan herhangi bir manyetik alanı kendisine çekecek kadar büyük bir mıknatıstı, o kadar güçlüydü ki dünyanın yakınlarında veya güneş sistemimiz içinde bir magnetar olsaydı insan bedeninde kanlarına karışmış halde bulunan demir atomlarını bile çekebilirdi.

Fakat hislerim, düşüncelerim ve kalbim boş diye nitelendirilen bu evrenden daha boştu, çünkü artık ne hissedeceğimi ve ne düşüneceğimi bilemez hale gelmiştim. Bu da içimdeki vahşeti ortaya çıkarmıştı.

Evren kadar boş, evren kadar vahşiydim artık.

Oturduğum kahverengi deri koltukta az önce olanları düşünüyorken üzerimdeki siyah crobun eteğinden tutup ön tarafını yukarı doğru sıyırdığımda kan olmuş karnıma baktım.

Kan karnımın tüm yüzeyine yayılmıştı ve oradan da kasıklarımın üzerine doğru bir miktar akmıştı lakin pantolonum emmişti.

Betondan çıkınca yukarı geri dönmek yerine Zenbar'ın kaldığı kata gelmiştim.

Üzerimdeki kanlı üstü çıkardığımda siyah göğüs silikonlarımla kalmıştım. Uzun saçlarım öne doğru dökülerek küçük göğüslerimi kapattığında masanın üstündeki cam şişenin kapağını açarak elimdeki bluzuma suyu dökerek kumaşla karnımı temizledim.

Derin değildi, kelebeğin ucu yüzeysel olarak etime girmişti.

Bu ilk aldığım yaraydı, küçükken ailem o kadar üzerime titrerdi ki düşmeme bile izin vermezlerdi.

Beni karıncayı dahi incitmeyecek bir şekilde büyütmüşlerdi lakin o kız şimdi kelebekle yaralanıyor, bir gece kulübünde siyah bir kaplanla insan korkutuyor ve bayıltıyordu.

Ayağa kalkarak elimdeki ıslak üstü sinirle odanın içinde bir yere attığımda bir ses duydum.

''Hoş buldum Vasmina, ne kadar hoş bir karşılama bu.''

Ona doğru hızla yan döndüğümde gözleri üstümde gezdi.

Bakışları yorgun gözlerimde oyalandı ve sonrasında yavaşça aşağıya kaymaya başladı. Ela gözleri zehirli bir yeşile büründü ve gözleri üzerinde isyah silikon olan göğüslerime baktı, dudağı serseri bir tavırla kıvrıldı.

Ardından karnıma düştüğünde göbeğimin üstündeki o küçük yarayı gördü.

Sert bir nefes vererek büyük adımlarla bana geldiğinde karnıma bakmasına izin vermeden kollarımı ona doladım.

Çünkü bu mevzu anlattıkça uzardı ve olay orayı dinlediğime kadar giderdi.

Zenbar'ın orayı dinlediğimi bilmesine asla gerek yoktu.