Achtervolgd door het verleden

deel 69

nisa

ik wordt naar huis gebracht in de auto . ik zit te denken aan mo hij verliest gewoon zijn been . ik.... ik ben echt in shock. waarom reageert iedereen zo fucking kalm het is fucking erg . hij kan nooit meer lopen. en hoe zegt me neef owh ik zorg wel voor een nep been . alsof het niks is echt wtv man . ik wordt er boos van dat niemand een beetje gevoel heb . ik kan wel janken ik voel me schuldig. ik had gewoon eerder moeten komen. anas stopt de auto dus ik ben thuis

anas: nisa stop met nadenken
nisa : waarom denk je dat ik aan het denken ben
anas ;ik hoor je hersenen kraken man
nisa: ja dat is heel normaal we hebben net wat heftigs mee gemaakt ja mo is zijn fucking been kwijt . hij kan nooit meer normaal lopen . en jullie doen alsof het fucking normaal is
anas : nisa als je zo  blijft denken bij dit werk dan wordt je gek
ik: jullie zijn helemaal gek geworden om zo denken mogool

ik stap de auto uit en gooi hem dicht en ren naar de deur en ga daarna zachtjes naar boven. ik ga douchen en doe daarna me pyjama aan. het is ondertussen 03;05 ik kijk op me telefoon en zie dat noussa mij heeft geapt

noussa : ik hoorde dat je fucking brutaal was tegen anas. gedraag je je bent geen kind van 5 die met deuren slaat als die boos is
ik: wauw hij is hier de kleuter om gelijk naar jou te rennen wat een man.
noussa : wat is jou probleem
ik: mijn probleem is dat jullie allemaal doen alsof het niks is. mo is zijn been kwijt en jij zegt owh ik betaal wel een nep been voor hem en daarnaast voel ik me schuldig dat niet iedereen er goed uit is gekomen.
noussa : nisa dit gebeurd vaker om de 4 maanden gebeurd dit wel . ik ben er aangewend dat er erge dingen gebeuren . het hoort er bij en mo wist dat dit zou kunnen gebeuren. zet je er overheen
ik: wauw ..... dat jij dat zo snel kan prima maar ik kan dat niet . ik hoef het geld niet en wil voorlopig geen contact meer . ik hoef geen contact te hebben met een een ongevoelige sukkel  als jij. hoop dat je me keuze respecteer.

ik leg me telefoon weg en de tranen rollen over me wangen . ik kan dit werk niet meer doen ik voel me schuldig dat mo een been kwijt is. en daarnaast heb ik zelf ook op iemand geschoten . stel hij is dood ?? die jonge heeft misschien ook een familie misschien is hij wel vader en moe zijn zoon of dochter nu zonder vader door het leven. wat ben ik voor persoon? ik haat me zelf ik moet gestraft worden door mijn acties ik moet ook pijn voelen. ik pak een mes uit me tas .... ik ben bang hoe gaat het voelen al ik me zelf ga snijden ..... gaat het pijn doen. boeien andere mensen zijn nu ook aan het lijden. zoals mo en die andere man. ik begin met een klein sneetje auww dat deed best pijn. ik ga op de grond zitten mijn leven is een rommel wanneer ik me net weer wilt snijden gaat de deur open ik schrik en schiet uit meg het mes en maak perongeluk een grootte snee ik verstop het mes achter mij. het is nassim

nassim : wat ben jij aan het doen
ik: niks
nassim : ik heb het gezien
ik: rot op
nassim : nee je bent jezelf pijn aan het doen
nassim komt naar me toe en gaat naast me zitten en pakt me moeite het mes uit me handen
nassim : dit is niet de oplossing laat je armen zien
ik: wat boeit het jou kom nou niet doen alsof je het zo erg vind . Stop met je toneel stuk
nassim : jij denkt altijd dat niks mij boeit. maar laat je armen zien nu
ik laat me armen zien nassim loopt weg en komt terug met een verband
ik : ik doe het zelf wel ik heb het zelf ook gedaan
nassim : ik help je wil zeker weten dat je niet dood bloed
ik: niet overdrijven
nassim zucht en luistert niet naar mij en doet het verbandje om me arm. als die klaar is kijkt hij me aan

ik: wat
nassim : waarom doe je dit nisa wat is er gebeurd ...
de tranen rollen over me wangen en ik begin te huilen
nassim : hey wat is er
ik:ik heb gelogen
nassim : over
ik : ik was niet bij me neef voor de gezelligheid ... ikk hielp me neef met een klus
nassim : een klus ? ik had al zo'n vermoeide
ik: jaa ikk zit in de......
nassim : zeg niet in de onderwereld
ik: dat zit ik dus wel
nassim : hoe dom kan je zijn
ik; ik had geen keus ik had geen geld en ik zou alleen de administratie doen voor me neef meer niet . maar na een tijdje moest ik klusjes doen en elke keer zij hij dit is de laatste maar dat was elke keer niet zo . en elke keer ging het goed maar ...
nassim : vandaag niet
ik: nee ik hoorde mo schreeuwen dus ik rende naar hem toe en toen zag ik hem....o..p d..e g..rond liggen hij was in zijn been geschoten en toen .... ik durf het bijna niet te zeggen ik geloof het ook niet . maar ik heb iemand in zijn been geschoten het was of mo of hem dus toen heb ik gekozen voor mo . toen zijn we naar het ziekenhuis gegaan en hoorde ik dat mo zijn been verlies. ik heb hem niet kunnen reden. het is mijn schuld
bij die gedachtes wordt ik gek ik sta op en begin harder te huilen
ik: ik haat me zelf en het is allemaal mijn schuld ik had mee moeten gaan
nassim pak me vast en houdt me stevig vast het voelt veilig
nassim : het is niet jou schuld shhhh dat je neef je dit laat doen
ik; het is het wel ik heb die andere man ook dood geschoten misschien had hij wel een vrouw misschien had hij wel een gezin hij was misschien va..de..

nassim laat me niet verder praten zijn lippen zitten ineens op mijn lippen.....

einde deel