Moderne Verwondering

Vrouw Holle

Geschreven door: Goedverhaallekkerkortook

Gebaseerd op een sprookje van de Gebroeders Grimm

In Ouddorp woonde twee zussen genaamd Rosa en Katja samen met hun moeder. De ene zus was ontzettend lui, lag de hele dag op bed filmpjes op haar telefoon te kijken. De andere zus wou hard werken en was lief voor iedereen.

Rosa werkte voor haar moeder. In ruil hiervoor kreeg ze twee euro per dag en een hoop gezeur iedere keer weer, omdat het in de ogen van haar moeder nooit goed genoeg was. Het was overduidelijk dat Katja het lievelingetje was.

Rosa was al een lange tijd op zoek naar ander werk, maar had de perfecte baan helaas nog niet gevonden. Op een stormachtige avond scrolde ze voor de zoveelste keer door een vacaturewebsite op haar telefoon, totdat haar blik viel op een kleurrijke vacature. ''Hulp in mijn wolkenhuisje gezocht'' luidde de titel. Rosa las de vacature omschrijving. ''Ik zoek een lieve dame die hard wil werken en mij komt helpen in mijn wolkenhuisje. Hard en zorgvuldig werken wordt goed beloond. Kom bij interesse naar mijn wolkenhuisje.'' De vacature leek Rosa erg leuk, maar tegelijkertijd ook een beetje vaag. Ze opende de routebeschrijving. Daar stond in dat er bij de oude put in het dorp een lift was, en dat ze dan vanzelf bij het wolkenhuisje uit zou komen.

Rosa was erg nieuwsgierig geworden en besloot om de volgende dag een kijkje te gaan nemen. Ze laadde haar telefoon op en pakte een klein tasje met kleren en toiletartikelen in.

Al vroeg in de ochtend liep Rosa naar de oude put. De put stond net buiten het dorp het dorp. De put werd al jaren niet meer gebruikt, dat was immers niet nodig met de wateraansluitingen.

Rosa zag in de verte de put. Ze begon wat harder te lopen, zo nieuwsgierig was ze. Toen ze bij de put aankwam stond deze er net zo verlaten bij als altijd. Nergens was er een lift te zien. Ze boog zich voorover om in de put te kunnen kijken. Niks te zien. Toen ze zich nog wat verder voorover boog kwam er een sterke kracht die haar naar benden zoog. Rosa gilde het uit van schrik. Na enkele seconde belande ze in een groene weide, vol met bloemetjes. Het was prachtig. Rosa stond op en liep wat door het landschap.

Na een tijdje kwam ze terecht bij een kleine bakkerij. Rosa hoorde een zacht geluid uit de bakkerij komen. Ze liep dichterbij om een kijkje te nemen. Ze hoorde iemand roepen: ''Pak ons toch, pak ons toch. Straks verbranden wij hier nog'' Rosa liep de bakkerij binnen. Ze zag niemand. Weer hoorde ze iemand roep: ''Pak ons toch, pak ons toch. Straks verbranden wij hier nog.'' Het geluid kwam uit de oven. In de oven lagen een aantal broodjes die al een ietwat bruine gloed begonnen te krijgen. Rosa pakte de broodjes één voor één uit de oven en legde deze op een schaal. De oven deed ze uit. ''Danku danku,'' zeiden de broodjes. Rosa keek wat verbaast naar de broodjes. ''Graag gedaan.''

Rosa liep naar buiten en keek even op haar telefoon. Geen bereik. Ze liep verder en kwam bij een appelboom. ''Pluk mijn appels maar meisje, mijn takken zijn zo zwaar,'' zei de boom. Rosa plukte alle appels en deed ze in het mandje dat in het gras stond. ''Dankjewel,'' zei de boom. ''Graag gedaan,'' zei Rosa.

Met een voldaan gevoel liep ze weer verder. Het bevalt me hier wel, dacht ze. En ze liep weer verder.

Rosa kwam na een lange tijd lopen bij een huisje. Het huisje had witte gladde muren en zag er erg knus uit. Ze hoorde iets van een televisie of radio binnen. Rosa klopte aan. De deur zwaaide open. Er deed een oude vrouw open. Ze droeg een lange, blauwe jurk, haar gezicht stond vol met rimpels. ''Dag meisje, mijn naam is vrouw Holle'' riep ze. ''Zou jij misschien een tijdje bij mij willen komen helpen. Je hoeft niet veel te doen hoor, alleen iedere dag mijn kussen zo hard op te schudden dat de veertjes uit het kussen komen.'' En voordat Rosa iets kon zeggen nam vrouw Holle haar mee naar binnen. ''Ga zitten, ik breng je een kopje thee,'' zei vrouw Holle. Rosa nam plaats in één van de stoelen in het huisje. Ze keek om zich heen. Er hing een televisie aan de muur, deze stond uit. In de hoek stond een kleine radio waar zachtjes wat muziek uit kwam.

Vrouw Holle kwam al snel weer aangelopen met een theepot en een kleine theedoosje. Ze zette het op tafel neer en liep nog een keertje richting de keuken. Ze bracht een schaal vol lekkere koekjes mee. Samen dronken ze wat thee en luisterde ze in stilte naar de radio. ''Je zal vast moe zijn,'' zei vrouw Holle na een tijdje. ''Kom ik laat je je kamer zien.'' Rosa glimlachte en liep met haar mee de trap op. Ze liet eerst haar eigen kamer zien en daarna bracht ze Rosa naar haar kamer. ''Welterusten,'' zei vrouw Holle liefkozend en ze deed de deur achter haar dicht. Rosa ging op het bed liggen. Dit bevalt me wel, dacht ze. Ik ben eventjes weg van huis en kan werken voor iemand die mij wel waardeert. Al snel viel Rosa in slaap, zo moe was ze.

In de dagen daarop hielp Rosa vrouw Holle met haar huishouden. Iedere ochtend maakte ze haar bed op en schudde ze met veel toewijding het kussen op. Zo hard, dat het op aarde veel sneeuwde.

Hoewel Rosa het erg leuk vond bij vrouw Holle kreeg ze toch heimwee naar haar vertrouwde dorp. Ze vertelde dit aan vrouw Holle. ''Ik begrijp het meisje,'' zei ze. ''Volg mij, ik zal je wegbrengen.'' Samen liepen ze naar de schuur van vrouw Holle. Vrouw Holle deed de deuren open en er stond een prachtige zwarte sportauto. Vrouw Holle gaf Rosa een gouden armbandje. ''Goh, dankjewel!'' Vrouw Holle wees naar de zwarte auto. ''Neem plaats in de auto, ook deze is voor jou, als beloning voor je harde werk.'' Rosa omhelsde vrouw Holle. ''Dag lief, kind,'' zei vrouw Holle. ''Ga maar gauw zitten en je komt bij je huisje uit,'' vervolgde ze. Rosa nam plaats achter het stuur en zodra ze de deur dicht deed begon er een gouden lichtje rondjes te maken om de auto. Er ontstond een wervelwind. Vrouw Holle zwaaide nog een keer en daarna stond Rosa met de auto voor haar huis. Ze parkeerde de auto en stapte uit. Haar moeder en zus vlogen naar buiten.

''Zeg, waar was jij?" vroeg Katja. Rosa vertelde haar moeder en zus over de lift bij de put, vrouw Holle en de auto en het armbandje die ze had gekregen voor haar werkzaamheden.

Katja was jaloers. ''Een paar dagen een beetje werken voor sportauto, dat kan ik ook wel,'' zei ze. En terwijl hun moeder Rosa mee naar binnen nam voor wat eten liep Katja naar de put. Ze bukte voorover en ook zij kwam in het prachtige weiland terecht. Ze liep langs de bakkerij en de appelboom, maar liep meteen door naar het huis van vrouw Holle. Ze was te lui om te werken.

Katja klopte hard op de deur. Vrouw Holle deed open. ''Ik kom hier werken,'' zei Katja erg chagrijnig. ''Kom maar binnen kind, wil je misschien wat thee drinken?'' vroeg vrouw Holle. ''Nee, ik wil slapen,'' riep Katja. Manieren had ze niet. Vrouw Holle liet haar haar kamer zien. Katja ging op bed liggen en viel al snel in slaap.

De eerste dag dat ze bij vrouw Holle verbleef werkte Katja hard. De tweede dag had ze het alweer gehad en bekeek ze films op haar telefoon. Vrouw Holle zag dat en liep naar haar toe. ''Ik denk dat het voor jou tijd is om te gaan meisje,'' zei ze. ''Eindelijk,'' zei Katja. Terwijl ze er nog maar twee dagen was. Samen liepen ze naar de schuur van vrouw Holle. Vrouw Holle deed de schuur open. Het enige wat er stond was een oude ezel. ''Deze lieve ezel zal je naar huis brengen kind,'' zei vrouw Holle. Ze ging zitten op de ezel en keek vrouw Holle boos aan. "Bedankt meisje,'' zei vrouw Holle. Er kwam een vieze mest geur om Katja heen en de modder vloog in het rond. Dikke zwarte teer kwam uit de lucht vallen en werd over haar heen gegoten. Vrouw Holle zwaaide nog een keer en Katja stond zonder ezel op de stoep voor haar huis.

Haar moeder en haar zus kwamen met een lach op hun gezicht naar buiten gelopen. ''Waar heb jij ingezeten?'' vroeg haar moeder. Katja liep zonder wat te zeggen naar binnen om een bad te nemen, maar hoe vaak ze ook in bad ging, ze bleef onder de teer zitten en stinken naar mest...