Η σπηλιά του σκότους

•2•

Άνοιξα τα μάτια μου και σηκώθηκα από την άμμο

Που είμαι??

Κοίταξα τριγύρω και παρατήρησα τα αδέλφια μου λίγο ποιο πέρα

Έτρεξε και άρχισα να τους χτυπάω για να ξυπνήσουν

"ΜΜΜ μαμαα 5 λεπτά ακόμα"είπε ο Άλεξ

"Μμ ναι μαμά δεν έχω όρεξη να πάω σχολείο"είπε ο Μάρκος

Α καλά ότι νανε

"Ποιο σχολείο ρε χαζά είμαστε σε ένα νησί στην άκρη του πουθενά "

"Τι πράγμα?"είπαν και οι δύο ταυτόχρονα να κοίταξαν τριγύρω

"Που είναι η μαμά και ο μπαμπάς?"είπε ο Μάρκος και σηκώθηκε επάνω

"Δεν ξέρω "

"Αμμ πάμε να δούμε το νησί? Μπορεί να είναι κάπου εδώ και οι γονείς μας"είπε ο Μάρκος και μας κοίταξε με ένα χαμόγελο

"ΠΩΣ ΓΊΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΗΡΕΜΩΣ?? ΕΊΜΑΣΤΕ ΧΑΜΈΝΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΣΤΟΥ ΔΙΑΌΛΟΥ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΦΑΕΙΙ"είπε ο Άλεξ και ο Μάρκος τον χτύπησε στην πλάτη

"Το θέμα είναι να μην πανικοβληθουμε οκ?Τώρα πάμε να δούμε το νησί "είπε και αρχίσαμε να περπατάμε

...
...

"Παιδιά το ακούτε αυτό?"είπα και σταμάτησαν να περπατάνε

"Φωνές από παιδιά?"είπε ο Άλεξ

"ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩΩΩΩΩ"ακουστικά οι φωνές

Τρέξαμε προς το μέρος που ακουγοντουσαν και είδαμε 4 παιδιά να περπατάνε και να φωνάζουν για βοήθεια

"Γεια σας"είπα και βγήκα από τους θάμνους για να με δουν

"Γειαα!"είπε να κορίτσι από την παρέα"πάλι καλά υπάρχουν και άλλη "

"Πώς σας λένε?"είπε ένα αγόρι

"Με λένε Φαίδρα και αυτά είναι τα αδέλφια μου ο Μάρκος και ο Άλεξ "

"Εμένα με λένε Άνθη και αυτή είναι η Μαρία ,ο Αντώνης και ο Γιώργος "

(...)

Έχει περάσει αρκετή ώρα από όταν γνωριστήκαμε με τα παιδιά

Είναι πάρα πολύ καλοί

Τώρα μαζεύουμε ξύλα και διάφορα πράγματα για να φτιάξουμε κάτι σαν μικρό σπίτι για να κοιμηθούμε

"Πεινάω "είπε ο Αντώνης

Η αλήθεια είναι πως και εγώ πεινάω δεν έχουμε φάει τίποτα

Ούτε νερό έχουμε

"Και εγώ λίγο "

"Θα ψάξουμε αύριο το πρωί για φαγητό τώρα είναι επικίνδυνα δεν ξέρουμε τι ζώα μπορεί να έχει εδώ"είπε ο Μάρκος και όλοι τον υπακουσαμε

(...)

Εδώ και περίπου 3 ώρες δεν μπορώ να κοιμηθώ

Ακούγονται συνέχεια θόρυβοι από εδώ

Και δεν μιλάω για την θάλασσα ή για τον αέρα

Ακούγονται σαν βήματα

Θα μου πείτε στην φύση είναι υπάρχουν ζώα αλλά περπατάνε ακριβώς έξω από το σπιτάκι και αυτό με τρομάζει

Γύρισα πλευρό και είδα τον Άλεξ να με κοιτάει

"Άλεξ?Γιατί δεν κοιμάσαι??"

"Ακούγονται βήματα από έξω και κάτι σαν ομιλίες"

"Τα βήματα τα ακούω και εγώ αλλά δεν ακούω ομιλίες"

Σταματήσαμε και οι δύο να μιλάμε και όντως άκουγα φωνές από έξω αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγαν

"Το άκουσα αλλά τι λένε?"

"Δεν ξέρω...δεν έχω ξανά ακούσει αυτή την γλώσσα"

Όντως ακουγόταν σαν κάτι εντελώς διαφορετικό

Ξαφνικά οι φωνές σταμάτησαν

Είδα τον αδελφό μου να κοιτάει με γουρλωμενα μάτια πίσω μου

"Τ-τι?"

"Μην κοιτάξεις πίσω σου"

"Τι ε-ειναι?"

"Είναι ένα μαύρο πράγμα μ-με αίματα κ-και α-ασπρα μάτια "

Εκείνη την στιγμή γύρισα για να το δω και ήταν κάτι που δεν έπρεπε να κάνω

Ούρλιαξα και εξαφανίστηκε

Όλοι ξύπνησαν και κοίταξαν εμένα και τον Άλεξ

"Παιδιά τι έγινε?"ρώτησε ο Αντώνης όταν μας είδε

"Ήταν κάτι εκεί "είπε ο Άλεξ και έδειξε στο σημείο όπου ήταν το...αυτό τέλος πάντων

Ο Άλεξ με πήρε αγκαλιά όταν είδε ότι ήμουν έτοιμη να κλάψω

Τι ήταν αυτό?