Tekrar gözlerim aralandığında yatakta yatıyordum ayağıma baktığımda sarılı haldeydi. Canım o an ki kadar yanmıyordu. Ona bir açıklama yapmama rağmen bırakmadı beni neredeydim ben?
Ayağa kalktım ve yürümeye çalıştım ama yapamadım kenarda duran bir baston vardı ondan yardım alarak kapıya kadar ilerledim. Kapı kilitliydi, ne bekliyordun Efsun?Bir sey yapmadan öylece duramazdım sonuna kadar direnecektim. Kapıya vurarak bağırmaya başladım.
Efsun: Baran! Beni duyduğunu biliyorum aç şü kapıyı beni zorla burada tutamayacağını biliyorsun. Aç dedim sana şu kapıyı!
Ben bağırmama rağmen bir süre ses gelmedi ve tekrar bağıracakken kapı kilidi açıldı. İçeriye girdiğinde çok soğuk bir yüz ifadesi vardı. Yanıma yaklaştı ve sinirle kucağına alınca itiraz edip debelendim o ise yatağa bıraktı beni. Yatağın yanındaki koltuğu çekerek dibime kadar yaklaştı. Ben kaşlarıma çatarak bakıyordum.
Baran: Sen ne kadar çabalasanda buradan hiç bir yere gidemezsin.
Konuşacağım sırada sert bir şekilde eliyle ağızımı kapattı.
Baran: Benden boşanmayarak büyük bir hata yaptın. Sana şimdiden söylüyorum eğer kaçmaya kalkarasan yada ortalıği dağıtıp bağırırsan...
Telefonunu açıp gösterdiğinde Balıkesirdeki ailemin evi çevrili adamlarla doluydu ve birisi babama silah dayamıştı.
Onları öyle görmemle elinin altından bağırmaya başladımBaran: Bir daha aileni göremez ve onların sesini duyamazsın. Anladın mı?
Bunu söylemisyle göz yaşlarım eline akıyordu bir yandan konuşmaya çalışıyordum. Elini çekince tekrar bağırdı.
Baran: Sana anladın mı? dedim
Baran ayağa kaltığında çok sinirliydi onu ilk defa böyle görüyordum.
Efsun: Aileme dokunma Baran senin derdin benimle onalara zarar verme.
Böyle söyleyince daha çok alevler çıkıyordu gözlerinden
Baran: Efsun sana soru sordum!?
Efsun: ANLADIM seni piskopat.
Gerçekten benim tanıdığım Baran bu olamazdı mafya babasına dönüşmüştü eğer aileme zarar verirse onu ben öldürürdüm. Baran gözlerimin içine bakmıyordu bile.
Efsun: Ne olursa olsun burada seni sevmemimi bekliyorsun, ne istiyorsun Baran?
Baran gözlerini bana dikerek;
Baran: Ben eski Baran değilim. Bundan sonra ölene kadar benimlesin.
Efsun: O zaman öldür beni. Çünkü seni istemiyorum.
Baran: Bir başkasının elinden olacağına benim elimden olsun bu daha iyi.
Bu cümleyi kurduktan sonra odadan çekip gitti, kilit sesi gelmemişti. Ne demek istemişti o tam olarak? Bir başkası derken? Kafamı bulandırdı, şu an buradan kaçıp gitmek istiyordum ama söz konusu ailemdi onları kaybetmeyi göze alamazdım.
Ne yapmam gerekiyordu burada zorla tutuluyordum leya ve hat çok merak etmişlerdir beni umarım beni şu an arıyorlardır. Aradan zaman geçmesine rağmen elimden bir şey gelmiyordu ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum ağladım, ağladım ama olanlar geri gelmedi zaman geçti hava karatdı. Cam kenarına gecmiştim tekrar yerimden kalkıp yatağa ilerledim yanımda dolap vardı ve kocaman boydan ayna, kendimi gördüğümde sefalet içindeydim. Üstüm toz torak içinde saçlarım darmadağındı. Bilerek umursamadan yatağa geçip yattığımda kapı açıldı ve bir kaın geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendi Dünyam
ChickLitSevmeyi kendim öğrenmiştim.Kendi dünyamın içinde... Atamadığımız çığlıklar vardır hepimizin sevdiğiniz bir insandan ihanete uğramak mı daha acıdır yoksa annesi tarafından eziyet görerek yaşamak mı? Efsunun büyülü dünyasına hazır mısınız? Onun acılar...