Hoofdstuk 1

Hee!

Even een paar dingetjes voor jullie beginnen met lezen:

- de personages zijn niet op echte personen gebaseerd

- wie van jullie vindt het leuk om een cover te ontwerpen?

Greetz Hilde

-------------------------------------------------------

(David)

Het is het begin van de proefwerkweek. De eerste, van de 3. Hierna hoeven ze nog maar een paar weken, waarin ze meestal vrij weinig doen.

Ze zijn nu bezig met het 1e proefwerk: aardrijkskunde. Easy peasy. Ik ben al klaar als ik nog 20 minuten heb, van de 50. Als vanzelf dwaalt mijn blik af naar Lucy, die een rij verder naar voren dan hem zit, en dan helemaal links. Ik zit rechts, maar wel aan de linkerkant van de 2 tafels. Rechts van mij zit mijn beste vriend, Jason. We zijn al vrienden sinds de basisschool.

Ik kijk toe hoe Lucy de laatste dingetjes opschrijft, haar toets overkijkt, verbetert en dan, 10 voor tijd, ook klaar is. Ze kijkt de klas even rond. Behalve ons zijn er nog een stuk of 5 al klaar. Ze kijkt naar mij. Ik houd haar blik vast. Ze blijft even kijken maar draait dan weg.

Eindelijk gaat de bel. Ik sta snel op, pak mijn Eastpak in en loop de klas uit.

'Hoe vond jij de toets?'

Jason haalt nonchalant zijn schouders op. Hij is niet goed in aardrijkskunde, maar waarschijnlijk heeft hij bij iemand afgekeken. Snelle gok: bij mij dus. Ik vind het niet erg, zolang ik niet betrapt word. Ik wil tenslotte ook niet dat hij blijft zitten, want dat zou anders waarschijnlijk wel gebeuren, weet ik.

We hebben nu een korte pauze voordat we het wiskunde proefwerk hebben. Ik hoop dat ik het snapt. Eigenlijk wil ik het liefst mijn boek nog even doorkijken,  maar dat is echt not-done in mijn vriendengroep. Soms word ik wel moe van het "populair" doen. Maarja, het gaat vanzelf. En ik moet toegeven dat de groep wel supergezellig is.

De bel gaat weer en ik schrik op uit mijn gedachten. Ik ben een beetje zenuwachtig voor wiskunde.

Ik werk me rustig door de toets heen. Ik moest heel even goed nadenken maar nu weet ik alles weer. De toets is niet heel moeilijk voor mijn gevoel. Alleen een vraag ziet hij de logica niet van in. Skippen dan maar. Net op tijd ben ik klaar. Zuchtend verlaat ik het lokaal. Ik werp nog een blik op Lucy. Ze is mooi.. en interessant.

Samen met Jason fiets ik naar huis.

'Doei!', roep ik als ik bij mijn huis ben. Jason woont nog een stukje verder.

'En? Hoe ging het? ', vraagt mijn moeder me.

'Volgens mij wel goed.'

'Mooi.'

'Ik ga denk ik maar gelijk leren.'

Mijn moeder knikt goedkeurend. Op mijn kamer check ik mijn WhatsApp. Niks interessants. Ik pak mijn Engels boek voir me en probeer de woordjes in mijn hoofd te stampen.