နေ့လည်မှပြန်ရောက်လာတဲ့အစ်မဂျိန်းက ဧည့်ခန်းရှိခုံမှာ ထိုင်လိုက်ရင်းသက်ပြင်းချသည်။
"ဘယ်လိုလဲ ဂျိန်း"
"ဆုန်းမျိုးနွယ်ဘက်ကလည်း လုံး၀အလျော့ပေးမှာမဟုတ်ဘူး ဆူးရယ်"
စိတ်မောနေတဲ့လေသံနဲ့ အစ်မဂျိန်းကသက်ပြင်းထပ်ချသည်။
"ယောင်းလေးရော ဘယ်လိုနေသေးလဲ ဆူးလ်ဂီ"
"တအားလန့်သွားပေမဲ့ သေချာရှင်းပြထားပါတယ်။ အခုတော့အိပ်သွားပြီ"
"တော်သေးတာပေါ့။ ဂျူဟျွန်းရော ဆူး"
"စိတ်ငြိမ်ဆေးထိုးပေးထားတယ်။ အခုတော့ဆေးရှိန်ကြောင့် အိပ်နေတယ်"
"ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ မသိတော့ပါဘူး။ ဆွန်း၀မ်ကလည်း ဂျူဟျွန်းအကြောင်းသိသိရက်နဲ့"
"ဆွန်း၀မ်နဲ့ပါတွေ့ခဲ့တာလား"
"အင်း။ သူ့အစ်ကိုပါ ပါတယ်။ ဒီလိုအရင်ညှိုနှိုင်းလို့အဆင်မပြေနိုင်ဘူးဆိုရင် တရားဥပဒေအရလုပ်မယ်တဲ့"
"အိုကွယ်။ ပြသာနာတွေကြီးအောင်လို့။ ကြားထဲကယောင်းလေးကမြေစာပင်ဖြစ်တော့မှာပဲ"
"ဂျိန်းလည်း အဲ့ဝာာစိုးရိမ်တာ။ ဆုန်းမျိုးနွယ်ဘက်ကလည်းအလျော့ပေးမှာမဟုတ်သလို ဂျူဟျွန်းကလည်းလုံး၀လက်လျော့မှာမဟုတ်ဘူး"
အစ်မဂျီဆူးကလည်းသက်ပြင်းချသည်။ စိတ်မောစရာ။
"ဂျူဟျွန်းစိတ်ကိုသိတယ်မလား ဆူး။ အရင်တစ်ခါကလို..."
အစ်မဂျိန်းက ခေါင်းကိုတွင်တွင်ခါကာစကားကိုရပ်လိုက်သည်။
"စိတ်အေးအေးထားပါ ဂျိန်းရယ်။ ဂျူဟျွန်းစိတ်လိုက်မာန်ပါမလုပ်လောက်ပါဘူး"
"မဟုတ်ဘူး ဆူး။ ယောင်းလေးအတွက်သာဆို
ဂျူဟျွန်းဘာမဆိုလုပ်မှာ"
"စိတ်အေးအေးထား ဂျိန်းလည်းပင်ပန်းလာမှာ။ ဆူး ဂျိန်းစားဖို့တစ်ခုခုလုပ်ပေးမယ်"
အစ်မဂျီဆူးထွက်သွား၍ ဆူးလ်ဂီနဲ့အစ်မဂျိန်းသာ ကျန်ခဲ့သည်။
"ဆူးလ်ဂီ ။ ဒီနားလာထိုင်"
အစ်မဂျိန်းက ဆူးလ်ဂီကိုပြောစရာရှိသည်ထင်။
YOU ARE READING
Bring My Soul To The Universe
Hayran Kurguဘေးဘီကိုလှည့်ကြည့်ပါဦး ဂျူဟျွန်းရဲ့... ဂျူဟျွန်းကြောင့်ငိုနေတဲ့ပန်းတွေကို တစ်ခါလောက်နှစ်သိမ့်ပေးလှည့်ပါဦးလား။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကို မျက်ကွယ်ပြုထားတာသိပေမဲ့ ပန်းကလေးတွေအပေါ်တော့ မရက်စက်သင့်ပါဘူးကွယ်။
