ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာသည့္အခ်ိန္ထိ Soo က ျပန္မေရာက္ေသးေခ် ။ အခ်ိန္ကား ည ( 9 ) နာရီပင္ ေက်ာ္ေနေခ်ၿပီ ။ Jen Lotion လိမ္းၿပီးေနာက္ မွန္တင္ခုံေပၚရွိ အမွိုက္ေတြကို အမွိုက္ပုံးထဲ ပစ္အထည့္ ပုံးထဲမွာ လုံးေခ်၍ ပစ္ထည့္ထားသည့္ စကၠဴကို ေတြ႕ေတာ့ ေကာက္ယူလိုက္သည္ ။
" ဘာမ်ားပါလိမ့္... Soo ပစ္ထားတာ ျဖစ္မယ္... "
အရင္ကလဲ ဇာတ္ညႊန္းေတြေရးၿပီး မႀကိဳက္ရင္ ထိုသို့ အမွိုက္ပုံးထဲ ပစ္ထည့္ေနက်ပင္ ။ ထိုသို့လုပ္တိုင္းလဲ Jen က ေကာက္ယူ၍ ဖတ္ၾကည့္ေနက်ျဖစ္သည္ ။
အခုလဲ ထိုသို့ပဲထင္ကာ ဇာတ္ညႊန္းစာရြက္ဟု ထင္လိုက္ေပမယ့္ တကယ္တမ္း စာရြက္ကို ျဖန္႔ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ စာတစ္ေစာင္ျဖစ္ေနသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ထိုစာက သူမဆီကို ပို့ထားေသာ စာျဖစ္ေနသည္ ။ ပို့သူအမည္ကေတာ့ Chahee ျဖစ္ေနၿပီး စာကိုဖတ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ Jen ထိုင္ခုံကေန ဆတ္ခနဲထလိုက္သည္ ။
အိပ္ခန္းထဲက ထြက္လာသည့္ Jen ကိုျမင္ေတာ့
အိမ္ေတာ္ထိန္း Jang က
" မမေလး... ဘာအလိုရွိလို့လဲ "
" Soo အိမ္ကို ျပန္လာေသးလား "
" ျပန္လာတယ္ မမေလး ၊ မမေလးျပန္မလာခင္ကမွ တစ္ေခါက္ျပန္ထြက္သြားတာ ၊ ကၽြန္မတို့ ညစာျပင္ေပးထားရမလား ေမးတာကို ျပန္ေျဖမသြားဘူး ၊ အေရးႀကီးကိစၥရွိလို့ ထင္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ နည္းနည္းစိတ္တိုေနတဲ့ ပုံေပၚလို့ ကၽြန္မလဲ ဆက္မေမးရဲေတာ့ဘူး "
Jen အိမ္ေတာ္ထိန္းကို ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး Soo ဆီကို ဖုန္းေခၚၾကည့္သည္ ။ ဖုန္းဝင္သြားေပမယ့္ တစ္ဖက္က လက္ခံေျဖဆိုျခင္းမရွိ ။ Jen ေခါင္းတစ္ခုလုံး ပူထူလာသည္ ။
Chahee ဟာ တကယ္ကို ျပႆနာအိုးပင္ ၊ သူမတို့ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အျမဲလိုလို ျပႆနာေတြကို ဖန္တီးေပးတတ္သူ ျဖစ္သည္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ခါကေတာ့ တကယ္ကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါးပင္ ။ Soo ဘက္က ဘယ္လိုမွ ခြင့္မလႊတ္ေပးနိုင္ေအာင္ ျပႆနာကို သူ ဖန္တီးလိုက္တာပင္ ။
...........................................................
တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္
စံအိမ္ၿခံဝင္းထဲသို့ ေမာင္းဝင္လာသည့္ အနက္ေရာင္ဘင္ကား ေလးငါးစီးကို စံအိမ္၏ ေခါင္မိုးထပ္မွ မွန္ေျပာင္းႏွင့္ ၾကည့္ေနသူတစ္ဦးက လက္ထဲက မွန္ေျပာင္းကို အိမ္ေတာ္ထိန္းလက္ထဲသို့ ထိုးေပးလိုက္ကာ
