"Max. Bak gerçekten üzgünüm bunun bitmesini istemezdim ama sende biliyorsun belki birdaha asla buraya gelmeyecegiz ve sen çok farklı insanlarla tanışacaksın lütfen..."
Konuşmama fırsat vermemisti ona veda etme fikri beni çok üzüyordu onu gerçekten çok seviyordum
"Alexandra. Biliyorum ama gerekirse cehhenemin dibine bile gitsen seni ziyaret için gelirim bu dünyanın öbür ucu olsa bile."
Max'e neredeyse çok bağlıydım bir çok erkek tanıdığım olmasına rağmen bir gün bile başka birine bakmamistim ve ondan ayrılmak zorundaydim...
Sinirin ve üzüntünün etkisiyle hıçkırarak ağlamaya başladım Max eğildi ve sarıldı " seni bırakmak istemiyorum Alexandra" dedi. Gözlerine baktım. Güçlü durmaya çalışıyordu bunu her halinden anlamıştım.
"Max bak üzülme demem sana çok saçma olacak farkındayım ama biliyorsun buna mecburum Üzgünüm gidip diğer arkadaşlarımla vedalasmaliyim"
"Seni seviyorum Alexandra Stephanie"
"Bende seni seviyorum Max Joseph"
*****
Grup arkadaşlarımın yanına gittiğimde hepsinin yüzünden düşen bin parçaydı. Gitmeme üzülüyorlardi ama yapacak bisey yok. Vedalasmaya kızlardan başladım - yanlış anlamayin ayrim yapmam-
"Üzgünüm baylar önce kızlardan baslamaliyim onlar çok daha duygusal"
"Sorun değil Alexander sen üzülme"
"Yapma ama adalbert. Zaten bu aptal ayrılık cok zor olacak birde siz zorlastirmayin bunu..."
Hepsi sessizce bakmıştı bize tek tek vedalaştım ve her birine sıkı sıkı sarıldım olabildiğince sıkı..
"Enrika.. seni çok özleyecegim.."
"Bende seni canım.."
"Haldisa.. yol arkadaşım umarım tekrar görüşürüz. :/ "
"Mutlaka görüşecegiz canım Türkiyede yanina geleceğim"
"Ordelia.. yeni tanışmıştık keşke daha fazla görüşebilseydik.."
"Seni tanıdığıma memnun oldum canım"
"Bende..."
Sıra erkek arkadaşlarımla vedalasmaya gelmişti Adalbert'a döndüğümde gözleri dolmuştu ve Üzgündü.
"Adalbert.." dedim kollarina doğru koşarken en sevdiğim arkadaşımdi o benim sirdasim oda arkadasim her zaman çok iyi anlaşmışızdır.
"Alexandra. Benim sevgili arkadaşım seni çok özleyecegim. Beni sakin unutma. Türkiyeye senin için geleceğim sakin bağlantıyı koparmayalim seni seviyorum..."
"Bende seni özleyecegim. Inaniyorum ki beni unutmayacaksin ve bende seni unutmayacagim ve emin ol seni bekleyeceğim"
Bu cümleleri kurarken boğazım düğümlenmisti neredeyse zor konuşuyordum bir süre sarıldik ve öyle kaldık ve aglayarak ondan ayrıldım en zor adalbertten ayrılmıştım anlaşılan.
"Jeff gel buraya seni de özleyecegim bakma öyle.."
"Alexandra gitmesen olmuyor mu?"
"Üzgünüm canım ailemle gitmek zorundayım"
"Peki seni ziyarete gelecegim"
"Bekleyeceğim"
Kısa bir sessizlikten sonra hanese döndüm aralarinda en iyi görünen oydu yavaşca gittim havaalani bomboş olduğundan ayakkabi sesim heryerde yankılaniyordu her zaman sevdiğim bu ses bir veda sesi olduğu için üzülmüştüm. Hanese yaklaştım
"Sarılmak istermisin hanes?"
Bişey demeden kollarini açtı ve en sıkı sarılan oydu tahmin etmeliydim en duygusalimizdi o
"Alexandra seni çok seviyorum ve seni çok özleyecegim keşke gitmiyor olsaydin seninle yapmak istediğim daha bir çok şey vardı"
"Hanes inan bende gitmek istemiyorum ama buna mecburum seni seviyorum.."
Hanesin sesi konuşurken titriyordu ve Üzgündü bunu hissedebiliyordum. Herkesle vedalastiktan sonra çantami alarak uçağımıza giden kapidan çıkmak üzre yürümeye başlamıstım bir süre sonra arkamdan Adalbert bağırdı "ALEXANDRA" arkamı döndüm ve küçük bir çocuk gibi aglayan Adalbertın bana koşuşunu izledim sonra bir anda sıkı sıkı sarildi bir süre öyle kaldık o kadar sıkı sarılıyordu ki kaburgalarim agriyordu ama ona birdaha asla böyle sarilamazdim hiç bir şey demeden sarilmasina izin verdim bir kaç dakika sonra bıraktı ve:
"Bunu şimdi yapmasaydim bir daha ceaart edemezdim Alexandra bunu yapmaliydim"
"Biliyorum adalbert bunu yapmış olman beni çok mutlu etti gerçekten" dedim ve gözlerimden yaşlar akarak dönüp hepsine el salladim ve öpücük gönderdim.. sessiz bie yolculuktan sonra nihayet Türkiyedeydik..
--------------------------------
"Arkadaşlar yazmaya yeni başlıyorum yazim hatalarimdan ve cümle hatalarimdan dolayi Özür diliyorum beğenmediginiz yerler icin yorum atarsaniz sevinirim."
