به نقل از سایت ایران بتن آبی که در جام باقی میماند میبایست به هنگام پیمانه کردن مجدد جبران شود. به عنوان مثال، اگر مقدار آب مورد نیاز برای شستن ب مجموعه قیف L 8 ( gal2) تعیین شده باشد، مقدار آب پیمانۀ برنامه‌ریزی شده در پلانت باید تا L 8 (gal 2) در هر پیمانه کاهش یابد. این مقدار آب ممکن است ناچیز به نظر برسد و شاید در عمل به عنوان یک عبارت نظری پنداشته شود. با این حال، نمی‌توان بیش از این بر اهمیت کنترل مقدار آب مصرفی که در تولید و بتنریزی بتن پرمقاومت استفاده می‌شود، تأکید نمود.
پیش از بچینگ بتن باید مقدار رطوبت سنگدانه ها تعیین شوند. یک تاریخچه از تعیین میزان رطوبت سنگدانه باید توسط تولیدکننده بتن در کل مدت کار حفظ شده و در دسترس باشد. و حداقل تا دو سال پس از تکمیل پروژه و یا مطابق با خط مشی حفظ اسناد تولیدکننده، نگهداری شود.
شرایط آب و هوایی
اگر در شرایط آب و هوایی گرم از یخ استفاده می‌شود این ماده باید بر اساس جرم خود به عنوان قسمتی از آب مخلوط محسوب شود. در شرایط آب و هوایی سرد اگر از آب مخلوط گرم شده استفاده می‌شود برای ثبات حرارتی هر پیمانه میبایست مقدار کافی آب با حرارت یکسان در دسترس باشد.
به هنگام بخاردهی سنگدانهها، حرارت بتن باید بهدقّت بازرسی شود، به‌خصوص اگر زمانبندی بین پیمانه ها متفاوت باشند. حداکثر درجه حرارت قابل قبول در زمان سرد بودن هوا به عواملی مانند: کاربرد بتن، اندازه عضو و شرایط محیط وابسته است. با این حال در حالت کلی، پیمانه‌هایی که در درجه حرارت بیش از ºC32 (ºF90) تولید میشوند میبایست مردود شوند.
اکثر افزودنی های شیمیایی زمانی که بعد از خیس شدن سیمان اضافه میشوند به مدت چند ثانیه شدیداً واکنش میدهند. اثربخشی بهتأخیر افتادن افزودن یک افزودنی، بسته به افزودنی و سیمان درگیر با سیستم، به‌طور قابل توجهی میتواند متغیر باشد.
نفتالین و یا ملامین
مواد افزودنی متشکل از میعانات نفتالین و یا ملامین، وقتی که در پایان دورۀ آمیختن و بعد از همه عناصر تشکیل دهندۀ بتن اضافه شده و به‌طور کامل آمیخته شوند بیشترین تأثیرگذاری را داشته و سازگار‌ترین نتایج را ارائه میدهند. پلیمرهای پلی کربوکسیلات نسل جدیدتر نسبت به زمان اضافه شدن حساسیست کمتری دارند و اغلب میتوانند زودتر به مخلوط افزوده شوند. در غالب اوقات مواد افزودنی میبایست به‌طور جداگانه به مخلوط اضافه شوند و تا قبل از اینکه به پیمانه اضافه شوند هرگز نباید به‌صورت انفرادی با هم ترکیب شوند.
بارگیری مواد به داخل جام مخلوط کننده در یک پلانت پیمانه-خشک نسبت به پلانت اختلاط مرکزی فرآیند دارای فرآیند بحرانیتری هستند. اکثر کامیونهای دارای جام، از تیغه‌هایی با الگوی پیچی شکل برخوردارند که پس از بارگیری، مواد را بر روی هم قرار میدهند، این در حالی است که مواد به‌طور هم‌زمان در امتداد محور طولی میکسر به سمت عقب و جلو گردش می‌کنند.
سیمانی خشک
اقدام به بارگیری سریع مواد سیمانی شرایطی را به‌وجود میآورد که ممکن است مواد سیمانی با آب و یا ماسۀ فوق العاده مرطوب ترکیب شوند و به‌صورت گلوله‌های سیمانی خشک[2] در آید. وقتی مواد در جامهای احتلاط مرکزی با یکدیگر مخلوط میشوند، اجزاء به‌طور فیزیکی با تیغه‌های میکسر برخورد می‌کنند و از ایجاد گلوله‌های سیمانی خشک جلوگیری می‌شود.
به این ترتیب، توالی بارگیری در پلانت‌های اختلاط مرکزی ماهیت بحرانی کمتری دارد. مضاف بر این، یکنواختی تولید بتن در جامهای اختلاط مرکزی به‌وسیلۀ تسمه بارگیری سنگدانهها، مواد سیمانی و آب افزایش می‌یابد. در صورتی که شیوه پیمانه کردن صحیح باشد گلوله شدن سیمان در پلانت‌های اختلاط مرکزی بهندرت اتفاق می‌افتد. فارغ از روند بچینگ مورد استفاده، تحت هیچ شرایطی نباید افزودنی های حبابزا در حین بارگیری با هیچ یک از افزودنی های دیگر ترکیب شوند. افزودنی حبابزا را می‌توان به همراه آب اضافه نمود و یا در ماسه توزیع کرد.
https://irconcrete.com/ads/batching-plant-2
