renegade

1. Bölüm

Enkaz altında kalmış aklımı birazcık da olsun oyalayacak, kendimi yeni karakterleri düşünürken bulacak bir kitap olsun.

Katy Perry, Zedd - 365

|> 19.09.2005 Anaokulu

"Evet çocuklar, resimdeki kediyi ilk boyayan arkadaşımız el kaldırabilir mi?"

"Ben boyadım!"

"Ben boyadım!"

İlk boyayan olmanın heyecanlıyla elimi kaldırıp bağırdığımda sınıfı dolduran tek ses benim sesim olmamıştı. Adeta bir köpeğin kediyi gördüğü ilk anın edasıyla iki sıra yanımda oturan çocuğa baktım.

"Rüzgar? Gaye?"

O da bana aynı edayla bakıyordu. İkimiz de düşmanca birbirimize bakarken bu anı bölen kişi öğretmenimiz Neşe olmuştu.

"O zaman ödülü ikinize paylaştıralım."

Bu Rüzgar denen çocuk belli ki beni tanımıyordu. Ben ödülü paylaşmayı sevmezdim. Ben hiçbir şeyi paylaşmayı sevmezdim. Hele ki bu şey bir yıldız çıkartması ise hiç hiç sevmezdim.

İki birinci olmasını sevmezdim. Rüzgar denen çocuğun benden çekeceği çok şey vardı. O yarım ödülü yar etmeyecektim ona.

Sulu boya yaptığımız için hemen dibimde duran kirli suyu alıp ayağa kalktım. Rüzgar'ın yanına yaklaştığımda bana gözleriyle sorular soruyordu. Arkamda sakladığım bardağı hala görmemesi yüzümde şeytanca bir gülümsemeye sebep oldu. Suyu saniyesinde çocuğun yüzüne dökmüştüm, böylece yıldız çıkartmasının yapışkanlığı da bozulmuş ve yere düşmüştü. Sınıfta sesler artmaya başlarken öğretmenimiz de yanımıza geldi.

Rüzgar bana delici bir şekilde bakarken ben ise ona parıldayan gözlerimle bakıyordum.

Ben kazanmıştım ve hep ben kazanacaktım.

|> 19.09.2009 ilkokul

"Evet arkadaşlar, şimdi oynayacağımız oyun bir takım oyunu olacak. Yakantop oynayacağız. Takımlarınızı zaten önceden seçmiştik. Kazanan takım benden sözlü için 20 puan artı not alacak. Başlayabilirsiniz."

Beden öğretmenimiz Bülent'in işaretiyle beraber elimdeki topu hızlı bir şekilde önümdeki kızlardan birine attım. Maalesef vuramamıştım ama sorun değildi top hala bizim takımdaydı. Birkaç atıştan sonra iki kişiyi elemiştik bile. Geriye ortada sadece Rüzgar kalmıştı. Onu da vurduğumda bu iş burada bitecekti. Yaptığım hesaplamalara göre vuramama ihtimalim yoktu da zaten. Ölümcül bir bakışla topu attığımda bedenim sarsıldı. Topu tutmuştu.

Ani bir farkındalık ile geriye doğru kaçtım. Dört tur boyunca onların takımı topa hakimdi ve yanımdaki iki kişiyi elemişlerdi. Tek ben kalmıştım. Beni vurursa bu iş burada bitecekti.

"Berabere kaldık değil mi?"

Yüzündeki sinsi gülüş içimde korkuya yol açsa da belli etmedim ve yüzüme korkusuz bir ifade yerleştirdim.

"Beraberliği sevmeyiz değil mi?"

"Aynen öyle."

Ne ara attığını anlamadığım top karnıma değdiğinde acıyla inlemiştim. Aklımı sözleriyle meşgul etmişti ve ben kaçamamıştım. Bu ihtimallerim arasında yoktu bile.

Onların takımı sevinçle zıplarken birkaç arkadaşım da beni yerden kaldırmak için yanıma geldiler. Fakat benim gözüm sadece Rüzgar denen şerefsizi görüyordu.

Ben kaybetmiştim.

|>19.09.2013 Ortaokul

"Evet arkadaşlar deneme sınavınızın süresi dolmuştur. Kağıtları ve optikleri sıramın üstüne bırakın lütfen. Çıkabilirsiniz."

Derin bir nefes vererek önümdeki kağıdı ve optiği sıraya bırakıp kendimi bahçeye attım. Öğretmenlerin sigara içtiği yere gidip olduğum yere çömeldim. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

İlk regl günüm deneme sınavının olduğu güne denk gelmişti. Ve bütün sınav boyunca karnımdaki ağrı yüzünden hiçbir soruya odaklanamamıştım. Üstelik ağrı olmasa bile alt tarafımdan sürekli bir sıvı akma hissi çok rahatsız ediciydi. Eve gidip saatlerce uyumak ve çorba içmek istiyordum.

Ben karnımın ağrısı ve deneme sonucum için olduğum yerde sessizce ağlarken önümde gördüğüm ayakkabılar ile bakışlarımı yukarı çevirdim.

Rüzgar gelmişti.

İçimden lanetler okuyordum. Beni bu şekilde görmesini istediğim en son insan oydu. Ezeli düşmanıma rezil olmuştum. Aklıma hemen altta kalmamak için cümleler getirmeye çalıştım ama gözlerinde fark ettiğim bir şey beni durdurmuştu. Hep olan o düşmanca bakış yoktu gözlerinde, aksine normal bir insan gibi bakıyordu.

"Bu sınav sayılmaz. Eşit koşullarda kazanmayı severim."

Sözleri beni şaşkına çevirmişti ama saniyesinde sildim bu ifadeyi yüzümden.

"Eşit koşullarda bile birinci olamayacağına göre?"

"Çok bencilsin."

"Bencil değilim sadece kazanmayı seviyorum."

"Al benden de o kadar. O yüzden bu sınav sayılmaz. Berabere."

Berabere kalmıştım.

|>19.09.2017 Lise

"Evet gençler, geçen hafta yaptığımız YGS ön hazırlık denemesinin sonuçları elimde şu an. İki üç kişi hariç dökülmüşsünüz haberiniz olsun."

Dökülen kişilerden olmadığımı zaten biliyordum fakat camdan dışarıyı izleyen Rüzgar'ın o kişilerden olup olmadığını ölesiye merak ediyordum. Okul açıldığından beri eskisi kadar yüzüme bakmıyordu, yarışmıyordu. Buna rağmen notları hala çok iyiydi. Bu da benim yarıştan vazgeçmemem gerekir demekti.

Hoca sonuçları açıklayınca her zamanki gibi netlerimizin aynı olduğunu öğrendim. Bu duruma göz devirmekle yetinmiştim, ona baktığımda ise hocayı dinlemediği çok açıktı. Şimdiye bana bakarak o ölümcül bakışlarından atması gerekiyordu. Ne olmuştu buna?

Belli ki benimle yarışamayacağını sonunda anlamıştı.

Yani umarım.

Sanırım ben kazanmıştım.

|>23.03.2018 Lise

"Evet gençler, bildiğiniz gibi YGS bu yıl cumhurbaşkanlığı tarafından uygun görülerek kaldırıldı. YKS sınavına gireceksiniz, size sınav hakkında az çok bilgi verildi zaten. Çalışmalarınıza aynı şekilde devam edin. Sorular zorlaşmış olabilir ama unutmayın konunuz hala aynı konu."

Gençlere yapabilecek en büyük haksızlığı yapmışlardı. Millet o kadar strese girmişti ki bu duyuruyla, psikiyatrise gidenlerin olduğunu bile duymuştum.

Ben hala aynı tempoda çalışıyordum, bu yeni sistemde netlerim hala çok iyiydi. Fakat bazı kişiler benimle aynı durumda değildi. Rüzgar batmıştı.

Kelimenin tam anlamıyla batmıştı.

Önceden her dersi dikkatle dinleyip düzgün notlar tutan o çocuk derse sadece uyumaya gelen birine dönüşmüştü.

Benimle yarışmayı bırak, artık sınıfın en kötü notlarını alan kişi olmuştu. Kimseyle diyalog içine girmiyordu. Benimle göz teması bile kurmuyordu. Bunun beni tatmin etmesi gerekiyordu çünkü o pes etmişti ve kazanan ben olmuştum.

Küçüklükten beri içinde bulunduğumuz bu durumu ben kazanmıştım ama onu kaybetmiş gibi hissediyordum.

Ya da hiç kazanmış mıydım ki onu?

Tek bildiğim artık bir rakibim olmadığı ve bunu çok sağlam hissettiğimdi.

-

Ah Gaye...