Hızlıca doğruluğumda hala gördüğüm rüyanın etkisindeydim.ama peki ya rüya neydi? Ne görmüştüm? Bu aralar bu yaşadığım şey sıklaşmaya başlamıştı gergin bir rüya görüp ne gördüğümü hatırlamıyordum.fakat o rüyanın gerginliği üzerimde kaliyordu.anneme göre bu iyi bisey değildi fakat ben bunu Babamın ölümüne bağlıyorum.
Kendime gelip banyoya girmek için çıplak ayaklarımı yataktan aşağı uzattım.acele etmeden banyoya girdiğimde yüzüme bakmadan suyu belki 10 defa yüzüme çarptım. Bu bi nebzede olsa iyi gelmişti annemin seslenişi ile üstümü hızlı bir şekilde giyip aşağı indim.
Bir telefon görüşmesi yapıyordu.fakat beni görür görmez hattın diğer ucuyla vedalaşıp bana gülümsedi.merak edip kimle görüştüğünü sordum.
"Günaydın kızım"dedi gülümseyerek
"Kimle konusuyordun?"sesimin yumuşak çıkmasına özen gösterdim. gülümsemesi dahada genişleyince ayağa kalktı.bi anda bana sarıldı ilk şaşırsamda karşılık verdim.
Sonra benden ayrılarak masayı gösterdi
"Bende seninle bu konuyu konuşacaktım ama önce gel bi yemek yiyelim"basimi sallayıp masaya doğru ilerledim karşısına oturduğumda hiç birsey demeden yemeye başladı.
Annem Babamın ölümünden sonra bana eskisinden yakın davranmaya başlamıştı galiba kendince onun yokluğunu doldurmaya çalışıyordu peki basariyormuydu? yanı belki biraz yanımda olarak acımı dindiriyordu yalan atma asil daha dün gece ağladığını ne çabuk unuttun?
Haklıydı.hayir annem acımı dindirememisti.
Yaklaşık 12 dakikada yemeği bitirip iceri geçtikten sonra karşı koltuğu gösterince oturdum.daha sonra derin bir nefes alarak konuştu
"Kızım ben evlenmeye karar verdim"
"Ne?"
Bari insan bi alıstirir yani
"Ne demek evlenmeye karar verdim"
Derin bir nefes aldı
"Kızım babanın yasını tutarak ömür geçmez
Hem gencim..güzelim yanı illaki birileri olacaktı er yada geç bizde gecikmesini istemedik"
Şuan babamı onemesemesinemi ağlayayım yoksa olayın trajedisinemi güleyim bilemedim.evet annem gençti güzeldi fakat bu hemen evlenebilecegi anlamina gelmiyordu yanı bence.babam
öleli neredeyse 10 ay olmustu ve evet ben 10 aydır ölü gibiydim.
"Anne sana kimse Babamın yasını tut demiyorki sadece biraz saygı duysan yeterdi"
Sesim biraz gür çıkmıştı.
"Kızım biliyorum sana saçma geliyor fakat sende biraz beni anla yani sanki hiç mertin ölümüne uzulmemisim gibi konuşuyorsun"
Bosver dedi içimden bir ses bende zaten yapacağımı yapıp boş verdim ve kabul ettim
"Sen bilirsin anne sana karışmak bana düşmez kendini zarar vermeyecek şekilde karar al bana yeter"dedim ve yüzüme inandırıcı olması için zoraki bir gülümseme kondurdum
"Cidenmi?"diyip bana sarıldı bende içten bir şekilde karşılık verdikten sonra ondan ayrıldım gülümsüyordu gercektende Babamın ölümünden sonra ilk kez böyle gülümsüyordu
"Birazdan gelecekler birde oğlu var iyi anlasirsınız"
deyip telefonunu alıp gitti ben ne yapayım oğlunu içinde bulunduğum bu kargasadan çıkmak için arabamın anahtarını ve telefonumu alıp evden çıktım asel evde yoktu o bu hafta şehir dışındaydı o yüzden rotamı savaş a çevirdim şimdi siz diyeceksiniz bu asel ve savaş kim hayatında tanıyıp taniyabilicegim en yakın dostlar ve benim 1 numaralı kardeşim olurlar
Arabayı bahçeye park edip zili çaldım tam 21 saniye sonra açıldı.kapiyi açan melike teyzeydi beni görünce yüzüne koca bir tebessüm kondurdu hemen içeri geçip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum
"Naber şekerim?"diye sordu melike teyze melike teyze yaşına göre genç konuşmaları olan ve hatta genç gösteren bir kadındı
"İyi melike teyze savaş nerde?
"Yukarıda Kızım o essek sıpasına soyle oyunun başından kalkıp bize bi yüzünü göstersin yoksa de annen seni terliğiyle dövmeye geliyor de" gülümseyerek başımı salladım
"Derim melike teyze sen hiç merak etme hatta bir tanede ben vururum oh olur"
Melike teyze gülerek kafasını salladı bende yukarı çıkmaya başladım. Melike teyzenin yanında bisey belli etmemeye çalışarak içimi daha çok doldurmuştum bunuda savaşın kapısının önüne geldiğimde kendimi salınca anladim annem Babamın önemsemiyordu işte bu soz beynimin içinde yankılanıyordu kapıyı çaldım gir komutu gelince iceri girdim melike teyzenin dediği gibi PlayStation oynuyordu ilk galiba annesi sandı sonra ise gözler bedenimi buldu ben olduğumu anlayınca kulaklığı çıkardı
"Haber vermemistin noldu?"haklıydı çat kapı gelmiştim en son gözleri artik herseyin yükünü taşıyamayip bir kere daha dolan gözlerimi buldu ve elindeki PlayStation kolunu hızlıca bırakıp yanıma geldi bana bakıyordu hissediyordum ama bisey diyemiyor kendimi kasıyordum çünkü konuşsam göz yaşlarım kendini salacak çenemi hafifçe tutarak kaldırdı ve gözlerine bakmayı sağladı sonra tekrar soğukkanlı bir şekilde sordu
"Noldu? Kim ne yaptı?"bunu biraz sertçe sormuştu birinin beni uzmesi onu sinirlendirmisti bense hiç birsey demeden kollarımı onun iri kaslı bedenine sardım.oda gecikmeden hemen sarıldı bu son damlaydi gözümden yaşlar akmaya başlayınca bende sesli bir şekilde ağlamaya başladım beni yatağa oturunca oda yanıma gecti başım hala göğsündeydi bana sanki bir baba sıcaklığıyla yaklasiyordu ben biraz daha sakinleşince tekrar sordu
"Asil bana bak bi noldu güzelim anlat kim ne yaptı"
Kızarmış gözlerimi onun kahve rengi harelerine çevirdim
"Annem" dedim ilk başta sonra devam ettim
"Evleniyor"
"Ne?" Oda şaşırdı kim olsa şaşırırdı daha kocası yeni ölmuş birinin evlenmesi herkesi şaşırtırdı cevap vermedim savaş babama olan düşkunlugumu biliyordu ve bunun bana ne denli ağır geldiginide biliyordur iste bu yüzden bana en çok destek olacak kişi savaştan başkası değil
EVVVET 2. KITABIMIN ILK BOLUMU
yazım hataları olabilir kitap bittikten sonra düzenleme olacaktır umarım anlayışla karşilarsiniz bu kitap intikam hırsıyla dolu umarım seversiniz ve eğer isterseniz kendimle ilgili bir açıklama yayınlayabilirim beni tanımanız için ama kısaca ben yazar olmak isteyen biriyim umarım bu hayalimi gerceklestirebilirim ve tabiki bu sizlerle olacak♡ben kitapları öylesine kalan zamanıma kullanmak için yazmıyorum ben kitap yazmak için zaman ayırıyorum umarım seversiniz♡ve bana destek olursunuz♡♧~okuyanyazar
