ziyan

4.0

[mirna]

Elimdeki patlamış mısırla birlikte salona geldiğimde tamamı mısırla dolu kocaman tabağı koltukta ortamıza bıraktım ve onun yanında yerimi alıp "Ne izliyoruz?" diye sordum.

Anıl televizyondan girdiğimiz netflixten ilgisini çeken filmleri gösterdiğinde en sonunda gerilim-korku tarzı bir filmde karar vermiş, ben de ambiyansı yakalamak adına ışıkları kapatmıştım.

Böylece sadece salonun bir köşesinde duran abajurdan yayılan loş turuncumsu ışık kalmıştı geriye. Bir de orta sehpadaki salona koku yaysın diye yaktığım mumlar vardı ama onların aydınlatma olarak pek bir etki ettiği söylenemezdi.

Anıl benim ışıkları kapatmam üzerine oturduğu L koltukta bacaklarını hafifçe açarak yayılmıştı. Ben yanına ulaştığımda ise filmi başlattı.

Koltuğa oturmuştum oturmasına ama ortamızdaki mısır kasesi resmen bariyer görevi görerek birbirimize temas etmemizi engelliyordu. Bu durumsa hiç hoşuma gitmemişti tabii ki.

Filmin jenerik müziği çalmaya devam ederken daha fazla düşünmeden oturduğum yerden ayaklandım ve Anıl'ın bacaklarının arasına girip sırtımı onun göğsüne yasladım. Kafamı da geriye doğru atıp rahat bir vaziyet aldığımda onun şaşırdığını hissediyordum ancak tepki vermemeyi tercih ettim.

"Böyle daha rahat oldu sanki."

Anıl hâlâ daha bir şey söylemezken uzanıp yan tarafta duran patlamış mısır kasesini elime aldım. O esnada da onun iki tarafımdan karnıma sarılan ellerini hissetmiştim. Gülümseyip ona biraz daha sırnaştım.

Kocaman elinin baskısı ince saten geceliğimin üzerinden vücuduma temas ederken bunu düşünmemeye çalışarak olabildiğince filme odaklanmaya çaba gösterdim. Lakin tabii ki de başarılı olamamıştım.

Anıl belki de bilinçsizce karnımı okşuyor ya da ellerini gezdiriyordu ama bu benim açımdan hiç de sağlıklı değildi. Özellikle de ondan feci derecede etkileniyorken...

"Mirna sana diyorum güzelim."

Bir anda kulağımda hissettiğim nefes alıp verişleri ve kulağıma doğru konuşmasıyla hızla düşüncelerimden sıyrıldım.

"Hm, ne demiştin?"

"Film diyorum. Korkmuyorsun değil mi?"

Sana odaklanmaktan filmi izlediğim mi var sanki Anıl?

"Yok hayır. Korkmuyorum."

"Kalbin çok hızlı atıyor. O yüzden sorayım dedim. Korktuysan değiştirebiliriz."

Bahane uydur Mirna... Çabuk geçerli bir bahane söyle!

"Şey... son sahneler biraz gerdi sadece ama korkmamı gerektirecek kadar değil."

Beni onaylayan bir mırıltı çıkardı. Ardından elimde duran mısırdan yemeye devam etti. Ben bir kere bile mısırdan yiyememişken o boşta olan diğer eliyle neredeyse yarılamıştı tüm tabağı. Bu durum istemsizce gülümsememe neden oldu.

Daha fazla dikkat çekmemek amacıyla ben de mısırdan birkaç tane attım ağzıma. Bir yandan da filmi anlayamadığım hâlde izliyordum. Çoğu kısmını kaçırmıştım zaten.