Bölüm Şarkısı;
HAYDAR YILMAZ - İntihaşk
Ötesimi var
Yalnızlığı yalnız
Seninle aldattımSaçlarımda dolanan el benim uyanıp hızlıca geri çekilmemi sağlaması gerekiyordu. Ama şu an en huzurlu uykudaydım. Bu el beni uzaklaştırmak bir yana dursun bana hiç hissedemediğim rahat uykuyu hissettiriyordu.
Normalde - Ebru'dan kalma korkularım olduğundan- sürekli sıçrayarak uyandırdım. Bir sürede ne olduğunu idrak edemezdim.
Saçlarımdaki el yanağımda yerini bulduğunda ağırca araladım gözlerimi. O an karşımda Erdem'i gördüğümde dudaklarımda tebessüm oluştu.
Hani demiştim ya nerede olduğumu idrak edemiyorum diye. Sanırım bu da artık eskide kalıyordu.
"Günaydın." Tebessüm ederek konuşmuştu. Hemen yanımdaki yastıkta başı duruyordu. Birbirimize dönmüş bir şeklide yatıyorduk. Yanağımdaki elini çektiğinde bende tebessümle konuştum.
"Günaydın Deniz'im." Yüzündeki tebessüm büyümüş gülümseme olmuştu.
"Ya sen hep benimle mi uyusan acaba."
"Neden?" Kıkırdayarak konuşmamla ellerini başının altına alıp yüzümün her bir ayrıntısını izledi.
"Uyandığımda ilk senin yüzünü görmek çok hoşuma gitti. " Bende onun gibi ellerimi başımın altına alıp genişçe sırıttım.
"Hım." Erkeksi sesiyle kıkırdadı.
"Sen uyanınca çok güzel gözüküyor muşsun."
"Sende çok tatlı gözüküyorsun." Sırıtarak söylediğim kelimeyle gülerek burnumun ucuna vurdu.
"Tatlı ne kızım. Tatlı kızlara denir. Sen yakışıklı de."
"Aman egonuzu sarstım kusura bakmayın Deniz bey." Burun kıvırarak başka tarafa baktığımda beni altına alıp kenara çekildi.
"Erdem ne yapıyorsun?" Ben şaşkınca yüzüne bakarken battaniyeyi üzerimizden atıp elleriyle karnımı gıdıklamaya başladı.
"Dur yapma!" Gülerek ellerini itmeye başladığımda yeniden ellerini karnıma koyup gıdıklıyordu. Yatakta kenara kaydıkça kendine çekiyor ve gıdıklamaya devam ediyordu.
"Senin tribini yerim."
"Bayılacağım Erdem dur!"
Baktım bırakmaya niyeti yok bende onun zayıf noktasına parmağımı dokundurduğum da sıçrayarak geri çekildi. Bu haline yatakta gülerek ellerimi birbirine vurdum. O ise yatağın bir ucunda sızlanıyordu. Alt tarafı tikine dokunmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TATLI BELA (Düzenlenecek)
Teen FictionAile neydi? Sevgi neydi? Güven neydi? "Ailenin ne olduğunu 8 yaşında ufacık bir kızken unutmuştum. Annem o ilaç kokulu hastane odasında gözlerini sonsuzluğa kapattığında bir nevi bende onunla birlikte gitmiştim. Bedenim hayattaydı, evet... Ama ruhu...