AŞKIN SON PERDESİ ( TAMAMLANDI)

30.BÖLÜM: KISKANÇLIK TOHUMLARI

  Canlarımm sizleri o kadar çok özledim ki.🥺💗

Şu sıralar gerçekten çok yoğunum. İş, ev, diyet ve spor derken resmen kendime bile vakit bulamıyorum.

Umarım bölümü keyifle okursunuz.🥰🙏

Oy ve yorumalarınızı bekliyorum💗

                           🌺🌺🌺

  Geçmişin acı izlerini taşıdığı gözlerinde şimdi küçük de olsa umut kırıntıları vardı.

Nehir ile birlikte kanal binasından çıktıklarında gözlerini kapayıp başını göğe doğru kaldırıp derin bir nefes aldı.

Dudağının kenarı heyecanla kıvrıldı. Gözlerini yeniden açtığında güneş gözlerini kamaştırdığı için yüzünü buruşturup bakışlarını Nehir'e doğru çevirdi.

Onun bakışlarında gördüğü hisler kalbini okşamıştı.

" Bence bu başarını kutlamalıyız. "

" Kutlamak mı? "

" Evet birlikte öğle yemeği yemeye gidelim. Buralara yakın çok sevdiğim bir restoran var. İsmi Alsanca ne dersin? "

" Olur tabi yiyelim. "

Nehir kanal binasının önüne park ettiği arabasına hızla binerken Aslım da şoför koltuğundaki yerini aldı ve emniyet kemerini bağladıktan sonra yüzündeki gülümsemesini silmeden Nehir'e kaçamak bir bakış atıp önüne döndü.

Arabayı son gaz sürmeye başlayan Nehir'in aklında ise bu sabah yaşanılanlar vardı.

Sabah Didem ve Saye'nin kendisini uyandırıp yayınlanan haberi göstermeleriyle büyük bir şok yaşamış fakat babasının olaya müdahale edip gazetenin sahibiyle ve birkaç önemli kişiyle yaptığı konuşmanın ardından haber dakikalar içinde her yerden silinmiş, satılmayan gazeteler toplatılmıştı.

Aslım'ın haberi gördüğünde ne hale geleceğini düşünmek bile istemiyordu.

Bundan sonra onu kimsenin üzmesine izin vermeyecekti.

" Nehir... Nehir..."

Aslım'ın seslenişiyle kendine gelen Nehir, arabanın hızını yavaşlatıp bakışlarını ona çevirdi.

" Restoranı geçtik iyi misin? "

" İyiyim sadece gece çok uyuyamadım dalgınım. "

Aslım saha fazla Nehir'in üstüne gitmemek için susup önüne dönerken Nehir arabayı kavşaktan döndürüp sürmeye devam etti ve restoranın karşısına geldiklerinde arabayı boş bir yere park etti.

Birlikte arabadan inip yan yana restoranın girişine doğru yürürken kendi boylarında yakışıklı sayılabilecek bir adamın Aslım'a baktığını gören Nehir hiçbir şey söylemeden Aslım'ın elini tuttu.

İçinden o adamın gözlerini oymak gelse de sinirlerine hakim olmalıydı. Aslım'ın yanında olay çıkarıp onu korkutmak istemiyordu.

Gerçi bu içindeki duyguya da bir anlam veremiyordu.

İçinden sabır çekerek derin bir nefes aldı ve elini Aslım'ın beline koyup onu yönlendirerek birlikte restoran kapısından içeriye girdiler.