♡Familie♡

Hoofdstuk 11:

Het is vrijdag en we hebben alles af en 3x nagekeken. We hebben dus nu een vulkaan gemaakt die je kan laten uitbarsten maar dan zit er geen echte lava in maar ketchup en Sanne wilde die warm hebben voor het effect ik vond het geen goed idee maar we hebben het toch gedaan. Als we in de aula zitten met al onze projecten is de leraar gelukkig wat vrolijker en probeert hij zo enthousiast mogelijk te praten en zegt: ik heb een verassing voor jullie ook al vinden jullie het niet leuk maar jullie gaan jullie presentaties laten zien aan alle leraren en zelfs ook mevrouw Saskia die haar pasgeboren kindje mee neemt (en die lerares is de liefste en leukste leeraars) dus zet jullie presentaties maar alvast klaar. Als we dat allemaal hebben gedaan lopen er al wat leraren naar binnen en als de meeste leraren er zijn ook mevrouw Saskia met haar babytje zetten we de vulkaan aan zodat de vulkaan een kleine uitbarsting krijgt maar dan gaat er wat mis met de vulkaan want het is geen kleine uitbarsting maar een grote en mevrouw Saskia staat er voor met haar babytje en voor dat de hete ketchup de baby raakt gebruik ik onverwachts mijn kracht zodat mevrouw Saskia net haar babytje weg kan springen en gelukkig zag niemand dat ik krachten heb en ze gebruikten behalve Sanne ze kijkt me verbaasd aan en rent dan vervolgens verdrietig, boos en verbaasd weg. Ik ren achter haar aan maar ik kan haar niet bijhouden maar ik weet nou ja denk dat ze in de bezemkast zit dus loop ik daar heen. Zonder dat ik weet of ze daar zit klop ik op de deur en loop daar naar binnen. En ik heb gelijk ze zit daar ik de hoek op een emmer en ik begin te praten: 'hoi, je zag zeker dat ik ook...
Sanne: ook krachten hebt bedoel je?!?
Ik: ja, dat bedoel ik ja.
Sanne: Waarom zei je niets?
Ik: Ik schaamde me er voor want voor mijn vader stierf zei hij dat ik het niet aan iemand mocht vertellen aan wie dan ook voor mijn veiligheid.
Sanne: Maar ik ben je beste vriendin of is dat ook gelogen!
Ik: natuurlijk ben je wel mijn beste vriendin maar ik wist gewoon niet hoe ik het je moest vertellen.
Ik: want ik heb geen familie waar ik mee kan praten dus vind ik dat moeilijk om nu te snappen en begrijpen hoe ik dat moet doen nu ik wel een vriendin heb, het spijt me!
Sanne: Ik vertrouwde jou mijn geheim toe en jij hebt hetzelfde geheim en jij vertrouwd jou geheim mij niet toe ik snap het gewoon niet.
Ik: ja ik weet niet wat mij bezielde een daarom spijt het mij ook zo, wil je het mij alsjeblieft vergeven?
Sanne: ik wil even alleen zijn.
En toen ze dat zei liep ze weg en ik bleef nog even zitten op de emmer en ging nadenken over wat er nou gebeurde en wat ik er nu nog aan kan doen.