Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 127

•~WEDDING DAY~•

Sara's POV

Ito na ang araw na pinakahihintay ko, ang araw na papakasalan ko ang lalaking pinakamamahal ko.

Kasalukuyan na akong minimake-upan, ang kasama ko ay ang mga kaibigan kong sina Luna at Emily. Si Stella ay humingi ng pasensiyang hindi siya makakadalo.

Naiintindan ko naman siya dahil nasa ibang bansa siya at may pamilya na din siya doon.

Habang minimake-upan ako ay daldal naman ng daldal ang mga kaibigan ko.

Luna: Ganda mo talaga bess

Emily: Oo nga bess, kaya siguro minadali na ni Bong ang kasal niyo para wala ka ng kawala. Biruin mo, nung nakaraan lang nagpropose tapos ikakasal na kayo agad.

Sara: Ano ba!!!!

Nagtawanan lang sila, napatawa narin ang nagmamake-up sa akin.

Pagkatapos ako make-upan ay tinulungan na nila akong isuot ang gown ko at last ay ang belo ko. Ibinigay din sa akin ang bouquet pang bride.

Pinaharap nila ako sa malaking salamin.

Natulala ako ng makita ko ang sariling kong nakasuot ng gown.

Ang ganda...

Naiiyak ako sa sobrang ganda.

Luna: Hala bess, huwag kang umiyak masisira make-up mo.

Emily: Ano ba Emily, nagmomoment si Sara eh.

Luna: Moment ba yun? Mukhang hindi eh.

Emily: Hay naku, tama na nga. Anong oras tayo aalis?

Luna: Ngayon na kaya tara na.

Napasinghap nalang ako. Inalalayan nila hanggang sa kotse.

Luna: Huwag kang kabahan Sara. *Hold Sara's hand*

Pagkatapos nun ay pinaandar na ng driver ang kotse at umalis na kami.

*After 45 minutes*

Nakarating na kami sa simbahan, inalalayan nila ulit ako palabas ng kotse.

Emily: Mauna na kami sa loob Sara at Congratulations. *Smiled*

Luna: Congratulations din Sara *Smiled*

Sara: Salamat. *Smiled*

Pagkatapos nun ay umalis na sila.

Napasinghap ako at hinintay ang pagbukas ng malaking pinto sa harapan ko.

Napakalaking simbahan ito, ang simbahang ito ay dito rin daw kinasal si Ate Imee at Irene, the parish church of Santa Monica.

Ilang minuto lang ay dahan-dahan ng bumukas ang pinto.

Dahan-dahan akong naglakad, malayo palang ako ay nakikita ko na si nanay at si tatay.

Tama ba ang nakikita ko? Nandito si tatay.

Nang makarating ako sa gitna ay huminto ako. Bumeso ako kay nanay at bumeso din ako kay tatay

Rodrigo: Nak *Tears flowed*

Sara: T-tay

Tumabi na sila akin at tinuloy na ang paglalakad papunta kay Bong.

Nang makarating kami sa puwesto ni Bongbong ay nagmano si Bongbong kay nanay at tatay. Ako naman ay nagmano kay mama Meldy.

Rodrigo: Oh Bong, ingatan mo anak ko ha, yung napag-usapan natin ha.

Bongbong: Opo tay.