နဂါးမင်းသား၏ကံကြမ္မာ

အပိုင်း(၄၀) အားလုံးထဲမှာ ဒါပဲကျန်နေခဲ့တယ်

ဝေါင်း...

တစ်ချိန်တည်းမှာ တောအုပ်အတွင်းမှ ကျားဟိန်းသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး မူလချီအလင်းတွေလှည့်ပတ်နေတဲ့ လက်သီးတစ်လုံးက ပြင်းထန်တဲ့စွမ်းအားတွေသယ်ဆောင်ကာ လေထုကိုဖြတ်၍ ၎င်း၏ခေါင်းထက်ကို အညှာအတာကင်းမဲ့စွာ ကျရောက်သွားခဲ့သည်။

ဟူး...

ဇူယွမ်က မှော်သားရဲအလောင်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ပခုံးပေါ်က ကြီးလေးတဲ့တာဝန်ကြီးတစ်ခုပြီးဆုံးသွားသည့်အလား သက်ပြင်းချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့တင်းကျပ်နေမှုတွေ တဖြည်းဖြည်းလျော့ပါးသွားခဲ့ရသည်။ အဲ့ဒီနောက်မှာ သွေးတွေပေနေတဲ့ သူ့ရဲ့လက်သီးကို ၎င်းရဲ့အမွှေးတွေနဲ့ သုတ်လိုက်သည်။

၎င်းက မုန်တိုင်းကျားတစ်ကောင်ဖြစ်သည်။ အဆင့် ၁မူလမှော်သားရဲတွေထဲမှာမှ အရမ်းကိုလျင်မြန်တဲ့မူလမှော်သားရဲတစ်ကောင်ဖြစ်သလို ရင်ဆိုင်နိုင်ဖို့လည်း ခက်ခဲလှသည်။ ကံကောင်းစွာပင် ဇူယွမ်က နဂါးခြေလှမ်းကို လေ့ကျင့်ခဲ့သည်။ ၎င်းရဲ့စွမ်းရည်ကြောင့်ပဲ သူ့အနေနဲ့ မုန်တိုင်းကျားကို ရင်ဆိုင်ရာမှာ အနိုင်ရရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

"ဒါက သုံးဆယ့်ခြောက်ကောင်မြောက် အဆင့် ၁မူလမှော်သားရဲပဲ..." ဇူယွမ်က မှော်သားရဲအလောင်းကို မယူလိုက်ရင်းမှ ပြုံးလိုက်သည်။

ရွှစ်...

အဲ့ဒီအချိန်မှာပင် အမှောင်ထုထဲက အေးစက်တဲ့အလင်းရောင်တစ်ခု ရုတ်ချည်းထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ၎င်းက ဇူယွမ်ရဲ့နှလုံးတည့်တည့်ကို ဦးတည်ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

သို့ပေမဲ့လည်း အေးစက်တဲ့အလင်းတန်းက ဇူယွမ့်ကို မထိခင်မှာပင် သူ့ရဲ့လက်က ဆတ်ခနဲလှုပ်ရှားသွားခဲ့ပြီး ကျားသေရဲ့အလောင်းကိုစောင်းလျက် သူ့ရဲ့နှလုံးကို ကာကွယ်ခဲ့လိုက်သည်။ အေးစက်တဲ့အလင်းတန်းက ကျားသေအလောင်းကို ဖြတ်သွားခဲ့သလို ဓားမြှောင်ရဲ့အသွားကလည်း ၎င်းအသားထဲ နစ်ဝင်သွားခဲ့သည်။ ဒါကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ၎င်းရဲ့နောက်ကွယ်မှာ စွမ်းအားပြည့်ဝလှတဲ့အင်အားတွေ ပါဝင်နေတာကို မြင်တွေ့နိုင်သည်။