AĞLADIĞIMA BAKMAYIN (üç kadın)

hikaye 4 bitiyor.

Bu ara yine ikisine iyi geldi.

Bergüzar, kahvesini yudumlarken Nurhayat devam etti.

Biliyorsun, oğlumun ve kocamın cenazesine gidemedim. Tüm bu işlerle avukatlarımız, aile dostlarımız ve Poyraz ilgilendi.

Handan ve kocası o zaman en büyük destekçimizdi. Handan, beni hiç yalnız bırakmadı ve benim kadar üzgün görünüyordu. Sitede ki, yan komşumuz her gün geldi.

Kasadan çıkanları okuyunca anladım. Meğer benim Türk filmi tadında yaşadığımı sandığım hayat, kendi ütopyammış!

Handan ve Nuri uzun süredir birlikteymişler. Öyle çok küçük notlar yollamışlar ki biri birilerine. Bir de Nuri'nin ikinci telefonu vardı ya kasada.

Orada da yazışmalar vardı. Sadece Handanla değil, benim asistanım Esra ile.

Yurt dışına giderken Sümra evli ve bebeği var diye onu benimle bırakır, Esra ile giderdi.

Handan, bunu öğrenmiş ve Nuri'yi tehdit etmeye başlamış. O da, yazdığı notları sakladığını bunları kocasına göstereceğini söylediğinde ilişkileri bitmiş.

Bunu telefondaki yazışmalarından öğreniyorum. Nuri'nin şirkette neredeyse yatmadığı, evli olanlar dışında, kadın kalmamış.

Bir de o zamanlar oturduğumuz Oran şehrindeki sitede yan komşumuz var tabi.

Nasıl yıkıldığımı anlatamam."

"Bunları Poyraz bey biliyor mu?"

"Hayır, ona hiç bahsetmedim. Babasına olan saygısı ve hayranlığı yok olmasın diye. Ona tapardı. Onun idolü babasıydı.

Sadece oğluma, asla birlikte olduğu kadınları aldatmamasını ve saygı duymasını öğütledim.

Hiç bir kadın aldatılmayı hak etmez. Bu bir eş ve anne için en aşağılayıcı şeydir.

Şimdi düşünüyorum da arkamdan ne dalga geçmişlerdir. "

"Onlarla yüzleştiniz mi?"

"Bu benim tarzım değil. Esra'yı hemen istifa etmesi için uyardım. Bir de kadına tazminat ödeyecek değildim.

Handan, geldiğinde evimi terk etmesini ve bir daha karşıma çıkmamasını söyledim anladı zaten.

Tamamen iyileşip, işin başına döndüğümde şirkette büyük bir temizlik yaptım. Poyraz şaşırsa da sesini çıkartmadı.

Şimdi, biraz daha sakinim ve tolere ettim gibi. Aklıma geldikçe içim acımıyor değil tabi, ama daha az.

Ölüm yıldönümlerinde Ayazımın mezarına bıraktığım çiçeklerden Nuri'yi mahrum ederim.

Sanki anlayacakmış gibi ama benim içim rahatlıyor böylece! "

"Poyraz bey, nedenini sormuyor mu?"

"Bir kez sordu, babasının böyle şeylerden sağlığında da hoşlanmadığını söyledim kabul etti. Poyraz ısrarcı birisi değildir. Bir, bilemedin iki kez söyler veya ister sonra bırakır."

Bu Bergüzarı düşündürdü.

Ona da, *Seni sıkmak istemem sen karar verinceye kadar seni rahat bırakacağım ,* demişti.

Saat biri geçiyordu yattıklarında. Çocuklar onun tek kişilik yatağını kaplamışlardı.

Bergüzar, sırt üstü yatıp birisini sağ diğerini sol göğsünün üzerine çekti ve sarıldı.