1.Bölüm

59 4 1
                                    

İste sabah olmuştu. Yine güzel odamın tavanına bakarak uyanmıştım. Yavaş yavaş yatağımdan doğrulmak istedim fakat sabah mahmurluğu buna engel oluyordu. Tam açılmamış gözlerimle kardeşim Daniel'a baktım. Bi melek gibi uyuyordu. Onu uyandırmak istemiyordum fakat buna mecburdum. Çünkü bugün ikimiz içinde önemli bir gündü. Bugün annem ve babamın ölüm yıldönümüydü. Annem ve babam ölmeden önce Stark Enstitusunde çalışıyorlardı. Annem ve babam enstitünün en iyi çalışanlardan biriydi. Fakat o gün 18 Mart 2087... karanlık gün olarak adlandırılan o gün lanet Loki(Loki thorun kardesi) dünyayı ele geçirmek için savas acmıştı. Bütün kahramanlar buyuk bir savas başlamıştı. Savaş 2 ay gibi bir süre sürmüştü ve iki tarafta büyük hasar almıştı. Savaşın 62.gününde bütün Stark Enstitüsü calışanları demir adamin komutasında bir demir zırh alarak saldırmışlardı ve savas kahramanlarin aleyhine donmustu. Calışanlar buz devlerini oyalarken Thor,hulk ve kaptan amerika iceri sızıp Loki yi büyülü bir kutuya hapsetmislerdi. Fakat buz devleri calisanlara cok hasar vermisti. Sadece demir adam ve birkaç kişi hayatta kalabilmislerdi. Annem ve babamin en yakin arkadasi Sam amca hayatta kalmisti. Annem ve babam beni ve Daniel'i Sam amcaya emanet etmislerdi. Ben de annem ve babamı ornek alip Stark endistrüsüne girmeye kendi kendime soz vermistim. Bu hafta sonu genc beyinler yarismasi vardi ve kazanan Stark Enstitusunde staj kazaniyordu. Onu kazanmak icin yeni bir zirh gelistiriyordum. Ve babamin biraktigi yz. Yz yani yapay zeka. Yapay zeka cok farklı bişeydi. Hayatımda gordügüm en ust düzeyde teknolojiydi. Babam ölmeden 2 ay önce kendini bu projeye adamıştı. Ben bu düşüncelere dalmışken mutfaktan T8 in sesi geliyordu. Kahvaltı hazır kahvaltı hazır. Daniel hala uyuyordu. Yavaşça yanına yaklaştım. Bana hiç benzemiyordu. Sarı saçları ve mavi gözleri ve dışarı çıkık elmacık kemikleri ile 12 yaşında olabilecek güzel çocuklardan biriydi. Yavaşca yanına yaklaştım ve usulca:

Hadi uykucu neredeyse öğle oldu.

Daniel bana:

Sus Jack kalkıyorum iste.

Abinle nasi boyle konusursun deyip yatakta boguşmaya başladik.T8 yanımıza gelip:

Sahipler yemekleriniz soğudu haydi, dedi. Daniel T8'i çok seviyordu çünkü annemden bize kalan tek şeydi. Annem ve babam öldükten sonra bizi kara günde ölen anne ve babaların çocukları bulunan bir yetimhaneye koyacaklardı fakat Sam amca buna izin vermedi ve yetkililerle bizimle ilgileneceğini söyledi. Yetkililerde Sam amcanin savastan sağ cıktığı icin buna izin verdiler. Kara günden sağ cıkanlara insanlar cok saygi duyardi. Sam amca bize gercekten hep sahip cikti. Ben T8 ve Daniel'a siz gidin ben birazdan geliyorum dedim. Onlar odadan cıkarken ben de yatağın altındaki demir zırhıma bakıyordum. Gercekten cok zarif ve mukemmeldi. Silahları yoktu fakat ucabiliyordu. Cumartesi günkü yarışmada Tonny Stark da gelip projeleri inceleyekti. Hadi bakalım Jack kendini gösteme zamanı.

------------------------------------------------------
Merhaba arkadaşlar ben kaan ve bu benim adam akıllı yazdığım ilk hikaye o yuzden bir kusur gorurseniz affedin. Yazım yanlışı olabilir çünkü telden yazıyorum ama ilk bölumluk boyle.

Karakterlerden bahsediyim:

Jack: 17 yaşında siyah sacli uzun boylu kahverengi gözlü ve gözlüklü zayıf bir çocuk.

Daniel: Sarı saclı mavi gözlü 12 yaşına göre uzun güzel bir cocuk.

T8: Robot daniel ve jacki her durumda koruyan eve çeki düzen veren robot

Sam amca: Ben ten de buyukbaba gibi bi adam :D

Daha birsüru karakterler olucak ama şimdilik bilmeniz gereken bu kadar görüşmek üzere byeee

Küçük Demir AdamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin