The Pearls In Your Eyes | Taegyu |

1

Gün içinde oturup düşündüğüm çok oluyor, sahte gülümsemesi bile bu kadar kalbimi hızlandırıyorsa gerçeği karşısında nasıl savunmasız olurdum? Keşke bunu öğrenebilme şansım olsaydı fakat gerçekte gördüğüm tek şey onun kırgın gözyaşlarıydı.

Neden ağlıyordu, neydi onu bu kadar yaralayan? Sevsem geçer miydi?

Varlığımdan bile haberdar olmayan birinin beni sevme ihtimalini düşünmem komikti ama güzeldi.

Derin düşüncelerimle bakışlarımı ondan ayırmazken yüzündeki gülümsemeyle bir anda gözleri benimkini bulmuştu ve tüm vücuduma sıcak su dökülmüş gibi hissetmiştim. Elimin bağı çözülürken elimdeki defter kayıp gitmişti. Ben ise çıkan tok ses ile bunun farkına varıp irkilmiştim. Rezil halime hafifçe gülümsediğini fark ederken bu gülümsemenin diğerlerine göre daha az sahte görünmesi kalbimi deli gibi hızlandırmıştı.

Ben daha ne olduğunu idrak bile edememişken defterim narin eli tarafından kaldırılıp bana uzatılılmıştı ve ben şaşkınca yüzüne bakakalmıştım.

"Kang Taehyun, bugün biraz dalgın mısın?"

İsmimi dudaklarından duymak bugün yediğim üçüncü darbe olurken hafifçe gülümseyerek teşekkür etmiş ve defteri almıştım.

Varlığımdan haberdardı, bu iyi bir şey miydi? Göğsümdeki baskıyı iyi hissime mi kötü hissime mi vurmalıydım?

Patlattım ilk bölümü 🫡 Elimde taslak olarak 5 bölüm daha var biriktirebişirsem bölümlerin arasını muhtemelen açmam, hepinizi kocaman öpüyorum sağlıkla kalın<333