Miraculous~Fan Story•|Choosing The Future|•Sezon 2(Info i streszczenie)

Miraculous~Fan Story•|Choosing The Future|•Sezon 2 część 12

K:

~K..kocie?!Czy to ty?*w słuchawce dało się słyszeć załamany głos*

CN:

~Kira?Słyszysz mnie?

K:

~Tak... słyszę*snif*

CN:

~Kochanie...czy ty płaczesz?

K:

~Nie!Nie płaczę...tylko coś wpadło mi do oka.W jakiej sprawie dzwonisz?

CN:

~Ugh no dobrze*chłopak nie chciał jej wierzyć na słowo*pogadamy o tym w domu a teraz...*nakierował swój kicikij na jej matkę i włączył kamerkę*

K:

~Co ty wyprawiasz?!Wypuść ją!*Dziewczyna była w szoku*

CN:

~Nie wypuszczę,nie po tym co powiedziała

K:

~Daj spokój kocie,ona taka jest od zawsze,puść ją i wracaj.Niech ona żyje sama w swojej własnej głupocie

CN:

~Ona nas obu poniżała,nie może po tym sobie tak po prostu spokojnie żyć!*lekko wkurzył się chłopak*

K:

~Ugh,ja nie mam na to sił,rób sobie k***a co chcesz nara*wściekła dziewczyna zakończyła połączenie*

*Skołowany Czarny Kot spojrzał raz to na kij a raz na starszą kobietę*

~"Co jeśli ona mnie znienawidziła za to?"

K:

~Widzisz co narobiłeś,pokazałeś jej co ze mną robisz*Starsza kobieta wciąż nie mogła odpuścić*

CN:

~Daj spokój to nie przez to...nie znasz jej przeszłości i nie chcesz znać,więc się nie udzielaj

*Ona tylko bezczelnie zadarła nosa*

CN:

~Dobra...tym razem cię nie zabiję...masz szczęście,tylko przez stan psychiczny Kiry.Dam ci spokój

K:

~Skoro tak to może z łaski swojej w końcu mnie puść

Tak jak powiedziała,tak zrobił puścił ją zostawiając na jej szyi widoczne ślady pazurów,kobieta jęczała z bólu.Koci bohater zanim odszedł,odwrócił się jeszcze raz w jej stronę a na jego twarzy był widoczny złośliwy uśmiech.

~Miło było cię poznać"mamo".

*Po tych słowach odszedł a starsza pani po nabraniu sił podniosła się i zatrzasnęła drzwi.Wrócmy do momentu,gdy Czarny Kot dotarł już do domu*

CN:

~Hej skarbie już jestem

Dziewczyna siedziała odwrócona do niego plecami.Nie chciała z nim rozmawiać

CN:

~*jego wyraz twarzy posmutniał*Co jest?Przejmujesz się śmiercią matki?

K:

~Domyśl się...chociaż nie wiem czy tak do końca mogłabym nazwać ją matką*rzuciła oburzona*

CN:

~Nie rozumiem,dla niej byłoby to obojętne,gdybyś ty nie żyła

K:

~Raczej by się nawet ucieszyła