Multimedya: Maneskin - The Loneliest...
Ezgi'den
Kadın, gözlerini kapıya dikti. Sanki birini görüyormuş gibi uzun bir süre kapıya baktı, ve ardından adama doğru sessizce fısıldadı: "O burada," Kadın İngiliz aksanıyla, zar zor Türkçe konuşuyordu.
"Kim?" Dedi adam çatık kaşlarıyla. Birkaç adım attı, ve ardından kapının önünde durdu. "Emily, kim burada?"
"O," Dedi kadın. "Coraline,"
"Orada olsa açardı," Dedi adam kadının koluna girerken. "Hadi Emily, gidelim. Söz veriyorum onu bulacağım,"
Adam, kadını zar zor merdivenlerden indirdikten sonra gözden kayboldular.
Şok içinde sırtımı kapıya verdim, ve yere çöktüm. Ellerimle yüzümü kapattım, ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Hayır... Gelmiş olamazdı. Tekrar hayatımı karartacak olamazdı. Zar zor ayağa kaldırdığım bu düzeni tekrar yok edemezdi. Hayır, buna izin vermeyecektim.
Derin birkaç nefes aldım, ve ardından telefonumu bulmak için ayağa kalktım. Telefonum zaten kapının yanındaki komodinin üzerindeydi.
Telefonu elime aldım, ve titreyen ellerimle telefonu açmaya çalıştım. Titreyen ellerim yüzünden zar zor açtığım telefonla kısa bir süre bakıştım.
Coraline: Gittiler. Ama... Orada bir kadın ve bir adam vardı. Ve kadın... Oydu.
053*******: O? O kim, Coraline?
Coraline: Bana o adı veren kadın!
053*******: Coraline, gerçekten anlayamıyorum. Sana hangi adı veren kadın?
Çevrimiçi
Yazıyor...
053*******: Bekle. Yoksa... Annen mi? Sana Coraline adını annen vermişti, değil mi? Neden o kadın dedin peki, neden anne demedin?
Coraline: Bu seni ilgilendirmez.
Coraline: Kahrolası derecede berbat olan hayatımı, daha berbat yapmaya geldi.
Coraline: O buradaydı. Yanında biri vardı. Kapıya baktı, ve... Ve birşeyler mırıldandı. "O burada," Dedi
053*******: Coraline, sakince anlat, lütfen. Anlayamıyorum.
Coraline: Burada olduğumu biliyordu. Kapıya dönüp, "O burada," Dedi!
053*******: Anneni neden sevmiyorsun, Coraline?
Coraline: Babamı aramam lazım.
Çevrimdışı | Az önce
Telefonumdan hızla babamı aradım, ve telefonu kulağıma götürdüm. Telefon, ikinci çalışta açıldı. "Baba, o-"
Babam sözümü kesti. "Biliyorum, Ezgi. O oradaydı."
"Nasıl?" Dedim şaşkınca. "En başından beri biliyor muydun? Baba, doğru düzgün anlat. Ne oluyor?"
"Sadece küçük bir sorun çıktı, o kadar," Dedi babam. "Sadece kapıyı açma. Ben gelince konuşacağız."
"Bab-" Cümlemi telefonun kapanma sesi böldüğünde artık emindim ki birşeyler oluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Coraline (Tamamlandı)
Novela Juvenil! KÜFÜR İÇEREBİLİR ! 🩰 053*******: Coraline 053*******: Adın bu. Öyle değil mi? Coraline: Hayır, benim adım Ezgi. Sanırım yanlış numara. 053*******: Yanlış numara olamaz, eminim. Adın Ezgi, peki bundan emin misin? Coraline: Evet. 053*******: Demek...
