↭ AÇELYA ↭

•●15●•

Multimedyada Açelya'nın kıyafeti var...
İyi okumalar ♡ ♡ ♡

Sonunda hastahaneden çıkmıştım.
Daha doğrusu hastahaneden çıkalı 2 ay olmuştu. Doktorlar kalbimin neden durduğu hakkında birşeyler öğrenmek için tonlarca test yapmışlardı ama duyduğuma göre kesin bir sonuça ulaşamamışlar.
Elerindeki tek hipotez kalbimin durmasını sağlayan bir ilaç kullandığım üzerindeydi .
Ama bende bunu inkar edince bir sebep bulamadılar.
Ve beni 1 hafta hastahanede yatırıp sonunda saçma bir şeyler uydurup beni taburcu etmişlerdi.
Şimdi ise yatağıma uzanmış o çabucak geçen 2 ayı düşünüyordum.
Kaza geçirmiştim , kaçırılmıştım , kalbim nedeni bilinmeyen bir durumdan dolayı durmuştu.
O kadar çok şey nasıl bu kadar kısa bir sürede yaşanmıştı böyle.
Gerçekten zaman çok hızlı geçiyordu.
Hira ile kaza yaptığımız gün araba hurdaya dönmüş ve Hira'nın ehliyetine bir süre el konulmuştu.
Bunun dışında gelişen bir durum yoktu.
Hayatım normale dönmüştü. Sanki o 2 ay hiç yaşanmamış gibiydi. Çoğu şeyi aklımda yavaş yavaş gerçekliğini yitirmeye başlamıştı bile.
Uyandığım günü yanımda Pars vardı sanırım.
Ondan bile emin değillim zaten o geceden sonra onu 1 daha hiç görmedim.
Arada Hira'nın zoruyla çarşıya alışverişe çıktığımızda onu görüyor onun sesini duyuyor gibi oluyordum Bunu kimseye söylemedim.
Eğer Hira'ya söylersem çoçuktan hoşlandığımı düşünürdü ve ben böyle düşünmesini istemiyorum.
Yatağımdan doğruldum.
Bacağımdaki geniş yarık tam anlamıyla geçmiş sayılmazdı. Hala yürürken zorlanıyordum. Hatta koşamıyorum bile ama artık alışmaya başlamıştım. Bugün Hira ile bululaçaktık .
Ne kadar bahaneler sıralasamda onu ikna edememiştim .
Aşağıdan korna sesiyle yerimden sıçradım ve cama uzanıp camı açtım.
Hira gelmişti ve ben daha hazırlanmamıştım.
Şimdi bana çok kıza çağı kesin.

AÇELYA : Hira !!!

Kafamı çıkartım. Hira arabadan indi ve Benim odamın oldugu yere eliyle gözlerini sper ederek bakmaya başladı.

HİRA : Sen şaka mısın !?
Hazırlanmadın mı daha ?!
Oraya Geliyorum ..

Dedi ve koşarak eve daldı.
5 dakika sonra odamın kapısını tekmeleyerek açtı.

AÇELYA : Ayı !!

HİRA : Korktun mu ?

Dedi ve kahkhalarka gülmeye başladı.
İstemsizce bende gülmeye başladım.
Yaptığımı alıp kafasına yapıştırdım.
Hira birden doğruldu.

HİRA : Demek öyle. ..

Dedi ve yerdeki peluş ayıcığımı alıp bana fırlatı.
Hem gülüyor hemde elimize geçen herşeyi birbirimize fırlatıyorduk.

ANNE : Kızlar !!
Çoçuk musunuz siz ?!?

Hira birden doğruldu bende üstümde ki oyuncuları aşağı attım.

AÇELYA : Ne oldu annecimm ?

Dedim ve anneme tatlı tatlı bakmaya başladım.
Bu kalp olayı çoğu şeyi değiştirmişti.
Başta annem daha yumuşak birine dönüşmüştü.

ANNE : Siz dışarı çıkmayacak mıydınız ?

AÇELYA : Evet anne ama eğer istersen çıkmaya bilirim yani--

Hira'dan dirsek yemem ile sustum.

ANNE : Ortalığı toplayın çıkın tamam mı annem?

HİRA : Tamam Esma teyze .

Dedi ve annem dışarı çıkmasıyla Hira bana öfke dolu gözlerle döndü.