Montepalma Series 2: Trapped by His Game

TBHG 50

You've reached the last chapter in this story. Thank you so much for patiently waiting for this story to be revised again. I am very happy that I rewrote this story because I really enjoyed writing their love story. Say goodbye to Sianna and Damien now. The next chapter would be an epilogue.

—

Chapter 50 | TBHG

Dumaan ang isang linggo, isang buwan... hindi ko na muli nasulyapan si Damien. Minsan natutulala ako dahil iniisip ko siya. Parang hindi ko aakalain na ganito mangyayari. Naging maayos naman nung buhay ko nung hindi ko na muli nakita si Damien, pero nang magkita kami parang may nabuhay muli sa puso ko.

Ang hirap pala umibig. Tipong hindi lagi masaya dahil may mga panahon na hindi nagkakaintindihan, masasaktan, o iiyak. Pero minsan naman ay masaya at parang lumulutang ka sa alaap. Ganiyan ang pag-ibig.

Ang pag-ibig ay para lang panahon. Minsan babagyo... minsan maaraw. Pero nasa inyo na lang kung pipiliin mo manatili sa bagyo dahil gano'n kalalim ang pag-ibig mo sa isang tao. Kung hindi, pipiliin mo na lang lumisan.

I fully understand how love works. In the back of my mind, we were so happy under the rain. However, our happy bubbles will pop out because of reality.

He left.

He will never return.

That's what he said, at least. Ngayon ay nandito kami sa airport para sunduin si Silver dahil napagdesisyon niya na umuwi ng Pinas. Sobrang saya ni Yvo habang may hawak siyang bond paper na nakalagay ang 'Welcome Home, Daddy!'.

"Sure ka ba ngayon lalabas si Silver?" si Baby na halatang inip na inip. Sinamaan ko siya ng tingin. "Baka naman lumabas na siya kaso nagkasalisihan. Ilang buwan mo rin hindi nakita ng personal iyon 'no."

I rolled my eyes. "Tanda ko pa itsura no'n. Lagi naman kami magkausap sa Facetime."

"Fine..." Inirapan niya rin ako pabalik. Paano kasi moody siya ngayon dahil buntis. Masaya ako para sa kanila ni Craige. "Saan nga pala siya matutulog? Sa kwarto mo?"

"Oo..."

"Diba sabi mo hindi pa kayo sabay matulog no'n? Hindi ka ba maninibago?"

Napaisip din ako. Fiance naman ako ni Silver. Siguro kaya iniisip ko si Damien dahil malayo sa akin si Silver. Kaya sasanayin ko na rin sarili ko ulit dahil papakasalan ako ni Silver. Para mabigyan ko ng kumpletong pamilya si Yvo.

"Hindi naman ako nabigla nung magkasama na kami sa i-isang bahay ni Silver. Masasanay din ako."

She slowly nodded her head. "Okay, sabi mo."

"Daddy!" si Yvo na mabilis tumakbo sa harapan namin.

"Ayan na pala si Silver, Sianna."

Silver is wearing a blue polo while wearing dark maong pants. Mabilis niya binuhat si Yvo habang pinapaulanan ng halik sa pisnge. Ngumiti ako sa gawi niya at lumapit na rin.

"I miss you so much, Daddy!" Niyakap ng mahigpit ni Yvo ang leeg ni Silver. While Silver is caressing my son's back.

Silver smiled. "I miss you too, buddy."

"Hello..." I greeted.

Nagtama ang tingin namin dalawa ni Silver. Ngumisi siya sa gawi ko at napadpad ang kamay niya sa bewang ko. He leaned in to give me a peck of kiss on my cheeks.

"Hi, my future wife," he whispered.

I pouted. "Are you hungry? We prepared something for you. Gusto ka na rin makita ni Dad."

Pinatong niya ang kamay sa dibdib habang nakangiti sa akin. He kissed me again on the cheeks. Sa totoo lang, na miss ko rin si Silver ngayon kaya niyakap ko siya pabalik. Kaya ngayon ay pinaready na ni Baby iyong SUV kasi alam kong pagod si Silver dahil byumahe pa.