Likeme Halloween Stories

Het lijk

"AAAAAH!" Caro, Vince, Yemi en Emma stoppen met wandelen. "Was dat Camille?", vraagt Yemi bang. De vrienden kijken elkaar bang aan. "Camille?!", roept Vince. Er komt geen antwoord. "Camille ben jij dat?", vraagt Emma dan. Het blijft stil tot er opeens een luide gil weerklinkt. "Help!" Opnieuw kijken de vrienden elkaar aan. Het is overduidelijk Camille. "Camille?!", roept Caro nu ook. Langzaam zetten de vrienden een paar stappen in de richting van de schreeuwende Camille.

Camille loopt weg van wat ze net gezien heeft. Een lijk. Ze heeft een lijk gezien. Het lag onder de blaadjes in het bos, waar ze met de vrienden verstoppertje aan het spelen waren. Plots struikelt ze over een boomstam en haar been komt vast te zitten. "Aaaaah!", roept Camille. Ze probeert haar been los te krijgen door ermee te schudden. "Help!", roept ze, in de hoop dat iemand haar hoort. Ze slaagt erin om haar been los te krijgen en begint sneller te lopen.

Ook de vrienden zijn aan het lopen en hopen Camille snel te vinden. "Camille gaat het?", vraagt Emma als ze Camille tegenkomen. Camille gaat naar de vrienden toe en geeft Caro een knuffel. "Hey wat is er?", vraagt zij aan Camille. "Daar...daar ligt...daar ligt een lijk.", zegt Camille stotterend na de knuffel. Caro en de vrienden kijken in shock. "Een wat?", vraagt Yemi bang.

"Een lijk.", fluistert Camille nu. Yemi slikt en kijkt bang. Caro, die naast Vince staat, neemt zijn hand vast en knijpt erin. "Waar ligt dat lijk?", vraagt Vince. "Uhm hallo je bent toch niet van plan om daar naartoe te gaan hè?", vraagt Yemi angstig. "Yemi als wij dat lijk daar laten liggen zijn we medeplichtig, dat besef je toch?", antwoordt Vince. Yemi kijkt hem bang aan maar geeft uiteindelijk toe.

Ze stappen met zen allen naar het lijk. Caro en Vince stappen achteraan, hun handen in elkaar geklemd. "Ik ben bang.", fluistert Caro. Vince draait zijn hoofd en kijkt haar aan. "Hey, er gaat jou niks overkomen. Dat beloof ik je.", fluistert hij terwijl hij haar hoofd vastneemt met beide handen en haar voorhoofd kust. Ook Yemi en Camille zijn bang. Emma lijkt de enige te zijn die rustig blijft. Maar stiekem vindt ze het ook wel eng. "Aaaah!", schreeuwt Yemi opeens. Iedereen kijkt hem aan.

"Sorry ik struikelde bijna over mijn eigen voeten.", fluistert hij. De vrienden stappen verder en komen even later aan bij het lijk. "Hier.", fluistert Camille terwijl ze in de richting wijst en iets verder gaat staan. Vince en Emma gaan naar het lijk en bukken zich. Caro, Yemi en Camille volgen vanop een afstand alles mee. "En?", vraagt Yemi. "Is het iemand dat we kennen?", vervolgt hij bang.

Emma en Vince kijken elkaar aan en doen hun best om niet te lachen. "Wel uhm nee het is niemand dat we kennen.", zegt Vince terwijl hij zijn best doet om niet in lachen uit te barsten. Ook Emma krijgt het moeilijk en moet wegkijken zodat de vrienden niks zouden merken. "Is er bloed ofzo?", vraagt Caro. Vince kijkt haar aan en schudt zijn hoofd. "Misschien moet je zelf komen kijken.", stelt hij voor met een glimlach. Caro twijfelt even, maar laat toch Yemi zijn arm los, en stapt in Vince zijn richting. Ze knielt naast hem neer en als ze ziet wat Emma en Vince zagen slaat ze haar hand voor haar mond. "Niet lachen.", fluistert Vince. Caro knikt en probeert zo serieus mogelijk te zijn.

"Wat is er?", vraagt Camille, als het stil blijft. "Wel uhm het is te zeggen...", begint Caro. Maar ze kan haar zin niet afmaken omdat ze in lachen uitbarst. Zowel Yemi als Camille kijken verbaasd. "Wat is er nu grappig aan een lijk?", vraagt Yemi als ook Emma en Vince beginnen te lachen. "Aan een lijk? Niks.", antwoordt Emma. "Maar dit is geen lijk.", zegt Caro lachend. Camille fronst en ook Yemi snapt er niks meer van. "Hoezo geen lijk?", vraagt hij verbaasd. Caro doet teken dat hij moet komen kijken dus Yemi laat Camille los en gaat bij de rest staan.

Als ook hij ziet wat ze bedoelen barst hij in lachen uit. "Camille dat is een pop!", lacht hij luid. "Wat?", vraagt Camille verward. Ze begrijpt er niks van. Ook zij gaat bij hun staan en ziet dat het inderdaad geen echt persoon is maar een pop. "Huh maar ik dacht dat...", begint ze aarzelend. "Drama lama.", zegt Emma terwijl ze haar hand op Camille's schouder legt. Camille rolt met haar ogen en trekt haar schouder weg. "Ik kon dat toch niet weten.", zegt ze dan. De vrienden lachen en keren op hun stappen terug.