<Zawgyi/>
ဒီေန႔က သူမ ဂ်ပန္ကုိသြားရမယ့္ေန႔ ။
အရမ္းမၾကာဘူးဆိုေတာင္ တစ္လေလာက္ေတာ့
ဂ်ပန္မွာ ေနရမယ့္ အေရးကုိ မဝံ့မရဲ ျဖစ္ေနသလို ။
အရင္က စာေရးမယ့္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ တက္ႂကြေနတယ့္ Chaeyoung က အခုေတာ့
သူမ နံေဘး ထိုင္ေနတယ့္ Jisoo ကုိ ၾကည့္ရင္း မသြားခ်င္သလိုလို ။
ကေလးဆန္လိုက္တာ ၊ သူမက
ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္လည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ။
" Young မရွိေတာ့့ ကုိယ့္ဟာကုိယ္
ဂရုစိုက္ေနာ္...အလုပ္ပဲ အရမ္းလုပ္မေနနဲ႔ "
Jisoo မ်က္နွာက အနည္းငယ္ေခ်ာင္က်
သြားတာ Chaeyoung သတိထားမိတယ္ ။ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာကုိ ထံုးစံအတိုင္း Jisoo က သူမကို မေျပာျပပါဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ကိစၥပင္ပန္းမႈေၾကာင့္ပဲ ေနမွာပါလို႔ သူမ မွတ္ယူထားတယ္ ။
Jisoo က အရမ္းကုိ
မပြင့္မလင္းရွိတယ့္ လူေလ ။
" အင္းပါ Young လည္း
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ဂရုစိုက္္ ။ soo က ဒီမွာ
ေကာင္း"မြန္" ေနေနမွာမို႔ စိတ္မပူပါနဲ႔..."
ခ်ိဳခ်ိဳသာသာစကာသံနဲ႔အတူ ၿပံဳးေနတယ့္ Jisoo ကုိ သူမ နွစ္ၿခိဳက္စြာ ျပန္ၿပံဳးျပမိတယ္ ။
ၿပီးေတာ့ သူမ စိတ္ကုိ အလိုလိုက္၍
Jisoo ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္မိသည္ ။ Jisoo
လန္႔သြားမလား အံ့ၾသသြားမလားေတာ့ သူမ မသိပါဘူး...။
တစ္လေလာက္မေတြ႕ရေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ Chaeyoung
ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္လို႔ရတယ္
မဟုတ္လား ။ Jisoo ကပါ သူမကို ျပန္
ေပြ႕ဖက္လာေတာ့ Chaeyoung ပိုၿပံဳးမိသြားတယ္ ။
ခဏအၾကာမွ နွေမ်ာစြာျဖင့္
ေပြ႕ဖက္ထားရာက ခြာရင္း
" ဟုိေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေနာ္
Soo...။ အိမ္ကုိလည္း ကားကုိဂရုစိုက္ေမာင္း
ၿပီးျပန္ေနာ္..."
" အင္းပါ Young ရဲ႕...။
Have a safe flight , Young... "
Jisoo စကားကုိ သူမႏူးႏူးညံ့ညံ့အၿပံဳးတစ္ခုနဲ႔
တံု႔ျပန္ကာ ေခါင္းညိမ့္ရင္း ထိုေနရာက
ထြက္လာခဲ့သည္ ။ အခုထိ ခနၶာကုိယ္မွာ ခ်စ္ရသူရဲ႕ ရင္ခြင္ေငြ႕ကုိ ခံစားေနရဆဲ...။
အေနာက္ကုိေတာ့ ျပန္မလွည့္ ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ ။
မဟုတ္ရင္ သူမ ကေလးဆန္ၿပီး Jisoo
ကုိ ထပ္ေျပးဖက္မိမွာ စုိးရတယ္ ။
