Melis:
-" Kızlar Yağmur depodan benden önce çıktı. " dedi bulduğumuz bir banka otururken.
Ben:
-" O zaman nerde bu kız ?"
Tuğçe:
-" Kızlar burada böyle konuşarak hiç bir sonuca ulaşamayız. Yurda gidip üstümüzü değiştirelim. Daha sonra da ümit abinin evine gidelim."
Yazar'ın ağzından
-" Kızlar geçirdikleri Kazadayı küçük sıyrıklar ile atlatmışlardı. Hiç birinde ağır yara yoktu.
Kızlar yurdun yolunu tutarken Serdar hocanın bu olanları tek başına planlayamıcağını konuşuyorlardı. Serdar hocanın kızlara göstermediği onların bilmediği kendisine yardım eden kişiler olduğunu düşünüyorlardı.
Kızlar yurdun kapısını açıp odalarına girdiler. Üstlerindeki kıyafetleri yenileriyle değiştirdikten sonra biraz dinlenmeye karar verdiler.
Aslı:
-" Kızlar Serdar pisliğinin neler yaptığını biliyoruz. Deniz'i nasıl canice öldürdüğünü biliyoruz. Bugünkü bomba olayı önceki yaptıklarını saymıyorum bile. Bu adam gerçekten çok tehlikeli. Ama biz bu adamı alt edebiliriz. O adamdan kurtulabiliriz ."
Begüm:
-" Daha önce denedik Aslı. Hala da bunu yapmaya çalışıyoruz Ama bir türlü beceremiyoruz. Kahretsin ki adam çok güçlü kaynaklara sahip ! "
Ada:
-" Kızlar yapabiliriz. Daha sıkı çalışmalıyız ."
Ada'nın cümlesinden sonra kimse ses çıkarmamıştı kimse kendinde o kadar cesareti bulamıyordu. Evet birilerinin grubun motivasyonunu yükseltmesi gerekiyordu. Her biri birbirine cesaret vermeye çalışırken kendi kurkularını büyütüyorlardı. Kendi korkuları ile yüzleşemez hale gelmişlerdi.
Kızlar çok beklemeden Ümit abinin evine doğru gitmeye başladılar. Yol sisliydi. Hava soğuktu. Ama kızlar terliyorlardı. Ümit abinin evine geldiklerinde kapıyı açan Ümit abinin kızları içeri aldı.
Ümit abinin hiç bir şeyden haberi yoktu. Kızlar olanları ona anlatmak konusunda biraz korkuluydular. Sonuçta Ümit abi onlara benim haberim olmadan bir işe kalkışmayın demişti. Ama kızlar onu dinlememişti. Ve sonuçları gayet de kötüydü.
Bu bölüm bu kadardı by.
