Bölüm 63: Sonsuza Dek Arkadaş

184 10 0
                                    


Hep beraber içeri geçmiştik, annem konuşmasının ardından derin bir nefes alıp vermişti. Hepimize göz gezdirdikten sonra konuşmaya başladı.

Amaris:

-artık yeni bir dönem başlıyor. Sorumluluklarınız bu dakikadan sonra çok artacak.

Melina:

-farkındayız anne, ama altından kalkabiliriz biliyorsun. Biz çok şey başardık ve başarmaya devam edeceğiz. Dördümüzün bir araya geldiğinde aşamayacağı bir şey yok.

yamaç:

-melina haklı anne. Biz böyleyken üstesinden gelemeyeceğimiz tek bir sorun bile yok.

amaris:

-sizlere çok güveniyorum.

Anneme bakıp gülümsemiştik. O da bize gülümsedi ardından yanımızdan ayrılarak odasına çekildi.

Yamaç:

-son rahat günlerimiz için bu akşam dışarı çıkmaya ne dersiniz.

Melina:

-olabilir aslında uzun zamandır kafa dağıtmadık.

Selina:

-hepimizin ihtiyacı var.

alaz:

-o zaman akşam sizi almaya geliriz. Hazırlanmaya gidelim.

Alazla abime tamam dedikten sonra selinayla odalarımıza çekilmiştik. Özenli bir biçimde hazırlanmaya başlamıştım. Kırmızı saten bir kısa elbise giyip altına bağlamalı topuklu ayakkabıları geçirmiştim. Üzerine omuzlarımı örtecek kürk gibi bir şal geçirdikten sonra saçlarımı dalgalandırmış güzel de bir makyaj yapmıştım. Kraliyet ailesinde olduğumuz için üzerimizde bizi temsil edecek bir şey taşımak zorundaydık bu genelde bir taç olurdu. Bu sefer ne taksam diye düşünürken selina odaya girmişti. O da gerçekten çok güzel olmuştu. Toz pembe bir saten midi elbise giymiş altına da toz pembe topuklu ayakkabı giymişti. Omzuna attığı şal krem rengiydi saçlarını aşağıdan toplamış kafasına da ufak bir taç takmıştı. Bileklerinde pembe taşlı bileklikler vardı ve parmağında abimin onun için getirttiği yüzük duruyordu. Elinde ise pembe küçük bir çanta tutuyordu.

Melina:

-harika gözüküyorsun...

Selina:

-sende mükemmelsin melina ama bir şeyler eksik gibi.

Melina:

-ah evet takılarım selina. Neler takacağıma karar veremedim.

Selina:

-o işi bana bırak mel.

Selina yavaşça takıların durduğu dolaba yönelmişti. Hepsi değerli taşlardan oluşuyordu ve özel tasarımdı yani eşsizdi. Selina kafama kırmızı taşlı bir toka geçirdi bu prensesliğin sembolü olacaktı. Parmağıma alazın bana aldığı yüzüğü taktı. Bileklerime de kırmızı taşlı bilekliklerden geçirdikten sonra boynuma göz atmıştı. Ama orası her zaman doluydu. Alazın bana doğum günümde aldığı kolyeyi çıkarmak aklımın ucundan dahi geçmezdi.

selina:

-bence harika oldun. Şu kırmızı çantayı da al. Ve mükemmel.

Melina:

-selina..

Selina:

-efendim mel.

melina:

-gelsene biraz.

Selinayı elinden tutup yatağa oturtmuştum. Elini sıkıca tutup.

Melina:

-sen benim bu evrendeki ilk ailemsin selina. Araya ne girerse girsin hep de öyle kalacaksın. İlk günümüzden bugüne kadar hayatımızda neler değişti şu an geldiğimiz şu hale bak. İkimizde prenses olduk. Birbirimizi asla bırakmayalım selina. İlk günkü arkadaşlığımızdan hiçbir şey kaybetmeyelim. Seni çok seviyorum...

Selina:

-melina... seninle tanıştığım gün hayatımda senden daha iyi bir dostum olmayacağını anlamıştım. Sen benden uzak durmaya çalışsan da ben çabaladım. Çok zorlu yollardan geçtik. Çok acılar çektik. Sarsıldık kırıldık yıprandık ama mutlu olmayı hakettik. Artık mutlu olma zamanı melina. Acılarımızı dindirme zamanı. Yeni hayatlar kurma ama bu arkadaşlığı asla sarsmama zamanı.

Selinaya sakince gülümsemiştim. Gözümden akan bir damla yaş yere düştüğünde selina aniden ayağa fırlamıştı.

Selina:

-ağlamak yok melina, onlar eskide kaldı. Makyajın bozulacak. Hadi gidelim ve kalpleri bizim için atan iki beyi bekletmeyelim.

Selinanın dediğine gülmüştüm. Yavaşça odadan çıktık ve aşağıya indik. Kapının girişinde abim ve almaz takıl elbise giymiş bir halde bizi bekliyorlardı. Alaz takım elbisesi siyah olduğu için mendilinin rengini kırmızı seçmişti. Abim ise mavi. Abimin aynı zamanda yakasında krallığa dair bir yaka iğnesi bulunuyordu. Taç takmak bu şıklığın üstüne yaraşmazdı.

İkimizde aşık olduğumuz kişilerin yanına yaklaştık ve ellerini sıkıca tuttuk. Bu anların gelmiş olması evrene bedeldi. Yavaşça saraydan çıktık ve iki ayrı araca binip saraydan uzaklaştık.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

kısa bir bölüm oldu, ama bunu güzel bir olayın başlangıcı sayalım...

iyi okumalar<3

-melina..

Ateş Krallığı Ve Son KoruyucularHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin