El sallayıp arabadan indiğimde bahçenin önünde gule eglene sohbet Eden o adam ve annemi girmem bir oldu.az önce kizi ne haldeydi bilse ne yapardı acaba?
Ne olduğunu sorardı sonra büyük ihtimal sohbete devam ederdi
Diyen ic sesimehak verdim o yüzden görünmeden odama geçmek için sanki yokmuşum gibi hiç birsey demeden bahçeden eve doğru yürümeye başladım.
Ama yinede o bir kaşık suda boğmak istediğim ama gücümün yetmeyeceğini bildiğim adam bana seslendi
"Hos geldin Kızım nereye böyle hayırsız selamsız"bakislari üzerimde hissetmeme onlara taraf döndüm
Ben şimdi sana bir hayır isleyecegim...
"Odama" dedim sıcaktan mahrum bir sesle artık konuşmak istemediğimi ne kadar anlarsa..
"Gel sende otur biraz sohbet edelim"
Şeytan diyor git o kel kafasına yapıştır bir tane zaten güneşte parlıyor ışığı gözümüze yansıyor sinir oldum valla
"Yok efendim teşekkür ederim belki daha sonra" diyerek gecistirdim ve odama doğru adımlarına başladım evet bakalım gidip su adam ve oğlunu biraz araştıralım
Odama geldiğimde vakit kaybetmeden üstümü değiştirip yatağa oturdum bilgisayari kucağıma alıp dahiyane planıma başladım
...
"Ya hadi ama!" Çıldırmak üzereyim yemin ederim nasıl bir konumdalarsa öz geçmişlerine kadar değiştirmiş adamlar neymiş yazilimci bilmem ne normal şirket sahibi düzgün iş adamı sen bunu benim biryerlerime anlat
Kapımın tıklanmasiyla bakışlarımı o tarafa çevirdim gelen kişiyi gormemle sinirlerim yine tavan yaptı
"Ne işin var senin burda"
"Sinirliyiz hayırdır birseymi oldu?"
"Seni ilgilendirmeyen konulara burnunu sokmamayı öğrenmelisin"yuzune geniş bir gülümseme yayıldı
"Öğret ozaman kardeşim"off! Nerde bir mal varsa beni bulsundu zaten
"Kardeşim git şimdi akşam akşam"
"Bu kadar çabuk kabullenmen güzel sabir çektim konuşurken sinirlenmemek adına sakinleşmeyi bekledim
"Bak batur senle muhatap olmak bile sinirlerimi bozuyor beni daha fazla sinirlendirmeden git"dedigimi ikiletmeden ayağa kalkıp kapıya yönelince şaşırdım doğrusu ben biraz saçmalar sanıyordum
Araştırma işini şimdilik erteleyip kitapligimin önüne geldim uzun zaman önce aldığım ama derslerden ve babamdan dolayı okuyamadığım birsuru kitap vardı birini alıp tekrar yatağımın üstüne geçtim.komodinimin üstünden kulaklığımı alıp taktım ve müzikle beraber kitabımın ilk satırlarıni okumaya başladım
Telefonumun çalmasıyla kendime geldim
Saate bakmamla beklediğim eyle karşılaştım yine kendimi kitaba kaptırıp tam 3 saat kitap okumuştum kitap neredeyse bitmeye gelmişti ama benim yeni haberim oluyordu.saat 22.58 olmustu
Arayan kişiye baktığımda yine bir şok geçirdim arayan kişi annemdi yok artık cidden mi aynı evdeykende bi kalkıp gelme zahmetinde bulun bi zahmet.
Sabir çekerek ayağa kalktim ve yavaş adımlarla aşağı kata salona inmeye başladım.
Annem gercekten degisiyordu..
Ne diyecekti acaba yemeğe gelmi? Benden önce yemislerdi oysa annem ben gelmeden ağzına lokma sürmezdi
Aşağı inmemle annemin sesini duydum
"Neden açmıyorki acaba başına birseymi geldi?"
Ne?
Cidden benim dışarıda olduğumu düşünmüyor degilmi kızının evde olduğundan haberi var degilmi?Bu kadarda değildi bu karıda fazlaydı neredeyse o adamla uğraşmaktan daha benim odamda olduğumu bilmiyordu.
Gerçekten yazikti
