Sohbetin ortasında artık konuşmaya üşeniyordum.
Mike panikle bir şey söyledi ve ayağa kalktı.
M- Ah olamaz dışarı çıkmam gerekiyordu!
W- Ne oldu?
M- Üzgünüm şu an açıklayacak vaktim yok hemen gitmeliyim seni seviyorum!
diyip öptü ve koşarak dışarı çıktı.
Biraz şaşırmıştım ama çok takmadım. Kitabıma devam etmeye karar verdim.
Sonunda bitmişti ve çok güzeldi.
Mike henüz gelmemişti. Ona bir sürpriz yapmak istedim ve mutfağa gittim.
Birkaç küçük çikolata alıp bir pakete koydum.
Pakette küçük kalp desenleri vardı.
Birden aklıma geldi.
W- Bir dakika! Nerede olduğunu bilmiyorumki.
Bu saatte gidebileceği yerleri düşündüm. Akşam çok dışarı çıkmazdı bu yüzden tahmin etmem kolay oldu.
W- Belki markete gitmiştir ama neden aceleyle çıktıki? Belki o da bana sürpriz yapacaktır!
Bu düşünceyle anahtarı alıp evden çıktım. Yağmur yağmıyordu ama her an yağabilirdi bu yüzden yanıma şemsiye almıştım.
Kısa bir yürüyüşten sonra Mike'la her zaman gittiğimiz markete vardım. Fakat orada değildi, içeri girdim.
W- Burda yoksa nerde olabilir?
Biraz endişelenmiştim açıkçası. Aramaya karar verdim.
25-30 saniye kadar sonra açtı.
MyBabe💕
Efendim Wi- kediciğim?
Will~
Seni merak ettim de, uzun süre eve gelmedin. Ben de seni bulmak için markete geldim, bu saatte tek gittiğin yer burası olurdu.
Birkaç saniye bekledikten sonra cevap verdi.
MyBabe💕
Üzgünüm Will, seni öylece bırakıp gittim ama önemli bir işim olduğunu hatırladım.
Will~
Peki sorun değil, ama olabildiğince erken gelmeye çalış lütfen seni merak ediyorum.
MyBabe💕
Tamam bi tanem hoşçakal.
Will~
Görüşürüz.
Telefonu kapadıktan sonra düşünmeye başladım. Bu kadar önemli ne işi olabilirdiki?
W- Hadi ama kötü düşünme Will, belki de gerçekten önemli bir şeydir. Beni normal şartlarda böyle bırakıp gitmez.
Eve doğru yürümeye başladım, hafiften yağmur başlamıştı. Şemsiyeyi açtım ve hızlandım.
Neyseki eve gelmiştim ve çok ıslanmamıştım. Ama yine de ılık bir duş aldım.
Mike'ı bekliyordum, hala gelmemişti. Çok korkuyordum, ya başına bir şey geldiyse?
Mesaj attım fakat gitmemişti. Belki şarjı bitmiştir diye kendimi rahatlatmaya çalışıyordum ama hiç sanmıyordum.
Artık hem korkmaya hem de şüphelenmeye başlamıştım. Böyle bir şey ilk kez oluyordu.
Yarım saat sonra kapı çaldı ve koşarak açmaya gittim. Karşımda sırılsıklam olmuş Mike'ı gördüm. Islanacağımı umursamadan sarıldım fakat hafifçe geri itti.
M- Hasta olabilirsin.
dedi kısık bir sesle ve ardından hapşırdı.
W- Sanırım sen çoktan olmuşsun.
İçeri geçtik ve konuşmaya başladık.
W- Seni çok merak ettim! Neden gittin? Uzun süre dönmeyince beni artık sevmediğini sandım.
M- Seni ömrümün sonuna kadar seveceğim.
Zorla gülmeye çalışırken yanağındaki ruj izini gördüm.
W- B-bence sevmeyeceksin. Nereden bilebilirsinki?
Gözüm dolmuştu kendimi tutmaya çalışıyordum. Dayanamadığım için odama çıkıp ağlamaya başladım.
W- APTAL WILL! NASIL GÜVENDİN ONA? ÇOK APTALIM ÇOK APTALIM!
O gece durmadan ağladım.
