*14 Kasım 2023 güncellemesi*
İlerleyen bölümlerde yorumlarda birçok spoi ile karşılaşabilirsiniz. Her ne kadar uyarı geçsem, o yorumları silsem de maalesef devam edenler var. Bu nedenle özellikle kritik sahnelerde yorumlara bakmamanızı öneriyorum. G...
Ne kadar çok etkileşim gelirse o kadar hızlı bölüm gelecektir bu nedenle lütfen düşüncelerinizi yorumlara yazmayı ve oy vermeyi unutmayın.
❤️🔥
Duyuyor musun? Ruhlar sesleniyor sana. Sen o çığlıkları tanıyorsun. Kendi melodine yabancı olamazsın.
Dinle! Bunlar senin ezgilerin.
Avuç içlerin yara. Kalbin yara. Sen yarasın.
Kan kokuyor ruhun. Adaletsiz dünya, nefret en büyük sırdaşın.
Bazı yaralar hala açık. Acılar tekerrür ediyor. Buna izin verme. Onları avuç içlerindeki yaralarla boğ. Yapılanlar acımasız. Zaman acımasız. Kendini yeniden bul.
Sen, yoldaşım. Hala seninleyim. Senden gitmedim, seni bekliyorum.
Bazı günahlar ancak daha derin günahlarla örtünür. Gözlerini aç! Dudakların mühürlü. Sevgi kalbini yanıltıyor. Sen bu değilsin! Maviye hapsoldun, sen siyahsın.
Ait olmadığın bir sevgiye misafirlik yapamaz yüreğin.
Sen karanlığa aitsin. Karanlık bizim evimiz.
Zaman daralıyor, artık evine dön.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9 Şubat 10.38
Yataktan nefes nefese doğruldum. Ellerim boğazıma giderken tırnaklarım istemsizce tenime batmaya başlamıştı. Zihnimde duyduğum o sesler... Tanımadığım bir kadına aitti. Benimle konuşuyordu. Daha doğrusu bu bir çağrı gibiydi. Söylediği şeylerden çok günaha davetkar ses tonu ilgimi çekmişti. Beni çağırıyordu.
Nefesimi düzene soktuğumda etrafıma baktım. Odamdaydım. Yine bir sanrıda değildim değil mi? İlk avuçlarıma baktım. Sargılar yerindeydi. Saçlarıma baktım, son halleri gibi uzun değillerdi. En son gözlerime bakmak üzere hızlı bir şekilde aynanın karşısına geçtim.
Gözlerim siyah değildi. Kendi rengine, mavilerine dönmüşlerdi.
Rahat bir nefes verdiğimde gözlerim yatağın hemen yanındaki komodinin üzerinde duran bilgisayarımı buldu. Yatağa doğru giderek bilgisayarı elime aldım ve açarak tarihe baktım.
9 Şubat 2020
Şok içinde gözlerim büyürken ekranı yavaşça indirdim. Tarihe en son baktığımda 5 şubattı. O gece ölülerin olduğu yere gitmiştim ve aradan üç gün mü geçmişti? Koskoca üç gün... Şu an dördüncü günde evimde uyanmıştım. Beni buraya Nare'nin yani Yakira'nın getirdiğini biliyordum. Fakat o bunu bildiğimi bilmiyor olmalıydı.
