“Hoy, Sereia,” mahinang tawag sa akin ni Blessy.
Hinarap ko siya.
“Bakit?”
“Gusto ka raw kausapin ni Stanley mamaya after class,” inform niya sabay tingin sa bandang likuran kung saan nakaupo si Stanley.
Napatingin din ako roon at nakita kong nasa akin ang atensiyon ni Stanley. Mabilis akong umiwas ng tingin at muling hinarap si Blessy.
“Hayaan mo siya. Busy ako,” I plainly replied.
Ipinagpatuloy ko ang pagsusulat sa aking notebook at itinuon na lamang ang atensiyon kay Miss Iana na nagtuturo ngayon sa harapan. Sandali pa siyang tumigil sa pagsasalita at binigyan kami ni Blessy ng warning look. Akala ko ay pagagalitan na naman niya ako pero maya- maya lang ay muli siyang bumalik sa kaniyang discussion.
Pagkatapos ng klase ay kaagad kong ipinasok ang mga gamit ko sa loob ng aking bag at isinukbit ito sa aking balikat. Namataan kong mabilis ring tumayo si Stanley sa kaniyang upuan kung kaya’t sumibat na ako pababa ng engineering building bago pa niya ako maabutan.
Nanririndi ako sa pagmumukha niya. Kaya mas mabuti ring nakipagpalit ako ng pwesto noong nakaraan dahil baka hindi ako makapagtimpi at anytime ay masapak ko siya.
But after all of my avoidance, he kept on being persistent.
Bago pa man ako tuluyang makababa sa pinakahuling baitang ng hagdan ay bigla na lamang siyang lumitaw sa harapan ko.
Nag- elevator pala ang hayop!
Inirapan ko siya. Nagpatuloy ako sa paglalakad para lampasan siya pero mabilis niyang nahatak ang aking braso.
“Let go of me, Stanley! Ano ba?” Mahina ngunit may diin kong utos.
“Look where you were walking, Sereia. Muntik ka na nilang mabangga,” he replied, whispering on my left ear with full tension.
As if I care?!
Maliksi akong kumilos at kayang- kaya kong iwasan ang mga estudyanteng naghahabulan patungo sa direksiyon ko kahit na hindi niya ako iniwas!
Napansin ko na hatak atensiyon na naman kaming dalawa kung kaya’t inutusan ko siyang sundan ako. Padarag kong inalis ang pagkakahawak niya sa aking braso. Nagtungo ako sa bandang likod at tagong parte ng engineering building. Sinigurado ko na walang makaririnig sa pag- uusap namin.
“Ano bang problema mo ha? Wala ka bang ibang hobby kung hindi ang guluhin ako?!” Naiinis kong sigaw sa kaniya.
His lips moved. He’s trying to say something but then decided to stop.
“Look, Sereia, I’m sorry. Hindi ko naman intensiyon na guluhin ka. It’s just tha—”
“No!”
I cutted him off.
“I don't need your explanation, Stanley. I don’t want to talk to you, okay?” I bursted out.
He was stunned. He was like a statue standing in front of me, staring at me, as if pleading to my soul.
“Do you hate me that much? Bakit, Sereia? Could you at least tell me the reason?”
His voice was too soft. It was like a fiber touching my heart. But, unfortunately, it can’t even budge the tip of it. My heart was stoned and it was sealed already to his words and actions. And whether he believe me or not, I am doing this for the both of us.
“There is no reason, Stanley. I just don’t want to talk to you anymore. So, please, please . . . just . . . just leave me alone.”
If pleading him means making him stop, then, I would gladly lower the peak of my pride for this.
YOU ARE READING
Entangled With You
RandomCentury of years ago, the war between angels and demons had arisen. In a majestic palace of Heavenly Realm, Cyfrin, the Goddess of Love was entrusted by the Supreme Creator to protect the Kardia Temple where the Red Strings of Fate was located. Duri...
