පලිගැනීම

584 121 87
                                    

රෑ එකොළහ පහු වෙලත් තාමත් හ්‍යොං ඇවිත් නැති එක ගැන හිත හිත හිටපු මං එක පාර ගැස්සුනේ ජනේලෙ ලඟ කාගෙම හරි හෙවනැල්ලක් එහෙ මෙහෙ වෙනවා දැනුන නිසා..

බැල්කනි එකේ බැම්මෙ ඉදන් ඇතුලට පැන්න ඒ කෙනා ටිකක් වෙලා යනකල්ම කිසි සද්දයක් නොකර එහෙමම හිටියා.. කවුද කියලා අහගන්නවත් හයියක් නැතිකමට මං ඩුවට් එක අස්සටම රිංගගෙන වෙව්ලන ඇඟිලිතුඩු වලින් ඇස් වහගත්තා..

ආපු කෙනා කවුරු උනත් දොරේ එල්ලිලා තට්ටු කරන්න ගත්තෙ මාව බයටම ගල් ගැහිලා යද්දි.. හොරෙක්නම් දොරට තට්ටු කර කර එයිද.. එදා හ්‍යොංවයි මාවයි මරන්න හදපු මිනිස්සුන්ව පවා මට මැවි මැවී පෙනුනා.. මං තව තවත් ඩුවට් එක අස්සටම ගුලි ගැහුනා.

"මැණික..හ්... මගෙ පණ..."

දෙයියනේ ඒ එයා... ඒත් මට නැගිටලා බැල්කනි දොර ලඟට යාගන්න බෑ හිතුනා.. ඉතිං කිසි සද්දයක් නැතුවම විනාඩි ගානක්ම ඔහේ ගෙව්නා.. එයා බැල්කනි එකේ බිම ඉදගෙන දොරට ඔලුව ගහගෙන ඉන්නවා යන්තමට චායාවක් වගේ පේද්දි මං ඇදේ දිගාවීගෙනම ඒ දිහාවට කඳුළු උතුරන ඇස් තියාගෙන බලන් උන්නා..

"සොයා යන්නේ එළිය අඳුරක
කියා දෙන්නේ රහස දිවියක
සිනාසෙන්නේ සොවින් හිත යට
නොයා ඉන්නේ නුඹව අතහැර

රත්තරනේ නුඹ මගේ පණ නිසා...
සිත් අරණේ නුඹට ඉඩ වැඩි නිසා...

තව ටික දවසයි ඇත්තේ
නුඹ හැර යන්නට සිත් සේ
නුඹයි මගේ හිත මත්තේ
මටත් හොරා හිත පත්ලේ

දරාගන්නේ රහස අඳුරක
සිතා උන්නේ තනිව හිත යට
රසය දුන්නේ ඔබය දිවියට
සිතේ ඉන්නේ ඔබය පහසට

රත්තරනේ නුඹ මගේ පණ නිසා...
සිත් අරණේ නුඹට ඉඩ වැඩි නිසා..."


චුට්ටකින් ඇහෙන්න ගත්තු හ්‍යොංගෙ වේදනාබර කටහඬට අනේ මාව එහෙමම ගල් ගැහුනා.. වචනයක් ගානෙම ඕනෙවටත් වඩා පපුව රිද්දගෙන ඉකි ගගහා අඬලම හුස්මක් ඇද ගන්න පවා බැරිවෙද්දි කොට්ටෙ වතුරෙන් පොඟවපු ගානට තෙමිලා තිබුනා...

Love Me Like You Do || Complete || ✅Where stories live. Discover now