නුඹ තරම් ✔️

හයවන පිටුව

පිවිතුරු පෙමකට
හිමිකම් කියූ
ඇය තරම්..🍂🥀🍃

ඒක පාර්ශ්වික ආදරය කියන්නේ මහ ලොකු වේදනාවකට උපත දෙන ගිනි උල්පතක්. ඒ උල්පතට වැටුණොත් ආය කවදාවත්ම ගොඩට එන්න ගොඩක් අමාරු වෙනවා. කවදාවත්ම නොවිඳපු වේදනාවක් නිසා තමන්ගෙ ජීවිතේ නැති කරගන්න තරම් දුකක් දැනෙන එක නතර කරන්න බෑ. කොහොමටවත් බෑ.

හනා හිටියෙ හන් ගඟේ තියෙන සන්සුන් බව බලාගෙන කල්පනා කරන ගමන්. දැන් ටිකකට කලින් වුණු සිද්ධිය නිසා හනා ගොඩක් කලබල වුණා.

තමන් අන් සිතක ලියවුනු පෙම් කවියකට හිමිකම් කියනවා හනා දැනගත්තේ ඒ සිද්ධිය නිසා. අමුත්තක් දැනුණත් ඒ හැඟීම අත ඇරලා දැම්මත් අද ඒ කෙනා එයා වෙනුවෙන්, එයාගෙ ආදරය වෙනුවෙන් ඒ හැඟීම හනා ඉස්සරහා කිව්ව. ඒත් ඒකෙන් වුණේ හනා තවත් ලොකු අමාරුවක පැටළුණු එක.

ලොකු හුස්මක් ගත්ත හනා තීරණයක් ගත්තා. ඒත් ඒ තීරණය නිසා දෙන්නෙක්ට දුක් විඳින්න වෙනවා කියලා හනා දැනගෙන හිටියෙ නෑ. එයා දැනගෙන හිටියෙ ඒකෙන් දුක් විඳින්නේ එයා විතරයි කියල.

එතනින් යන්න කියල හනා පිටිපස්සට අඩියක් තිබ්බත් ඒ අඩිය ආපහු ගත්තෙ ගැහෙන හදවත එක්කමයි.

" ජන්කුක්..... "

ජන්කුක් ඇවිත් හිටියා. එයා වෙනුවෙන්. එයාගෙ ආදරේ වෙනුවෙන් හනාගේ පිහිට පතන්න. මොකද හැම ආදරවන්තයෙකුට ම ඕනේ තමන්ගෙ ආදරේත් එක්ක ඉන්න විතරයි. බොරුවක් එක්ක ජීවත් වෙන්න ජන්කුක් ට කිසි ඕනා කමක් නෑ.

ජන්කුක් හනා ගෙ එහාපැත්තෙන් ඇවිත් හිටගත්තා. හනාත් හන් ගඟට මුහුණලා හිටගත්තාත් කෙල්ල හිතාගත්තා අදම මේ ප්‍රශ්නෙන් ගැලවෙන්න ඕනේ කියල.

දෙන්නම ඉස්සරහ බලාගෙන හිටගෙන හිටියා මිසක් කතා කළේ නෑ. හනාට කතා කරන්න ඕනේ වුණත් එයාට කතා කරන්න මුකුත් තිබුණෙ නෑ. ඉතිං හනා තීරණය කලා එයා කතා කළොත් මිසක් කතා කරන්නේ නැතුව ඉන්න. ඒත් ජන්කුක් ට හනා එක්ක කතා කරන්න ඕනේ වුණා. ගොඩක් දේවල්. එයා කැමති විදිහට.

" ඉරට පුළුවන්ද ඕනම කෙනෙක්ට ආදරය කරන්න ? "

හනා ඒකට එක පාරටම උත්තර දෙන්න ගියේ නෑ. එයා උත්තරය දෙන්න කලින් කල්පනා කරේ ප්‍රශ්නයේ යටි අරමුණ මොකද්ද කියල.