'Noa wakker worden!' Roept haar vader van uit de badkamer. 'Oohw...' kreunt Noa zacht en kijkt met haar slaperige uit drukking op haar gezicht in de spiegel en schrikt. 'Woow... mn haar... het ziet er niet uit!' Ze begind te lachen. 'Ik ga ff douchen' zegt Noa als ze haar vader in de deur opening ziet staan. 'Ja is goed...' antwoord haar vader traag van begrip en loopt moe terug naar zijn kamer. Noa kijkt hem met een arrogant gezicht en getuite lippen na. Ze zucht diep. Ze kijkt naar haar gezicht in de spiegel, en ze ziet een traan... heel langzaam rold hij over haar wang op weg naar haar lippen... ze glimlacht naar haar zelf. 'Noa je bent mooi' fluisterd ze.
Laat je niet gek maken, die vent is gewoon verliefd!'Hoi John, met mij!' Zegt rechercheur Tom Kroon door de telefoon. 'Hoi, heb je nieuws?' Antwoord zijn partner John Hogeven. 'Ja, nieuwe moord, meisje van ongeveer 15, lijkt op zelfmoord in een bak kuip.' 'Oke, thuis?' 'Nee in de Venker Hotel in emmen, zie je over een uurtje daar!' 'Oke!'
'Hey' roepen Emke en Suzan tegelijk. 'Hoii' antwoord Noa vrolijk. 'Iets leuks gedaan dit weekend?' 'Nehh...' antwoord Emke. 'Jij?' 'Niet veel bijzonders alleen ik heb...' 'Suzan! Zet die muziek zachter ik kan Noa niet vestaan!' Schreeuwd Emke boven de keiharde hardcore uit dat van het kleine mobieltje van Suzan blijkt te komen. 'Oke, doe maar kallum! Als jullie dan een beetje sneller door gaan fietsen!' 'Ja, ja...' antwoord Emke geïrriteerd.
'Foeii! Die lucht!' Tom knijpt snel zijn neus dicht. 'Ach stel je niet zo aan watje!' Zegt John plagend terug. Janet de lijk schouwer wenkt naar John en Tom dat ze moeten komen. 'En?' Vraagt Tom. 'Ze heeft zak over haar hoofd met een elastiek erom, lijkt op zelfmoord, ongeveer 15, maar heeft geen pasjes bij haar, dus wie ze is weet niemand' 'Hoelang is ze al dood?' 'Doordat ze in het water ligt is dat moeilijk te zeggen, ongeveer sinds vannacht, haar huid is goed doorweekt.' 'De fotograaf kan hier elk moment zijn' zegt Tom die intussentijd Hans de fotograaf van het team heeft op gebeld.
'Noa? Weet jij misschien het antwoord?' Vraagt meneer Konink. 'Huh sorry wat?' 'Als je dit niet snapt moet je even gaan opletten en niet met je buurvrouw gaan kletsen!' Meneer Konink kijkt Noa streng aan. Emke grinnikt. Noa kijkt Emke dankbaar terug. 'Oke jongens, jullie mogen jullie boeken opbergen, er zijn nog een paar dingen die ik als mentor nog even wil bespreken.'