Sen 9.sınıfsın,sen çömezsin,sen küçüksün.Bu lafları duymaktan sıkılmıştı. Kendi de biliyordu. Kimsenin söylemesine gerek yoktu. Aşık olmuştu. Daha çok küçüktü. Evet,küçüktü. Hem de kendinden çok büyük birini sevecek kadar küçüktü.Arkadaşları bu iş olmaz diyordu ama o hep bi umutla sabah kalkıp okula gidiyordu. Umudunu kaybetmemişti.O sevgiyi aşkı en iyisinden hak ediyordu .Güneşin altında o sarı saçlarının sallanışı, o gök mavisi gözlü Barın'ı mesh etmişti. Her ne kadar çok o kızdan hoşlandıysa da küçük olduğu için onu reddetmişti.Evet, Barın aşık olmuştu ama okuldaki havası aşkından daha önemliydi.Aşk bazen susup sevdiğinin başkasıyla olan mutluluğunu izlemektir.Beylem tam da böyle yapıyordu. Aşkı için susuyor, sadece onu izliyordu.Barın ise okuldaki bütün kızlarla konuşuyordu. Şımarık,haylaz biriydi.Okuldaki bütün kızlar nerdeyse Barın'dan hoşlanıyordu ama aralarında biri vardı. Gerçekten seven biri. O Beylem'di. Aşkı için okuldaki bütün kızlarla savaşan Beylem... Ne güzel de susup Barın'ı dinliyor ama artık susup sadece Barın'ı dinlemek istemiyordu. Aşkını da dinlemek istiyordu. Cesareti gelmişti. Aşkını itiraf edecekti. Evet o gün geldi. Beylem sabah saat 6' da kalkıp kahvaltısını yapıp okul formasını giyip servise binmişti. Heyecanlıydı. Karşısına geçip "Sana aşığım,seni seviyorum." diyecekti.Nihayet okula gelmişti. O sarı ve uzun saçlarını topladı ve kendine çeki düzen verdi. Barın'ın karşısına çıktı.
"Şeyyy.... Barın bi bakar mısın?"
"Evet. Sen kimsin?"
"Ben 9. Sınıflardan. Barın sana bi şey söylemek istiyorum."
"Ya kusura bakma. Başka zaman söylesen? Arkadaşlar çağırıyorda.. Hadi görüşürüz."
Beylem orda kalakalmıştı tek başına .Barın o kadar bencilki; küçük bir kızın kalbinden geçenleri , onun o küçük kalbine kendi gibi büyük birisinin sığdığını anlayamazdı.Beylem artık Barın'a aşkını başka bi şekilde itiraf edecekti.Evet okulun bahçesine geçip kimseyi takmadan kocaman bir yazıyla "SENİ SEVİYORUM BARIN" yazdı.Daha sonra da "Barın!" diye bağırdı ve Barın okulun penceresine çıktı. Yazıyı gördü. Hemen Beylemin yanına giderek "Sen ne yapıyorsun küçücük başınla" dedi.
"Aşkımı itiraf ediyorum. Barın ben sana aşık oldum seni seviyorum..." Barın bu güzel cümleleri takmadan oracıka kayboldu.Bencil Barın nasılda Beylemin sevgisini yok saydı ?
