တပည့်တွေပေးတဲ့လိပ်စာအတိုင်းမောင်းသွားလိုက်ကာအိမ်ရှေ့ကိုရောက်တော့ဘရိတ်ကိုဖိနင်းပြီးကားပေါ်ကဆင်းကာအိမ်တံခါးဆီဦးတည်သွားလိုက်သည်။
လူကြီးသည်အလျင်လိုနေခဲ့သည်။
တံခါးကိုထုကာ...
ဂျီမင်:Jeon Jung Kook! Jeon Jung Kook!! တံခါးဖွင့်စမ်း!!
တုံ့ပြန်သံမလာတာကြောင့် လူကြီးတံခါးကိုခြေထောက်နဲ့အရှိန်ပြင်းပြင်းကန်ကာဖွင့်လိုက်သည်။တံခါးပွင့်သွားတဲ့အခါအိမ်ထဲကိုဆက်လက်ဝင်သွားခုြ့တော့မြင်ရတဲ့လှေကားပေါ်ကပြေးဆင်းလာတဲ့All blackနဲ့ညီတော်မောင်Jkနဲ့ မီးခိုရောင်လေးဝတ်ဆင်ထားတဲ့ အသည်းကျော်လေး ထယ်ထယ်။
လူကြီးကိုမြင်တော့ ထယ်က အားကိုးတဲ့အသံလေးနဲ့
ထယ်:လူကြီး...
ဂျီမင်:ထယ်လေး...
လူကြီးက ထယ်လေးနားကို လာမဲ့လုပ်တော့ Jkက လက်နဲ့တားလိုက်တယ်။
Jk:hyung! ဘာလာလုပ်တာလဲ!
လူကြီးက စူးရဲတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ Jkကိုကြည့်လာပြီး Jkရဲ့ ကော်လံစကိုဆွဲလိုက်ကာ..
ဂျီမင်:ဂျောင်ကု!! မင်း ဘာလုပ်တာလဲကွ! ဟမ်! မင်း ဘာလုပ်တာလဲ!!
Jk:ဘာလုပ်လို့လဲ Hyung...ကျတော် ဘာမှ မလုပ်ရသေးဘူး... hyungကို ကျတော် အသိပေးထားပြီးသားပဲဟာ...ကျတော် ထယ်လေးကို ချစ်နေတယ်ဆိုတာ!
ဂျီမင်:အသိပေးထားတာ ငါ့ကိုလေ ထယ့်ကိုမှ မဟုတ်တာ...ချစ်ရင် ချစ်တယ် ဖွင့်ပြောလေကွာ ခုလို လုပ်စရာမှမလိုတာ!
Jk:hyung.. ခုရော ကျတော်က ဘာလုပ်နေလို့လဲ ထယ့်ကို ဖွင့်ပြောဖို့ ဒီကိုခေါ်လာတာပါ...
Jk:ဒီအိမ်က ကျတော်နဲ့ ထယ်လက်ထပ်ပြီးရင်နေဖို့လုပ်ထားတာ...အ့အကြောင်း ထယ့်ကိုပြောပြမလို့ပါ...တခြား ရည်ရွယ်ချက်မျိုး မရှိပါဘူး!
ထယ်:ဟုတ်တယ် လူကြီး Jk hyungက ထယ့်ကို ဖွင့်ပြောနေတာပါ...
လူကြီး ဆွဲထားတဲ့ Jk အင်္ကျီကော်လံက လက်တွေကို ဖြည်ချလိုက်သည်။
လူကြီးတစ်ပူလျော့သွားပေမဲ့ Jkကို ထယ်လေးဘယ်လိုတုံ့ပြန်မလဲဆိုတဲ့ အတွေးတို့ကဝင်လာပြန်ပါသည်။
YOU ARE READING
သင့်💞
Fanfictionထယ့် နှလုံးသားအစုံလိုက်နဲ့ ရင်းပြီး ဖန်တီးခဲ့တဲ့ သိပ်သွေးအေးတဲ့ လူသား.....💓💔