ÇETREFİL / GxG

36- B&A VEE.?

...

Selaam :)

Yine ve yeniden hatırlatma;
BENİM BIR HAYATIM VAR...
vee
BÖLÜM SAATİ KONUSUNDA EN BAŞINDA DENGESİZ OLACAĞINI SÖYLEMİŞTİM...

D A R L A M A Y I N   B E N İ
geriliyorum

Buyursunlar

□■□

"Bi'şey mi oldu?"

"Benden neden hiç gitmiyorsun?"

Tatsız bir yere gidiyoruz galiba...

□■□

"Ne demek istiyorsun?", diye sordu tabii ki ne sorduğumu net bir şekilde anlayıp ona göre gardını almak için.

Bütün yönümü ve odağımı Akay'a çevirdim. ~Madem net anlamak istiyor, o zaman gerçek bir netlik sunayım ona değil mi?~ Oturuşumu bile dikleştirip, cümlelerimi de dik ve dikenli tutarak sorunun açılımını yaptım Akay'a. "Benden, diyorum, neden gitmiyorsun? Her fırsatta laf soktuğun gibi, seni senin tabirinle taciz ettim, seni izinsiz öptüm, sana sarkıntılık yapıyorum, sana açık açık kur yapıp asılıyorum... Bütün bunlara kızıyorsun hatta tokat atacak kadar büyük reaksiyonlar veriyorsun, çoğu zaman şehir değiştirecek kadar benden uzaklaşıyorsun. Ama gitmiyorsun. Neden?"

Beni duydukça yavaş yavaş gerildiğini ve ciddileştiğini, kaşlarının her cümlemde biraz daha çatılmasından görebiliyordum. Ama geri adım atmadım. Hatta özellikle dikkat ederek, çok suyunu çıkarmadan hafiften bam teline basmak için bile uğraştım.

Soruyu bitirdiğim zaman da, böyle bir soruyu beklemediğini bildiğim için konuşmadan önce ona biraz süre tanıdım.

"Eğer bana her asılan kişiyle iletişimimi tamamen koparmış olsaydım, ..... çalışacak iş, belki de yaşayacak yer bile bulamazdım.", dedi Akay onu anlamamı istermiş gibi olabildiğince tane tane ve aralarda küçük esler vererek konuşurken, uzun uzun anlattı nedenini. "Ne bu ülkede ne de Amerika'da. ..... Hatta belki de hiçbir yerde. ..... Bir kadınsan, güzel olmana bile gerek yok. ..... Sadece cinselliği uyandıran bölgelerin yeterince dikkat çekici ise malesef dünyanın her yerinde yaşadığın bir sorun oluyor bu. ..... Lisenin sonlarına doğru hatlarım tamamen oturduğu zamanlarda öğrenmeye başladım bununla baş etmeyi. Üniversite yıllarım aynı süreçle geçti. İş hayatımda da farklı olmadı. ..... Araya mesafe koymayı ve o kişilere olabildiğince fırsat vermemeyi tecrübe edinmeye başladım zamanla. ..... Aslında bu da başka bir sorun getirdi peşinden. 'İstiyor ama vermiyor.' diye düşündü bazı insanlar. Tıpkı senin gibi!", dedi ve bakışlarını dikleştirerek bana baktı küçük bir meydan okumayla.

Cevap vermediğim, devam etmesini istediğim için de devam etti kendini kendi bakış açısıyla açıklamaya. "Başa çıkamadığım, saplantılı insanlarla karşılaştığım zamanlar, ortamlardan ayrılıp neredeyse kaçmak zorunda kaldığım da oldu ama çoğu zaman başa çıkabiliyorum. ..... Ben, diğer bütün insanlar gibi yaşamak için çalışmak zorundayım. Ve siz her yerdesiniz. ..... Seninle başa çıkabilirim. Senin yüzünden işten ayrılmama gerek olduğunu düşünmüyorum. Bu yüzden senden uzak duruyorum ama senin düşündüğün gibi senden gitmiyor değilim. Ben aslında işimden gitmiyorum. Çok emek verdim bu seviyeye gelmek için. Sen ya da şirketteki bir kaç gereksiz kişi için işimi bırakmam. ..... Umarım beni anlamışsındır. 'İstiyor ama vermiyor' değilim yani.",  dedi konuşmasının bittiğini arkasına doğru yaslanır gibi çekilerek anlatırken.